Schetsen van verbazing
Hoe dikwijls dans jij
rond kwetsbare schoonheid
van innemende natuur
door schetsen van verbazing
geen eelt door te relativeren
alleen lente die zingt in het hart
in stromend taalgebied
vraag je mijn woorden
ter stille overweging
slechts aangetast door vermoeden
en tijd door wind bewogen
tussen weifelende planeten
het zonlicht reeds vergeten
naar het droomverlies van waarheid
vriend van het droomverlies
het leven nadert de horizon van een ander droomgebied
in schetsen van verbazing blijf je bij me.
24 januari 2024
Geplaatst in de categorie: bedankt
in Morpheus' armen!
kwetsbaar en schoon!