inloggen

biografie: Sybren Polet

Polet, Sybren, pseudoniem van Sybe Minnema [Kampen 1924 -....]

dichter en prozaïst

Polets poëziedebuut verscheen in Podium, waaraan hij van 1952 tot 1965 als redacteur verbonden was.

Polet wordt gerekend tot de Vijftigers, maar ging rationeler te werk. Zijn eerste dichtbundel 'Demiurgasmen' verscheen in 1953. Van zijn poëzie wordt gezegd dat zij zich heeft ontwikkeld van persoonlijk (ik) naar onpersoonlijk (mr. X), maar vanaf het begin is er bij Polet een behoefte aan anonimiteit en persoonsverwisseling te bespeuren geweest. Ook in zijn symbolische proza, ook wel ‘ander proza’ genoemd, klinkt steeds het verlangen door iemand anders te zijn, vooral in de zesdelige Lokien-reeks (van Breekwater in 1961 tot Xpertise of De experts van het rode lampje in 1978). Polet gebruikt de literatuur om mogelijkheden open te houden. Dit hangt samen met zijn anarchistisch getinte opvatting van de werkelijkheid. In zijn romans ligt bijna niets vast.

Voor zijn dichtbundel Geboorte-stad (1959) ontving hij de Jan Campertprijs, voor de verzamelbundel Persoon/Onpersoon (1971) de Herman Gorterprijs. De Busken Huetprijs werd hem toegekend voor zijn literair-theoretische geschrift Literatuur als werkelijkheid. Maar welke? (1972).

Naast poëzie, proza en essays schreef hij sprookjes en experimenteel toneelwerk (Adam en andere spelen, 1975) en stelde hij bloemlezingen samen uit sciencefiction-literatuur en buitenlandse poëzie.

Gedichtenbundels:

Organon (1958)

Lady Godiva op scooter (1960)

Konkrete poëzie (1962)

Illusie & Illuminatie (1975)

Gedichten I (1977)

Taalfiguren 1 en 2 (1984)


Inzendingen van deze schrijver

14 resultaten.

Trampolinepoëzie

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.212
Mensbeeld als wensbeeld van generatieve foetussen. Beweeglijke gevoelshorizonten en hun zelfadaptaties. In ons lichaam om de 120 dagen geheel nieuw bloed waarin nog visvormen zwemmen. Nog maar 70.000 jaar geleden waren we bijna uitgestorven. De ramp als natuurlijk experiment. Net...

Boomgedicht

gedicht
3.0 met 42 stemmen aantal keer bekeken 12.582
Zoveel als deze boom heb ik nooit beloofd: mijn schaduw is minder, mijn nutteloze insecten tieren weliger, geen konijnen nestelen aan mijn voet. Wel is mijn schors schor en hees en ik overschreeuw mijzelf dagelijks met kinderen en bladeren. Traag en moeizaam is mijn ringen en even...

DE MAN VAN 40+

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.154
Op zijn hoofd heeft hij ongeveer 100.000 haren. Zijn bloedvaten zijn 20.000 meter lang en er stroomt 6 liter bloed door. Hij beschikt over 750 spieren en 222 botten. In zijn lichaam zit genoeg fosfor om 60.000 lucifers mee te maken, vet voor 50 kaarsjes, ijzer voor 10 duim- spijkers en 20...

Stopwoord

gedicht
2.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 10.759
Ik vond een oorschelp in de grond om aan te luisteren. ik luisterde en vond drie takken taal een drietakttaal voor één gedicht. daar is geen zin mee te verrichten. ik stop dat oor maar met een stopwoord dicht. ---------------------------- uit: 'Gedichten I', 1977.

Bloeitijd

gedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 9.396
Nu is de lucht met blauwe denkbeelden overtrokken, de avond koel als een avond werkelijk is: licht, koel, hulpvaardig. Ik strijk je over je haar. Je haar is veilig: bloemen zijn overal aanwezig. Je handen zijn overal aanwezig. In de stoel lees je me als een krant. Je legt de krant weg:...
Sybren Polet16 augustus 2020Lees meer…

Vrije lucht, diepe orde

gedicht
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 11.926
Je ademt de laatste vrije lucht in, bijna longduizelig, vrolijke standbeelddanser die je minutenlang bent. Ook de pioenrozen leven zich volmaakt uit in deze lucht en draaien hun bloemhoofden mee met de zon. Het drietoninge gezang van de Messiaenvogel. Ingekleurde bewegende bomen. Late...

Wij-materie

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.672
Ik zeg. Zeg niets. Niets zeg ik dan: Wij. Het splijt dikwijls maar is, immers heeft een soort. gewicht van 34.3, atoomnummer 2 : 2 protenen (jij en ik), 2 neutronen (?) en een heel kleine neutrino. Onder het uitzenden van een λ-deeltje ontwikkelen wij een zo sterke erotiese...

Teoreties

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.736
Mijn poëzie is beïnvloed door het marktwezen, door de krant :papieren vrede, oorlogen van telex en annex— uw taal is mijn konkrete muziek is mijn spraak. Geen openbaringen bezit ik anders dan die van de toekomstroman; uw wetenschappelijke dromen zijn mijn geloof, en mijn lachend...

Overleven

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.384
Elke dag minstens één koude-oorlog. De hele aardbevolking even bevroren. IJspoppen met rode ogen. Ontdooid. En daar lopen wij weer, in een landschap vredig als zeegras in de landwind, wind als een zegen uit het nihil. Windmolens als gebedsmolens: de wind komt op tijd als ademstoten...

Eén minuut stilte 1

gedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 6.811
De stad rilt onder zijn asfalt. Ik steek al je lampen aan bij daglicht om naar de stilte te luisteren. Oorsuizingen van asters narcissen bloemen voor mijn broer - Ik heb een voor een mijn bloemen gedoofd om naar je oren te luisteren. - Luister maar; je leeft, zo zachtjes als...

Verdedigingsgrijs

gedicht
2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 6.278
Als opmaat naar de Gedichtendag van 29 januari a.s. publiceert de redactie drie zondagen de gedichten die de gedichtendagprijs hebben gewonnen en als beste gedichten van 2008 zijn gekozen. ------------------------------------------------- Verdedigingsgrijs Dag amper aan de...

Zonsverduistering

gedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 7.887
Vanmorgen om 10 u 10 ontmoette ik de man die de zon heeft verduisterd, drie minuten lang. Hij droeg een colbert van krekels, een dorp als een monocle in zijn oog. Hij aksepteerde mijn cuba libre niet, hij aksepteerde mijn cafe solo niet, hij aksepteerde mij niet; zijn wenkbrauwen van...

Diapsalmata*

gedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 6.086
Je loopt met de dood als een hond achter je aan. De hond draagt een bril met drie glazen. Je kijkt strak voor je uit. Draait je om en blikt in het derde oog als in een duistere rede. Je zweet geschiedenis uit. Zweert van leven. Losse tranen lopen als kleine homunculi* voor je uit. Met...

Strandschap

gedicht
2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 9.400
Achter de duinen het overbodige landschap. Geronselde wolkenhorden. Strand dat langzaam zichzelf schept. In ouderwetse rieten strandstoelen zitten mensen te sterven, tatoes op hun geloken oogleden. Een enkel sigarettenrokend lijk lost op in rook. Een beroepshond met een...