Naamplaat, ( van een vriend )
Je werd getest, veranderde
van religie en van naam,
ging op in vreemde kleuren,
in de schaduwen van de
universele geuren, daar bleef
de waardigheid bestaan,
als dichter niet gekwetst,
je gaf niet op, liet zwaluwen
hun roep niet schuwen,
als aanzet tot een
oorverdovend orkest, om
zich in alle uithoeken
te laten horen tot een
tijdloos protest.
Gezaaid in sporen
van eufemisme en
geweldloze muziek,
gedorst uit het
bloedomrande koren, en
de akoestiek van vermorste
ethiek, wordt inzicht op
jouw mannier geschoren.
En wat rest, deze tekst zal op
jouw naamplaat niet misstaan.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 4 februari 2009
Geplaatst in de categorie: vriendschap