inloggen

biografie: Peter Wullen

Ik ben geboren in het Vlaamse Poperinge op 9 juli 1964 op een paar kilometer van Watou, dat internationale bekendheid geniet in de Lage Landen vanwege de vermaarde Poëzie- en Kunstzomer. Ik ben klassiek geschoold, dit wil zeggen dat ik Latijn en Grieks studeerde, en ik deed daar later nog een schepje bovenop met een studie Klassiek Arabisch. Ik ben licentiaat in de Pers- en Communicatiewetenschappen (Vrije Universiteit Brussel). Mijn levensgezellin is Catherine, een rasechte Donegal woman. Ik heb een zoon Sean. Ik heb een paar muzen, die me elke dag nog inspireren en voor wie ik regelmatig gedichten schrijf. Van mijn zestiende tot in '94 schreef ik bijna elke dag poëzie. Na een literaire stilte van 10 jaar ben ik eind november 2003 opnieuw begonnen met het schrijven van poëzie. In de tussentijd heb ik me opgeworpen als manusje-van-alles voor kranten en tijdschriften. Ik heb me daarnaast onder meer gespecialiseerd in Ierse geschiedenis en in experimentele muziek. Ik schreef jarenlang artikels voor het alternatieve muziektijdschrift Gonzo Circus en pleeg nog steeds regelmatig bijdragen voor het Nederlandse underground-tijdschrift Fake en voor de Gentse webstek www.urbanmag.be. Maar de hoofdmoot is sinds een paar maanden opnieuw poëzie geworden.
 

Inzendingen van deze schrijver

4 resultaten.

Taliban

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 914
hou het been stijf in deze barre killing fields duizend mijl liepen we voor dit schouwspel smeulende lijkgeur een laars waaruit een brandende scheen commentator murmelt iets over mensenrechten en met de voeten treden kaki krijgers als laveloze rechters van de wereld...

Aanroeping

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 447
sasabonsam sidderaal sis geruisloos achter glas bied een inkijk in je ingewand je gelaat in koffiedik jij onverlaat zilte weg loop dood je huis op straat praat ons na eshu-gba-yi-la god met streken wees genadig

Zyklon B

gedicht
3.0 met 88 stemmen aantal keer bekeken 19.013
beproeving voor een meisje van net geen veertien dat zich nog nooit aan een ander vertoonde wat het meisje bond aan haar lichaam was naakt als een jong dier in de massa tussen de andere spook- gestaltes schuifelend onder de steelse blikken van de bewakers eerst het stenen...
Peter Wullen22 februari 2005Lees meer…

IJSKONIJN

netgedicht
2.0 met 106 stemmen aantal keer bekeken 21.031
‘op een verjaardag’ over kluiten aarde waadden we het zwarte water tegemoet als tere insecten onze klauwen om het blote zwerk geslagen geboeid zongen we luider dan het kikkergeboefte in het vingergewas je brandde een lusachtig teken in het vuile sop we stegen op en streken neer...