Joannes Antonides van der Goes,
Goes 1647- Rotterdam 1684
Hij studeerde in Amsterdam voor apotheker, maar wijdde zich zeer jong aan de poëzie, getuige zijn treurspel Trazil of overrompelt Sina (1666). Door dit werk raakte hij bevriend met de bijna 60 jaar oudere Vondel, die bewondering had voor zijn barok talent. Van 1669 tot 1671 was hij lid van het classicistische genootschap Nil Volentibus Arduum. Vanwege de kritiek op Vondel en om de betutteling van zijn De Ystroom verliet hij het genootschap.
Zijn hoofdwerk De Ystroom (1671) is een lofzang in vier boeken op Amsterdam en het IJ; het bevat taferelen in realistische trant - maar ook lange passages van overdadige retoriek - waarbij gravures van Romeijn de Hooghe een passende illustratie vormen. Na dit stroomgedicht schreef hij nog wat gelegenheidspoëzie.
Met steun van een bewonderaar kon Antonides van der Goes te Utrecht, na het vertrek van de Franse troepen, medicijnen studeren; hij promoveerde in 1674. Daarna vestigde hij zich te Rotterdam.
In 1678 trouwde hij met Suzanna Bormans. Daarna hield hij zich bezig met het ontwerpen van een heldendicht over de apostel Paulus, maar er is niets van gekomen, want in 1684 spuugde hij bloed, waarna hij snel overleed. Zijn dood werd door de voornaamste dichters van zijn tijd in deftige lijkzangen betreurd. In het volgende jaar gaf zijn vader zijn verzamelde gedichten in het licht, die in 1705 door een tweede druk gevolgd werden; in 1714 verscheen een andere druk onder redactie van D. van Hoogstraten.
Gedichten (1685), met biogr. door A. Janssen; Idem (17143), met biogr. door D. van Hoogstraten.
5.665 584 802 3.692