inloggen

biografie: Frans Kuipers

[1942 - ....]

Frans Kuipers bleef een relatief onbekende dichter tot ongeveer 1997. Dat jaar begon een derde periode van publicaties en werd hij bekend met de bundel Wolkenjagen. Halverwege de jaren zestig schreef Frans Kuipers gedichten voor verschillende literaire tijdschriften en ontving hij de aanmoedigingsprijs van de gemeente Eindhoven voor zijn debuut Zoals wij (1965). Zijn dichterschap werd twee keer onderbroken: tussen 1971 en 1977 publiceerde hij geen bundels en datzelfde gebeurde tussen 1980 en 1997.

Kuipers schrijft over kleine alledaagse - soms onopvallende - gebeurtenissen om hun belang te benadrukken. Kuipers' taal is rijk aan neologismen en samenstellingen zoals 'bladpap', 'pijnbloeisels' 'klaarwaterdag' en 'wrongelbrokken'. In zijn gedichten spreekt hij zijn verwondering over het bestaan en de natuur uit. Korenvelden, de zon, het menselijk lichaam: ze zijn redenen tot verwondering en genot. Vooral wolken, tekenen van vluchtigheid, zijn vaak onderwerp van zijn impressionistische gedichten.

Gerrit Komrij rekent Kuipers nu bijna tot de top van de Nederlandstalige poëzie, getuige de negen gedichten die hij heeft uitgekozen voor de herziene editie van Gerrit Komrij's Nederlandse poëzie van de 19de tot en met de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten (2004).


Inzendingen van deze schrijver

12 resultaten.

Vers 61

gedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 6.434
De goede verstaander heeft mij niet nodig maar jongleert met zijn eigen toverballen in het kunstlicht van zijn kale stad. In dezelfde krant waar men deze gedichten zal bespreken, zullen moordenaars toeslaan, koersen schommelen, ettert een wereldzweer. O moeder der wateren, natuurlijk,...

Profetie

gedicht
2.0 met 71 stemmen aantal keer bekeken 41.964
deze mensen zij zullen zeventig jaar worden weer andere veertig daarna in hotelkamertjes ziekenhuizen op de heide als de zon schijnt zullen zij stuk voor stuk sterven zonder zich te realiseren dat ik het voorspeld heb ----------------------- uit: 'Zoals wij', 1965.

Kwallen

gedicht
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 24.574
Kwallen, deze vliegende schotels van de zee, over bleke koraalstranden zwevend, wuivende jungles wier. Onderwater-parachutisten. Zusters van de champignon. Slakken zonder huis (De zee is hun huis.) Door getijdestromen voortgedreven. (De maan is hun motor.) Op het strand...

Als kind door een sfinx gebeten

gedicht
2.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 13.088
Als kind door een sfinx gebeten. Als man door de mangel gehaald. Enigszins afzijdig van de rest zich voelend op z'n best. Wat te worden nooit geweten; weifel en wankel als basis en bron. Ik (is de worm in het wonder) ben de dertiende uit het dozijn; de vroeg al van mammon en pappot...

Aan het eind van hun latijn...

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.976
Aan het eind van hun latijn, van alle taal en stilte zijn velen gekomen. In gedachten, nagereisd vaak ben ik u, die verder ging dan het einde. Dit is een koud gedicht. Het is beïnvloed door het valavondsgrauw boven de daken. Het zegt dat ieder alleen is. Het zegt Vlieg dan het...

EN GELOVEN?

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.896
EN GELOVEN? In het gave gebit, de angels en de tentakels van de beesten en beestjes velerlei geloof ik, in de uitwissing der sporen en de wenteling van de tekens, in het luchtkasteel dat het lijf is en in de mens die de moed heeft. ------------------------------- uit: Molwerk (2014)

Ik mag sterven

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 9.937
Ik mag sterven als ik niet eindigen wilde zo---- Het hoofd op een graspolkussen. De blik op het juttemisblauw. Wolkenherders de eerste hominiden. En dat voorbij moge komen de honingkwijler gonzende. Zo'n door de schorre kraai vanaf een boomtak genieuwsleesde, boterbloemeeuwige...

Mijn zoon

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 5.646
Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zovele moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van...

Vers J

gedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 4.747
Ben ik een stadsmens omdat ik een stad woon? Een tramkaart heb & abonnementen & bewijzen van lidmaatschap. Dagelijks een glazen chaos aangaap, knetter als een gek met mijn knalpot door de bocht van het enige leven. Behangen met krantenpapier, de beelden van een journaal dat haar...

Als de kiezels

gedicht
2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 7.619
Als de kiezels. Als de keien. Met de water-expresse vervoerd. In de grintlaan gestort. Door de toevallige schoen weggeschopt. Eén moest er zijn in de slinger van David. 'n Paar in Demosthenos' mond. Door de betonmolen op het bouwterrein. Door de broekzakken van...

Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over

gedicht
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 19.614
Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zoveel moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van...

Bij het gammele landhek

gedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 10.814
Bij het gammele landhek, groen uitgeslagen, vermolmd. Altijd wel een, namens de weide, die je begroet. Tweeponder tong die je hand likt. Een walm uit de bek recht uit de lebmaag. Strontvliegen en dazen met geen staart weg te slaan. Wel erg ver van de oeros geraakte lobbes van...