inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over natuur

3.577 resultaten.

Levende berm

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 34
In de blije berm zwaaien kleurrijke bloemen een grauwe passant Hoe heerlijk het is om weer te proeven van de heerlijke buitenlucht waar ik zal genieten van het hemelsblauw en een onbekende berm in tinten groen die mij heeft uitgenodigd om haar van dichtbij waar te nemen. Geschikte plek voor insecten en kriebelbeestjes waar ze gezellig…
CB11 juni 2024Lees meer…

Alleen de wolken

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 36
Hemel is dichtbij als wolken onder mij zijn rustende zielen Als ik gedurende de dag omhoog kijk naar uitgestrekte hemel, komen daar wonderlijkste dingen voorbij: de plek waar wolken verschijnen onder wakend oog van zon Stuk voor stuk maken ze indruk terwijl afdrukken nog een poosje zullen nazinderen in het hart. Van licht naar donker,…
CB3 juni 2024Lees meer…

[ Onderwaterijs ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 23
Onderwaterijs: massief weerkaatst het lichaam -- kleuren de zee in.…
Zywa1 juni 2024Lees meer…

ESSENTIE

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 107
luister naar het geluid van stilte voed je ogen met het licht van de nacht proef de smaak van water voel het wezen van lucht doorzie en ervaar de essentie van leven en geniet…

de zwarte tovenaar

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 34
de slang kruipt giechelend tegen de dikke boomstam op. hij heeft net Adam en Eva verlinkt. nu luistert hij bezweerd naar de grote zwarte tovenaar die naakt met een zwart luipaardvel op een dwarsfluit speelt in de diep betoverde nacht waar de maan vol doorzichtig licht de hoogst zwijgende toeschouwer is met een kraanvogel en nog meer zwarte slangen…

Bergmeer

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 41
het lichtend blauw van helder water ontneemt me elke zorg om later wat betreft mijn eigen ik resteert de aandrang te behouden niet het moeten noch het zouden enkel alleen het zijn…

Avond aan zee

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 35
In het zicht van golvend water gefilterd door lage wolken zie ik de eindeloze branding als een schuimkraag van een groot glas goed getapt bier Een lichte bries aait langs mijn blozende wangen terwijl het taaie helmgras op de duinen achter mij me lauw nawuift tot later Dan sluipt langzaam de dag de zee in met de ondergaande zon de donkerte…

Ode aan de Heelsumse Beek

netgedicht
4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 54
Parel der beken kronkelt zich een weg door dal, van spreng tot de Rijn. Stromend langs stuwwal met haar kraakhelder water, vele eeuwen lang. Bron van waterkracht voor papierwatermolens, tot die verdwenen. Kokerjuffers die nu tussen waterplanten aan het zwieren zijn. Grote grazers die in dienst van natuurbehoud de beek flankeren…

Nu bijna zomer

netgedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 45
De witte schermen van de vlier, in geur en kleur naar 't licht geheven vertellen mij 't geheim van 't leven: 't is enkel nu, 't is enkel hier! Maar dwars doorheen die kleine bloemen in duizendvoud ontloken, klinkt een roep, een zucht, een stem die zingt en zoveel dat ik niet kan noemen. Er trilt een snaar die 'k lang al stil en niet bespeeld…

Lenteliedje

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 305
Dit is een vers... voorjaarsliedje 't Gaat over het speenkruid in maart. Over een gabber die flirt met zijn grietje In 't gras van de wei, waar de ooi bijna baart…

[ De zon gaat onder ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 22
De zon gaat onder, overal uit het water -- klimt het donker op.…
Zywa27 april 2024Lees meer…

troost

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 85
na m’n wankele werk fietste ik tegen zessen naar ‘t broek, zette één stevige voet op ‘n eenvoudig stenen muurtje keek omhoog naar ‘t populierenbosje en liet me zegenen door de rijke klanken van ‘t roekenkolonieconcert.…

De reis van de regen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 48
Elke boom schittert in de zon na die regen zacht dampt de aarde Hoe al in de vroegte van de morgen het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd geleden ontwaakte hemel waar ze verschillende tinten aanneemt bij voorbij drijvende wolken die steeds meer samenkomen tot ongekend geheel. Een bijbehorende wind beweegt door bladeren en…
CB15 april 2024Lees meer…

prelude

netgedicht
3.0 met 35 stemmen aantal keer bekeken 335
op de rand van de goot kwettert in toverlicht een mussenkoor een bries streelt vogelveertjes de winter stierf ongemerkt een stille dood argeloze takken weerkaatsen zich in helder water in een handvol zonnescherven de diepten van onze ogen de opmaat een prelude voor wat komen gaat…
J.Bakx13 april 2024Lees meer…

Dans

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 160
De ongenaakbare oude zee zal niet met je dansen In zilte nevels danst zij weg met de geesten van de dood Haar rusteloze danse macabre met donkere despoten van de nacht De wind blaast onweer in de wolken strijkt over het hart van de storm De oude gulzige zee zingt van zwarte diepte Van saudade dat vreemde verdriet van zee en…
J.Bakx6 april 2024Lees meer…

Monarchvlinder

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 72
Fragiel meeliftend op de wind is dat leger van miljoenen en-bloc individeel door de schaduw van het geheel nog altijd een raadsel op de radar. De dennenbomen waar ze na hun trektocht samenkomen hebben zich door toegenomen droogte teruggetrokken op grote hoogte. Vlinders die vinders waren, werden zoekers.…

Terwijl gekleed de zon

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 132
Lopend op water Blijft voor ons een utopie Varend voor ons best Picknickend alhier Op de aarde in het gras Vrijend op pollen De regen spatte Terwijl gekleed de zon Botsende wolken Onweer…

De zilte geur van ver

netgedicht
3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 35
mijn beesten waren dons en pluche gekleurd knuffelzacht dichtbij zo voor het grijpen toch speelde ik er niet echt mee zij hadden geen naam roken naar zand en zee de zilte geur van ver en avontuur in het afhollen van duinen voor de lawines uit ik zag altijd het eerst de wolkjes komen dat maakte vaak een eind aan onze strandvrijerrij…

Permafrost

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 65
Hoeven modderen traag over een ontdooide bovenlaag. Broeikasgas verandert toendra in plas-dras. Het gewei is ijdeltuiterij, machismo zonder doel, een zwemblaas een uitkomst nu het land wordt overspoeld. Kariboe, waar kan je nog naar toe? Een leger muggen zuigt je leeg. Dat wat je van ons op je bordje kreeg, maakt je meer dan methaan-moe…
Meer laden...