Alle inzendingen over afgedragen

Opgedragen aan Moeng Sonn, overlevende van de gevangenenkampen van de Rode Khmer uiteindelijk liep jij eenzaam naar verworven vrijheid in andermans gedragen kleren je afgematte koortsig lijf verstijfd door regenwater bloedzuigers gelaten op wat jij nog aan benen had je ledematen zwaar ontkracht door honger, ziekte en verlies bleef…

wat kan ik nu nog vragen van dit broze lichaam dat me te vaak verlaat en dat lief en langzaam tot op de laatste draad wel lijkt afgedragen?…

Of als een afgedragen jas die je niet meer aandoet. Eerst liefdevol gekoesterd met plezier gedragen. Nu heb je het weggeduwd, er nooit meer naar vragen.…

letters schrijven in voorbijstromend water is niet zo zinloos als van iemand te houden die geen liefde kan geven zie het leven van een afgedragen jas dragen is beschamend van wegdoen wil je niks weten we vergroeien ermee als bijenwas geeft geen liefde maar gedraagt zich als een broeder schrompel ik in ijzige lucht zou dan ik de zwakke mens…

Hij kreeg de vijftigplussers aan zijn kant, Zodoende bleef hij in de peiling stijgen, Maar iemand heeft gedacht: ‘ik zal ‘m krijgen!’, En schreef een smadend stukje in de krant. De slotsom was, en dat verbaasde allen, Dat hij in zijn pensioengat is gevallen.…

Mijn voeten hebben geen grond meer nodig om verder te gaan of om sterk te staan het gekozen pad maakt het overbodig de verlaten wegen, de ontbladerde laan ik ga ze zwijgzaam door de avondnevel langs menig onttroonde achtergevel Het bladgoud van mijn levensdagen ligt versplinterd onder het bladtapijt de koningsmantel is nu afgedragen gesloopt…

het gevoel van welbevinden heeft het koud tot op het bot unheimisch koud hij trekt zijn lange afgedragen jas aan een vale jas vol gaten het helpt niet rillerig roept hij uren later dat zijn unheimisch gevoel moet vertrekken de laatste trein staat klaar om alle ongewenste unheimische gevoelens naar hun plaats van bestemming…

oorlog Een restje van mijn prille jeugd De geur van het eten dat er niet was De warmte van het bed dat niet wou komen De tram die niet reed De straten dwalen door de stad van mijn jeugd Iets moet er nog zijn De plek waar de dode jongen lag De stem van mijn vader: zie daar een vogel Opdat mijn kinderogen niet zagen De afdruk van een afgedragen…

Allen in hetzelfde uniform van afgedragen aftandse kleren. Hier telt alleen de strenge norm: Leren. Zwijgen. en ontberen. Tranen achter venstertralies zonder enig troostend woord. Wenen in stilte om het verlies. Alleen een non die het hoort.…

heilige man misschien die ons de leugens opnieuw toont omdat genegenheid moet zwijgen nu alle lasten dansen aan de horizon te neergeslagen in de krappe beurs of een vrolijke heks met gevoelige vingertoppen die ons de les leest als het leven te veel laat wensen wanneer we te vaak verlangen, we zijn maar mensen en wat zal zij brengen in die oude afgedragen…

Sla om het vale afgedragen kleed, bedek het bloot slechts van de voeten; wij gaan en komen zonder groeten, wij gaan naar ‘t bos, dat van geen wanhoop weet. De berken in het bleke nevellicht gelijken ranke, onbesmette maagden, die nooit het treden uit de droom nog waagden - o, vrouw, waarom de voet hierheen gericht?…

Ook de magazijnen de winkeletalages en woonkamers hadden hun geluid afgedragen, de doodse bedrijfspanden en de oude loodsen, waarin draaiorgels al lang stonden te slapen.…

Beedlend langs de deuren, vragen wij het kleed dat, afgedragen, onze naaktheid dekken zal. Langs de wegen, vroeg en spade, dolen wij, op Gods genade, dorpen in en dorpen uit, tot ons, oud en onverdroten, eens de slagboom wordt gesloten die ons rustloos zwerven stuit.…

Ik ben een zeer gelukkig kind, Wanneer men dit bedenkt: Mijn vader is mijn beste vrind, Die mij schier alles schenkt: Zijn afgedragen zomervest, Zijn oude broeken, en de rest; Maar dat weet Moeders naaister best. Hoe lekker smaakt die boterham, Met dat Sint Nikolaas, Dat mijn mama mij brengen kwam In plaats van Leidse kaas. En och!…