inloggen

biografie: Kimberly Engels

Ik werd geboren op 11 mei 1991, in Keulen, Duitsland.

Ik woon in Rekem-Lanaken, in Belgiƫ.

Momenteel ga ik nog naar het middelbaar onderwijs.

Mijn hobby's zijn: dichten, zingen en Taekwondo (1e Dangraad).

Ik hou van dieren, en voornamelijk van paarden.


Inzendingen van deze schrijver

7 resultaten.

We zullen je missen

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.958
Donkere dag, zwarte kraaien, een pijnlijk, droevig gevoel. Je bleef sterk en hield ons vast, we keken allen naar je op. Hij was weg, maar niet uit je hart, wat miste je hem, iedere dag. Donkere dag, zwarte kraaien, een zwaar geschrokken gevoel. Toch bleef je sterk en hield ons vast, je...

Vogel-vrij

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 4.480
'k droomde, ik was een vogel - vrij en geen wetten die mij konden houden. Rust en stilte in mijn gedachten, het paradijs. 'k werd wakker, weer mezelf, terug, thuis. ----------------------------------------------------------- 3e prijs Hilarion Thanswedstrijd Rekem-Lanaken 2005,...

Dromen

netgedicht
3.0 met 67 stemmen aantal keer bekeken 20.937
Dromen zijn geen bedrog, dat weet de mens. Je aait een rog, wens is wens? De goede fee, zij gaat met je mee naar dromenland, want daar is het plezant. De zon is aan het gapen, dus ga maar vlug slapen. Slaap maar...

Kleuren van de mensheid

netgedicht
4.0 met 256 stemmen aantal keer bekeken 32.617
Wit van de blanken, altijd de baas. Geel van de chinezen, ze zijn met zoveel. Roodbruin van de indianen, bijna uitgeroeid. Zwart van de negers, alleen als slaaf. Allen verschillend, maar allen één! Allen gebruiken ze geweld. Ik vergelijk onze tijd met vroeger. Waar is de tijd van...

Water

netgedicht
3.0 met 357 stemmen aantal keer bekeken 48.154
Ik zie de zee en begin te dromen. Alsof een droom uit zal komen. Ik zwem in het water omhoog en omlaag, maar wat ik zie is nogal vaag. Plotseling doe ik mijn ogen open en zwem niet meer in de zee. Ik lig terug op mijn handdoek, maar ken nog steeds de droom.

Gestorven door mensen

netgedicht
4.0 met 448 stemmen aantal keer bekeken 54.892
Ik zie een meisje lopen, bedroefd, bang en eenzaam. Je ziet haar niet huilen, maar toch is ze triest. Ze heeft geen vriend of familie die haar steunt of helpt. Hoe moet ze nu verder? Ze is ziek en alleen... Ziet niemand haar lopen? Ze lijkt wel onzichtbaar, en ongewenst. Ze is zo...

Hulde aan vader

netgedicht
4.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 13.997
Waarom wordt er altijd over moeder gezongen en wordt vader onbewust verdrongen? 't Is hij toch die werkt voor vrouw en kind... Moet ook hij niet worden bemind? Al is hij soms streng en wat ruw van toon, zijn liefde voor je blijft steeds op een troon. Daarom lieve kind, al wordt hij ook...