Enjambement
Er is sprake van 'enjambement' bij gedichten als het einde van de versregel niet samenvalt met de natuurlijke pauze in de zin.
Bij het lezen kan je niet je zoals in proza zonder pauze de zin doorlezen maar de versmelodie vergt een soort 'pauze'. Deze 'pauze' bewerkstelligt men door het éven aanhouden van het laatste woord van de regel: men laat de toon een fractie van een seconde dóórklinken.
Het enjambement kan meer of minder functioneel zijn.
Voorbeeld van een grote mate van functionaliteit:
(uit een gedicht van
Herman Gorter):
Ze had een vaart genomen en was af-
gesprongen van de rotsen...
Het enjambement kan een woord een speciale belichting geven, geeft de twee door een enjambement verbonden regels een soort spanning mee en voorkomt de monotonie van een strak aangehouden rijmvorm.
Het enjambement kan één van de meest bepalende factoren zijn van het ritme van een gedicht.
Gerelateerde inzendingen
Te koud om weg te gaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 Hij dacht daar drijven woorden
Op het water die niemand voelt
Ze gaan kopje onder dacht zij
Golven bedekken koude taal
Dacht zij er is hier niemand nog
We wandelen alleen
Langs rechte lijnen
Hij dacht wat als we nog een keer
De kronkelpaden nemen
Bij de zoute druppels op het zand waar...
Terug naar index
Op dit moment bevat het dichtwoordenboek 295 woorden en begrippen die met de Nederlandse taal te maken hebben. Mocht je een woord of begrip niet tegengekomen, stuur dan een e-mail naar info@gedichten.nl. De redactie zal dan zo spoedig mogelijk dit woord of begrip aan de lijst toevoegen.