biografie: Philip Hoorne
Philip Hoorne werd geboren in 1964.
Sinds februari 2001 stuurt hij gedichten in naar literaire tijdschriften. Dit leidde al snel tot zijn debuut in
Tzum, waarna publicaties volgden in o.a.
Nymph,
De Brakke Hond,
Bunker Hill,
Lava,
Rottend Staal,
Krakatau,
Meander,
De Houten Gong en
Vlaanderen, alsmede het winnen van enkele bescheiden poëzieprijzen.
In november 2002 verscheen zijn eerste dichtbundel
Niets met jou bij
Uitgeverij 521 te Amsterdam als het eerste nummer in de prestigieuze
Sandwich-reeks onder redactie van
Gerrit Komrij. Dit debuut werd gepresenteerd tijdens de Trouw Schrijvers & Boekendagen in de Beurs van Berlage te Amsterdam. Op dit door Uitgeverij 521 en de Poëzieclub georganiseerde evenement stonden naast Hoorne ook Gerrit Komrij zelf,
Gerrit Kouwenaar, de Dordtse Stadsdichter
Jan Eijkelboom,
Ilja Leonard Pfeijffer en Rottend Staal-medewerker
Wouter Godijn op het podium. Eén week later werd in Hoornes thuisbasis
Wevelgem Niets met jou onder een al even grote belangstelling losgelaten op het Belgische publiek.
Inzendingen van deze schrijver
5 resultaten.Reis
gedicht
3.0 met 66 stemmen 
24.756 Op het bed een koffer met open mond,
vol verlangen naar de reis en angst
voor de bestemming. Alles wat ik
erin stop met er straks weer uit,
alsof wat nu nog komt nooit zal zijn geweest.
Hij ziet het zinloze en smeekt me om
het half gelezen boek, de tandenborstel
nog in zijn verpakking, een...
Schemertijd
gedicht
2.0 met 77 stemmen 20.739 Elke avond voor het slapen gaan keek ik onder
mijn bed naar niets anders dan stof en leegte,
wachtend op een magere maniak met een aks
die mijn kindertijd voortijdig zou beëindigen.
Later wilde ik een strak laken onder mijn voeten
en nog later trokken mijn ogen op de drie muren
die mij...
Vogeltje
gedicht
3.0 met 100 stemmen 33.535 Een vogeltje overreden,
over een vogeltje gereden.
Het zat daar midden op de weg
wat lam in kop en leden
en deed niet wat vogeltjes doen
als een auto komt aangereden.
Achteruit in de spiegel stoof het op,
nieuwe avonturen in 't verschiet.
Hoera, het leefde, want
dooie vogeltjes vliegen...
Pendule
gedicht
3.0 met 15 stemmen 22.070 Alomtegenwoordig vol minachting hamerde
ze bescheidenheid in onze hoofden. Nu en dan
nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende
het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand.
Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden
alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest
iets...
Fantoom
gedicht
2.0 met 51 stemmen 10.422 Tevergeefs negeer ik de ondraaglijke pijn.
De uitgetekende stippllijn van het druppeltraject
zoekt naar het sudderende lichaam, zij is niet hier.
Niks wordt nu gevonden, er zijn geen andere dingen
dan deze. Aarzelend tast ik naar de rand van de tafel
waar jij aanzit als een schimmige...
