Spatten van sterren in de nachtlucht boven mij dromen komen uit Wanneer ik ’s nachts omhoog kijk naar de oneindige hemel, zijn daar wonderlijkste dingen te vinden: de plek waar sterren schitteren tegelijk is er licht te midden van duisternis Stuk voor stuk brengen ze schoonheid in de wereld, en dit op de meest subtiele manieren. Fonkelend…

Een vinger, hoog en beslist opgestoken, bij de Schelde, noodt schepen te meren aan Antwerpens kade, mag regeren over al wat in de stad is ontloken. Deze toren heeft eeuwenlang gesproken met stoere werklui en wijze heren, kon doorgaans Belgisch beeldhouwkunst vereren: soms hersteld, na even te zijn gebroken. Bij avondschemer streelt hem…

Volgens de laatste berichten schijnt het vandaag de dag te zijn waarop een iegelijck, te land, ter zee of zelfs in de lucht, kortom, waar ook ter wereld, zichzelf een hand mag geven...een fijne dag! _____________________________________ Is zelfs aan dit genot een dag gewijd In Hong Kong, Tokyo, New York en Rio Doen eskimo's het solo in hun…

Zonder te reizen ben ik beland waar ik ben -- Nu is dit mijn plaats.…

het was niet alleen goud dat er blonk maar we hoopten door te poetsen iets van die schitterende kleur terug te krijgen die ook zou blijven in samen hemelden we het glanzen op we voelden ook dat de warmte door straling intenser was geworden wij wisten dat wij op weg waren en alleen al dat feit gaf ons zoveel spirit dat het…

De vogel is nogal intelligent Toon hem het cijfer vier, hij zal het krassen Dat soorten op hun tellen moeten passen Is aan de evolutie inherent De kraai zal overwinnen en een restje Gekooide mensjes doet een vogelnestje…

Hoe we elkaar brieven schreven over het bloedvergieten de dood van vrienden over lieveling wanneer kom je thuis Hoe we gekluisterd met gespitste oren naar de strijdbare verslagen vanaf de frontlinies van radio Oranje luisterden Hoe de televised war de huiskamer binnenrolde wij met holle ogen brandende kindjes op de vlucht zagen…

het lichtend blauw van helder water ontneemt me elke zorg om later wat betreft mijn eigen ik resteert de aandrang te behouden niet het moeten noch het zouden enkel alleen het zijn…

Wie schrijft die blijft, heeft dan ook niets te maren Wie niet schrijft mag niet klagen dat hij blijft Wie klaagt dat hij mag blijven maar niet schrijft Die heeft geen last van schedels zonder haren Er ligt een burnout zielloos op de vloer 't Is vast de duivel en z'n ouwe moer...…

Elke zwier zwengelt weer een zwier aan, heel de nacht -- blijven wij dansen.…

Spatten van sterren in de nachtlucht boven mij dromen komen uit…

Vandaag is het La forza del destino De kracht van de bestemming van het Lot Dat ons in al die jaren heeft verbonden In wederzijds begrip zonder gebod Of is het ook de kracht van vrouw Fortuna Die als de wisselende stand der maan Ons goed bedeelt na kommer en na kwel Juist door veel tegenslag te incasseren Toont zij ook gene zijde der…

zacht trilde en rommelde verontrustend het aardse gesteente brak af rolde weg in alle formaten van de plaats delict nam bomen en stukken bos mee naar beneden de geboortegrond waarop zij ooit zijn gegroeid en de hemel hebben gezien nog pulseerde het granieten hart voordat geweldige modderstromen in een snelle waterafdaling naar…

Ooit leefde hier een voorhoofdhagedis Een mammoet en een reuzeleguaan Planeet A was een godgeschenk, welaan Brengt sapiens hel en verdoemenis? Door tegen uitroeiing te rebelleren Zegt hij die broeikas niet te tolereren…

Glanzende wolken zie je in 't water terug als spookgestalten.…

(de gedichten wel) wanneer je mensen zou tellen die daadwerkelijk nog wel eens poëzie lezen dan kan je gerust stellen dat poëzie niet bestaat waarom ik dan toch altijd maar gedichten blijf schrijven dat is voor mezelf ook een raadsel…

Eind mei ben ik uit de kast gekomen, ik voelde me fit, de bewoners hadden een grenen tafel gekocht, ivoorwit, maar het ging behoorlijk mis, ze bezat een dikke laag vernis, dus kroop ik terug in de kast ... met 'n gehavend gebit !…

Onechte wereld van het scherm, daarin leef je -- als een Don Quichot.…

je haar lichtte op in het speels dansend gaan onder vrolijke ogen licht priemde tussen de krullen waar de slag van de vlechtjes ruimte gaf en droop in gekamde ruimte naar beneden in ochtends ritueel als de zon verscheen misverstanden waren er niet ieder had met eigen sores genoeg aan het hoofd pas in het gouden blinken…

Met Kom mee met Henk en Truus naar 't Sprookjesbos Waar Langnek met zijn hoofdlijnenakkoord Blijft zitten, wachtend op het hoge woord Van Zes dienaren - zijn ze van God los? Het stikt er van de torentjes en spitsen Klein Duimpje zoekt Roodkapje met twee gidsen…