inloggen

biografie: Joannes Reddingius

1873 - 1944

[Deurne1873 - Bennekom 1944]

Joannes Reddingius was het broertje van de bekende sopraan Aaltje Noordewier-Reddingius.

Joannes Reddingius werd in 1873 te Deurne geboren in het landhuis Landzicht als zoon van predikant Wibrandus G. Reddingius (1841 -1875).

Het vaderloze gezin verhuisde eerst naar Helmond en in 1879 naar Arnhem. Beide kinderen gingen een bijzondere toekomst tegemoet. Het meisje Aaltje, de latere mevrouw Noordewier-Reddingius, zou een beroemd zangeres worden; Joannes, de jongen, zou als natuurdichter met zijn bundel ‘Johanneskind’ zich een naam in onze letteren verwerven.

‘Johanneskind’ verscheen in 1907: een tijd van idealisme en optimisme, van ‘rein leven’ en ‘opwaartse wegen’.

Reddingius' verzen waren vlot geschreven met melodieuze rijmen in de toen bewonderde strofenbouw met verkorte slotregel.

Zijn gedachten namen bij het klimmen der jaren een steeds hogere vlucht. De vrijmetselarij, de Oosterse godsdiensten, de antroposofie en het christendom hielden hem achtereenvolgens bezig.

Tot het uitbeelden en formuleren was de losse, zangerige taal van Reddingius, die zich aan grammatica en woordvolgorde weinig gelegen liet liggen, niet het meest geëigende instrument. Hij kwam in zijn laatste levensjaren tot rijmloze sonnetten. Een bundel hiervan ‘Uit de diepte’ verscheen na zijn dood met een voortreffelijke inleiding door Antoon Coolen.

Reddingius was tweemaal gehuwd.

Uit zijn eerste huwelijk met Sophia van Harlingen, dat van 1898 tot 1913 duurde, had Reddingius twee zonen en een dochter. Zijn oudste zoon Wibrandus G., genoemd naar zijn grootvader, was predikant te Vlieland, Den Haag, Dokkum, Semarang en Jogjakarta.

Joannes Reddingius hertrouwde in 1923 met Fanny Salomonson.

Zijn beide echtgenotes overleefden hem.

Reddingius stierf in Bennekom. Zijn vrienden vernamen pas na de bevrijding van zijn overlijden, omdat Reddingius bepaald had dat tijdens de bezetting zijn naam niet in een krant mocht verschijnen.

 

Werk:

Beeld en spel (1903)

Gedichten (1903) 

Johanneskind (1907)

Vergeten liedjes (1909)

Cynthio (1910)

Een romantische jongen (1911)

Jeugdverzen (1913)

Regenboog (1913)

Morgenrood (1917)

Zonnewende (1917)

Zonnegoud (1920)

Licht (1923)

Egyptische zangen (1926)

Tusschen twee werelden (1933)

Gestalten (1934)

Arbeid (1936)

Zarathustra (1939)

Heugenissen aan Idylle (1942)

Uit de diepte (1946)
 
Mevrouw Reddingius-Salomonson gaf in 1948 een bloemlezing uit zijn werk uit onder de titel 'De Speelman van Deurne'. Zij is zelf ook dichteres geweest.

Foto: De zus van Reddingius: Aaltje Noordewier-Reddingius


Inzendingen van deze schrijver

32 resultaten.

DE BLAREN VALLEN

poëzie
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 4.229
De blaren vallen, blad na blad, Die allen sterven moeten, Zij dwarlen langs het herfstig pad In huiverende stoeten. Zij zwieren rond, omhoog, omlaag, Zij rusten en zij vluchten, Wild voortgedreven door een vlaag De laan is vol geruchten. De blaren goud, de blaren geel, De herfstwind...

In ‘t middernacht’lijk uur

poëzie
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.498
In ‘t middernacht’lijk uur zie ‘k om mij heen, en zie mijzelf; zo velen achterbleven in ’s levens strijd vol angsten en vol beven, volhoop en wanhoop, blijheid en geween. Elk gaat zijn weg en gaat zijn weg alleen, de een wil omlaag en de ander opwaarts streven, o wonder-vreemd...

Gaan

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.515
Tussen de beken langs het smalle wegje stil in de regen kom ik gegaan, kom ik gelopen en tijg naar de verten tot waar de woning in ’t naaldbos moet staan, kom ik getreden langs bloemen en grassen, druipend van water groen-blank in het licht, kom ik getogen al...

WIE HEEFT DE KLOK GELUID?

poëzie
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.802
Wie heeft de klok geluid, wachter in ’t heidekruid, woei door de najaarslucht, zingend gerucht? Fluistren de blaren nog, - zeg het mij, zeg het toch, woei hier muziek voorbij, eindeloos vrij? Zong hier een steen tot ons, diep uit het klokkenbrons, heb ik het goed gehoord, klonk...

Wandeling

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.813
Lief is ‘t mij te lopen dromen in de laan, als door ’t lover van de bomen koelten gaan. Beuken zijn ‘t, rood-donker-bruine, flonker-goud, als men vindt in buitentuinen, eeuwen oud. Wat een weelde stil te dwalen uren lang, door de lover-kathedralen, rijk...

KINDJE

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.230
Kindje dat op blote voetjes speelt uw spel van kiekeboe, kom maar kindje, lach maar zoetjes, help mij die maar denk en doe . . . Kindje, vrindje, lach mij toe . . . 'k weet niet of ik U zal vinden, 'k weet niet waar, ik weet niet hoe, Goede God, in 't stil-beminde kindje leeft Gij,...

SCHEMERLIEDJE

poëzie
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.088
Schemerliedje, tintel-fijn, buiten zilvert maneschijn, buiten staan de bomen te dromen. Sterren beven in ’t fluweel, ijl-hoog suist muziekgespeel, ‘k sta te zien en luister in ’t duister. Schemerliedje, tintel-fijn, mocht ik met uw wijsje klein, geven stil...

De Stier

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.978
Ik zag hem staan in ene wei, een jong prachtig-gaaf dier, daar was geen vrees in hem, die rustig naar mij keek, die nader kwam, blij om de schoonheid van dat edel dier. Zo stoer-vast was de kop, twee ogen groot, de jonge bek, neusgaten en het paar knobbels van horens, nog niet...

Carpe diem

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.557
Een ziekte sloeg mij neer en liggend stil zag ik mijn oude dagen langs mij gaan, wetend-te-schouwen was mijn wens, mijn wil, en mijn verlangen om ze te verstaan. De droefste zag ik door mijn tranen heen, verstomd is veel wat eenmaal leefde en zong. De schoonste waren zij wier lichtschijn...

Vlamgedans

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.228
Dichter, laat de vlammen dansen in uw haard, hout in ’t vuur, bouw hoog de schansen, niets gespaard. Hout in ’t vuur, dat al de vanen waaiend zijn, dat het vuur verteer uw wanen na veel pijn. Dat het fel in de ouwe schouwe vonken spat, eenmaal zult ge zeker bouwen nieuwe...

Daar ginder, al over de heide

poëzie
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.311
Daar ginder, al over de heide daar ging ik te morgen een gang, mijn voeten liepen zo blijde, zo blijde klonk mijn zang. Doorzichtige wolken, ze gleden en weken àl wijder en wijd, àl schoonheid omhoog en beneden, àl zomerheerlijkheid. Hoog-open de lucht met het gouden gewemel van het...

Aanroep

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.369
Was al mijn voelen en mijn leed van jaren geen pelgrimstocht naar u, die ‘k diep belijd, tot wie ‘k zacht zing, o wees gebenedijd, wier zuiver beeld ik biddend mag ontwaren. Ik ben een man, die sterk werd in de strijd, die strijdend zong en zocht opnieuw gevaren, wetend,...

In ’t berkenbos

poëzie
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.106
In ’t berkenbos waar late zon op zilver-blanke stammen scheen, daar was ’t dat al mijn leed verdween en nieuw geluk begon. Daar beefde in ’t bos een rose gloed al hoger naar de toppen hoog, die ’t speelse briesje teer bewoog, al zachter ging mijn voet. Ik liep zoals een...

Een ploeger

poëzie
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.978
Ik zag een ploeger in het morgenrood met vaste stappen gaand achter zijn paard over het braakland, volgend heel bedaard maar moeizaam sturend en een vogel floot en 't was als vreugde over die stille daad, die ploeger, wijkend naar verten heen en kerend weêr, op 't wijde land alleen, de...

Nausikaa.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 169
Het hoefgestamp der muilen mindet gij, Zweepknal en ’t raatlen van de hoge wagen, Wanneer met uwe maagden bij het dagen Gij toog naar ’t strand om nieuwe wondren blij. Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn, En groot te wezen als u dreigt gevaar, Gij werd de zwerver van de...

Lichtjes in het dauwig gras

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 317
Lichtjes in het dauwig gras, 'k zag je wel, toen 't morgen was, en de zonneluister ging glanzen langs de heuvelkling. Lichtjes, lichtjes zag ik veel, iedre drop was een juweel, onder diadeem van licht zag ik toen jouw jong gezicht. Elven-liedwijs mij toen ving ringsom in de...

De witte sneeuw

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.895
De witte sneeuw, in zachte val Gestoven heinde en verre Uit onafzienbre hemelhal Als kleine sterre aan sterre, Heeft stadig dalend toegespreid Al de onbegaanbre wegen, ‘k Wist niet dat mij was toegezeid Zo’n schone winterzegen. Als wit besneeuwde mensen staan De wilgen, half...

Hoeveel?

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 619
Hoeveel meisjes heb je bemind, wereld-kind, hoeveel liedjes van verlangen, mocht je vangen? Hoeveel meisjes ik beminde, welgezinde, vraag dat aan de nachtegaal in de groene loverzaal. Hoeveel liedjes ik wel ving, allerliefste lieveling, vraag dat aan de regendroppen, die zacht...

Bosbessen

poëzie
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 584
Glanzig vochte nevels, uitgehangen Over 't verre en heuvelig verschiet, Trekken, nu de zon haar stralen schiet, Opwaarts met des leeuwriks blijde zangen. Bukkend met van vreugd gebloosde wangen, Juicht in 't bos het meisje als het ziet Hoe de struik wel twintig besjes biedt, Die ze in 't...

Nooit heb ik je lippen gekust

poëzie
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 777
Nooit heb ik je lippen gekust Zo eindeloos lang was mijn zwerven, nooit heb ik je lippen gekust, nooit aan je boezem gerust. Nooit heb je alles gezegd, zo eindeloos lang was mijn zwerven, nooit heb ik je alles gezegd, noch mijn hand op je lokken gelegd. Nooit riep ik door lach of door...

Liedje van liefde

poëzie
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 577
Schemering houdt al de meubels omvangen, 't regenlied ruist en staag klettert de goot. Lieveling, kom, dan zeg ik je zangen van mijn verlangen, zo groot. Kom dan heel stil op je zwevende voetjes, leg maar je hoofd aan mijn schouder heel zacht, hoor naar de komende ritmische...

Avond

poëzie
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.005
Daar branden lichten in duister - de gouden-gele, die lichtlijk dansen vol luister door 't windespelen. Door straten rammelen nog karren, waar hoeven klinken ; aan hoge hemel de starren zo stille blinken. Goud-licht aan alle de zijden, omhoog, beneden - het doet mij leven in...

Te rusten lig ik stil

poëzie
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 906
Te rusten lig ik stil en hoor het klokke-tikken het meet de nacht, aldoor, aldoor, met ogenblikken. Mijn schone droomgedachte faalt door 't tikke-takken, de slinger steigert op en daalt, gaat rijzen, zakken. Dat klokgetik in stille nacht doet ijzen, ijzen - want slaaploos door...

Voor een natuurdichter

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.062
De dagen van de zomer zijn getogen De jeugdpracht van de blâren vergaan, Hun gouden tover is nog troost voor de ogen Maar weldra zullen naakt de bomen staan. Hoe is op deze dag mijn hart bewogen, Dat mart in ’t bos en wil er niet vandaan, Het weet de pracht dier zuilengang en bogen En...

Ze zeggen ik ben een Johanneskind

poëzie
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 961
Ze zeggen ik ben een Johanneskind, ik arme ik weet er niet van, toch steek ik de brand in het hout dat het vuur mij laai, ter eer van Sint Jan. Gespelen komt aan, en dapper gedaan, zo moedig als ieder dat kan, gedanst zij de dans bij het woedende vuur, de dans ter eer van Sint Jan. In...

Witte en gele kransen

poëzie
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 995
Witte en gele kransen op de haren waren, toen de rei van kindren zingend ging voorbij. O dat lichte dansen, meisjes, blond en blij, ’t leeft in al mijn dromen, vreugd is mij gekomen in het onbekende mooie mei- getij.

Poëzie

poëzie
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.077
Daar ginder al over de heide De blaren vallen Nooit heb ik je lippen gekust, Regen Ritmedansje Witte wijven

Nocturne

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 999
In ’t oude park ligt als een ark ’t eiland in ’t water. Zilverlicht van de maan, fantomen gaan over het water. Mijn bootje zacht drijft in de nacht op ’t donk’re water. Hoor, ruisen fijn van de fontein, ’t is zingend water. Hoe wonder dat droppengespat...

Regen

poëzie
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 3.158
Regen, regen valt aldoor Kletter, tik en tik ik hoor Op de ruiten, buiten, buiten, Regen zing uw zang en zing In de vale schemering. Tik eentonig liedje mij Span een klein verdrietje mij In het duister, fluister, fluister Spin mij in uw toverkring In de grijze schemering. Regen,...

De witte wieven*

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.456
Witte wieven dansen om en om, hoor het ritme van het wilde zwieren en 't geprevel van hun formulieren, rond de heksenkom. Dwepend trilt muziek van fluit bij fluit van de loksters in het groen verscholen, met het wieglend klagen van violen wordend één geluid. Nevel-bleke grijze dampen...
Meer van deze schrijver...