Fiore della Neve
pseudoniem van
Martinus Gesinus Lambert van Loghem
Nederlands dichter en prozaschrijver (Leiden 1849 – Florence 1934).
Martinus van Loghem studeerde letteren in Leiden en vanaf 1872 rechten. In 1880 promoveerde hij op de dissertatie Spel en Weddenschap. Hij werd leraar aan de HBS in Goes en daarna aan een gymnasium in Amsterdam. Tot 1883 was hij adviseur van het Hof van Justitie.
Tijdens zijn studietijd in Leiden publiceerde hij vanaf 1868 gedichten in studentenalmakken en tijdschriften. In 1878 richtte hij met Taco de Beer het weekblad De Amsterdammer op. Hij werd ook redacteur van het tijdschrift Nederland.
Een historische roman, De zeven robijnen, verscheen als feuilleton vanaf 1873 in Het Vaderland. In 1881 verscheen onder het pseudoniem Fiore della Neve Een liefde in het Zuiden. Dit verhaal in dichtvorm boekte een groot succes. Kloos, Verwey en enkele andere Tachtigers schreven er een parodie met als Julia (1885) gevolgd door een aanval op hun critici De onbevoegdheid der Hollandsche literaire kritiek (1886), maar ook de lovende recensies van Fiore della Neve’s gedicht veroordeelden.
In 1894 verscheen zijn roman Sascha onder het pseudoniem Prosper van Haamstede. Hij vertaalde onder meer opera- en operetteteksten en fabels van J. de la Fontaine (1889).
In 1885 verscheen zijn eerste deel van een reeks monografieën over grote Franse cultuurdragers onder de titel Mannen en vrouwen van beteekenis, waarin onder anderen Sarah Bernhardt (1885), Victor Hugo (1886) en Paul Bourget (1901) besproken werden.
Jarenlang was Van Loghem actief in de een directie van het Nederlandsch Tooneel, waarvoor hij toneelteksten vertaalde.
Vanaf 1923 woonde Van Loghem in Florence, waar hij in 1934 overleed.
679 389 519