121 resultaten.
Geste van stervende
gedicht
2.0 met 55 stemmen 13.019 (in trance zijn zoons hand vasthoudend)
Nadat ik gestorven ben moet je zien dat je benoemd wordt
tot officieel historicus en na je benoeming niet vergeten
het Boek te schrijven dat ik zelf schrijven wilde. Er waren
onophoudelijk oorlogen. Nu echter heeft Han het rijk herenigd
maar ik, de officieel historicus, heb de daden van onze grandes…
Weglopen
gedicht
3.0 met 26 stemmen 6.512 Ik loop de weg steeds verder weg.
Nu ben ik zonder huis.
En ieder woord dat is gezegd.
Duwt me vooruit.
De avond doet de gordijnen dicht.
De wind trekt aan mijn haar.
Het regent wat op mijn gezicht.
Of huil ik nou?- Wat raar!
Er komt een fietser op de dijk.
Wat doet die hier zo laat?
Ik wil niet kijken maar ik kijk
tot vader voor me staat…
Vogels voeren
gedicht
2.0 met 41 stemmen 19.531 Toen Oma bijna doodging
werd ze vogelklein en vederlicht.
Eten kon ze niet meer zien:
ze lachte blij met verre ogen
en haar grote kunstgebit.
Regeltantes schikten alles.
Kraaien krasten in ons hoofd
en de dood werd weggegeten
met kalkoen. Het was
december, tenslotte.
------------------------------------
uit: 'Postkantoor'.…
Vader
gedicht
3.0 met 22 stemmen 16.732 vader kocht ooit
een verzameld werk
een bundel gedichten
van degelijk merk
bij wat hij mooi vond
zette hij strepen
een enkele keer
een uitroepteken
bij tijd en wijle
herlees ik die
zeer summiere
biografie
in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen
-----------------------------------------
uit: 'Goejanverwellesluis…
DE KLEINE ZIGEUNERPRINSES
gedicht
3.0 met 42 stemmen 16.681 Ik ben de kleine zigeunerprinses.
Mijn vader heeft een gevaarlijk mes.
Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood.
Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood.
Haar kralen heb ik ook om de hals.
Ze schold mijn vader voor vuil en vals.
Mijn mooiste speelgoed heeft zij gebroken
En toen heeft vader…
Zondagmiddag
gedicht
2.0 met 58 stemmen 19.842 Zondagmiddag, de krekels naaien de stilte.
Ik volg de spoorbaan, de brandnetels bloeien,
de bramen smaken naar niets en naar bloed.
Het dorp ligt verscholen in dichte grijzen.
Ik herken het, dit lopen: zo kwam ik thuis.
Van het nog warme huis staan de ramen wijd open.
Het bijna doorzichtige hoofd in de kamer
is van mijn vader, hij kijkt niet…
Vuilniszakken
gedicht
4.0 met 10 stemmen 4.318 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
ZIEKENBEZOEK
gedicht
2.0 met 196 stemmen 41.911 Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.
Toen hij zijn hoed had opgezet
zei ik, nou, dit gesprek
is makkelijk te resumeren.
Nee, zei hij, nee toch niet,
je moet het maar eens proberen.
-------------------------------
uit: Beemdgras (1968)…
Heel iemand anders
gedicht
3.0 met 104 stemmen 35.811 Volgens de bovenmeester was ik een mulo-kandidaat
voorbeeld van grijze middelmaat, onopvallend
verlegen, tot niet bijster veel in staat
Toen mijn vader verhaal kwam halen
keek meester peinzend voor zich uit
zat zo'n jongen werkelijk in zijn klas?
Vader kwam briesend thuis: hij wist
niet eens je naam of wie je was
ik knikte maar wist: meester…
De moeder de vrouw
gedicht
3.0 met 193 stemmen 44.263 Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het…
Mijn vader sloeg planken mis
gedicht
3.0 met 32 stemmen 22.251 Mijn vader
sloeg planken mis
mijn broers glimlachten,
schreven elke misslag in een schrift,
mijn moeder deed de was
of lakte haar nagels
mijn vader
die zich in leven hield met schaamte, spijt en ongemak,
die zich dagelijks gewonnen gaf,
die hijgde
en onwerkzaam en achterstallig was,
die niemand iets te vertellen had,
die een spin was…
Het huis
gedicht
2.0 met 52 stemmen 19.896 Het staat er nog het huis
waar moeder mij na negen
maanden dragen heeft gebaard
en waar ik in een bedstee sliep
m'n broer m'n zus en ik totdat
we wisten wat een meisje was.
Hij staat er nog de plee waar
veertien buren hun behoefte deden.
Waar het op warme dagen stonk.
Het huis waar vader werd gemeden
omdat hij werkloos was en dronk
en af…
Verzoening
gedicht
3.0 met 52 stemmen 23.056 in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot…
Begin
gedicht
2.0 met 23 stemmen 15.404 Hoe werd ik begonnen die nacht?
In welke schuwe, onzegbare woorden?
Of sliep zij, schoof in haar slaap
zijn hand op de tast? Het was zomer,
met open ramen. Zij hoorden het erf,
het gerucht van de hond, het donker
gestamp van onrustige paarden.
Lagen zij naakt, het dek weggeschopt,
speelde hij tot zij duizelig werd
en heel zacht? Of lagen…
MOEDER
gedicht
3.0 met 126 stemmen 49.612 Mijn moederke, ik kan het niet verkroppen
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan…
Tweede vader
gedicht
2.0 met 44 stemmen 21.330 Steeds strakker trok hij zijn cirkels om ons.
Hij was nooit ver. Nooit ver genoeg
dat wij ons buiten waagden zonder christendom.
Van Heere Heere zingend liepen wij door zijn jachtgebied,
keken niet op of om. Naderend tot zijn water
voelden wij zijn ogen die de sterren konden doven.
Later toen hij niet meer van je zijde week
en zelf een hart…
En dan stopt het
gedicht
2.0 met 46 stemmen 22.813 De afgelopen dagen denk ik meer en meer
aan het eiland van mijn moeder
en het huis van haar vader,
het had blauwe buitenmuren en geen deuren,
zoals de meeste huizen aan de baai.
De zee,
het blauwe huis op het strand,
de boom in de keuken die men uit bijgeloof
niet had willen omkappen, er was zelfs
een gat gemaakt in het dak -
alles komt…
Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
gedicht
3.0 met 66 stemmen 24.399 Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag
en zegt: zijn we in Roden of Den Haag ?
Wat later: kindje ik word veel te oud.
Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut
zo ver al van de aarde weggedreven,
zo moedig uitgestapt en in de ruimte…
De moeder
gedicht
2.0 met 53 stemmen 19.277 Al jaren dood gaat zij nog elke dag
een heel eind om in mij. Ik zie haar na
het scheren elke morgen voor me, en sta
een voetstap in haar schaduw stil. Haar lach
tast mij in oog en mondhoek aan, breekt uit
zijn glazen kooi de kamer in en zwijgt wat
aldoor was verzwegen: dat ze begraven lag
onder de duim van een man, in een gat
waar een bouwvallige…
De werkster
gedicht
2.0 met 19 stemmen 5.752 Moeder, aanrecht en dweil
zoals zij door de kamers dwaalt
van het belommerd huis de gang
doorkruist en mompelend de ramen aait.
Zij spreekt de kasten dierbaar aan
of zij hun sleutel goed bewaren
en van elke lade het geheim dat
zij ooit dierbaar samen waren.
Zij boent haar angst voor slechte
tijden met het bergkristal en
zilver…