biografie: fleur
Hoi, ik ben Fleur.
ik ben ondertussen 13 jaar.
mijn vader is toen ik 8 was overleden aan kanker, ik heb dat nog steeds niet goed verwerkt.
gelukkig heb ik knu wel een hele lieve stiefvader. Maar toen, begin van t schooljaar krijg ik verschrikkelig nieuws, de vader van mijn beste vriendin is omgekomen bij een autoongeluk. Ik kon het niet geloven maar het is zo, ik was heel vaak bij hun en ik zag haar vader ook een beetje als de meine. Ik heb zo hard gehuild, zoveel herrinderingen kwamen naar boven bij mij.
Inzendingen van deze schrijver
17 resultaten.Je bent alleen
gedicht
4.0 met 100 stemmen 
2.041 Je bent alleen met wat je weet. Je kent je hoofd
van binnenuit, voelt hoe het hart vergeefser reikt
naar wie voorgoed erbuiten blijft, hoort
dat de stem geleidelijk verstomt
je schrijft nog tegen het vergeten in, verwoed,
met inkt die uit je aderen druipt
tot adem stokt, ook voor je...
Het kerkdijkje
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.905 Het kerkdijkje is dichtgegroeid
met wilde struiken, het land licht braak.
Verder dan hier kan ik niet terug:
het prikkeldraad - geroest -
waaraan Gijs B mijn haren vlocht
en hard wegliep, en lachte
zoals ik later heb zien lachen
in de buurt van prikkeldraad;
het desolate...
Luchten
gedicht
3.0 met 32 stemmen 10.715 Kom want ik wil je de zon laten zien
zoals ze hier haar laatste licht laat vallen
tussen de bergen, zoals ze druiven rijp maakt
en nevel uit de nacht perst. Kom want ik wil je
wil je in mijn eigen taal zeggen
je in mijn herinnering naast me neerleggen
om naar de zon van het zuiden te...
Verdwijnen is bewijs van tijd
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.983 Verdwijnen is bewijs van tijd. Een uur
verstrijkt, dag, eeuwigheid uitmondend
in wat vergeten lijkt. Bedrog. Je raakt
iets of iemand kwijt, zoekt verwoed
in stapels onwaarschijnlijkheid, haalt
overhoop, kamt uit, weigert te slapen
want in de slaap verschijnt steeds wat verloren werd
zonder...
Graven
gedicht
3.0 met 40 stemmen 65.817 Ach de graven. Niet die in het zand
niet de lange gaten in oogverblindend witte muren
niet de gevulde urnen of de sarcofagen
aan het eind van een onderaardse gang
maar de graven in de hoofden, de ongebalsemde beelden
die 's nachts tot leven komen.
De monden die zich laten horen als het...
Scheuren
gedicht
3.0 met 4 stemmen 4.228 Je breekt niet, je gaat een heel leven mee,
lichaam. Strak sta je om me heen, herkenbaar,
huiverend, als ik de grens oversteek
en het niemandsland in loop. Je vermaant;
stel je niet bloot, zeg je, val niet ten prooi
aan de vogel die rooft.
Ik kan van jou niet weg: je splijt niet
slaat...
Amsterdam
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.012 Weer varen boten langs het raam.
Ze zijn met vingertoppen te raken, varen veilig
van eeuw naar eeuw recht op de haven aan.
Een hoge stem zegt het ontstaan in drie talen, zo en niet anders
is het gegaan met specerijen en slaven, de vrouwen stonden klaar
onder hun fluwelen rokken en de mannen...
Vogel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 278 Soms wil ik heel even
vliegen als een vogel
even vergeten
wie ik ben
waar ik vandaan kom
en even te zijn
wie ik niet ben
om terug te keren
naar jou
Visarend
gedicht
2.0 met 42 stemmen 8.271 Iemand zei je moet je vaart versnellen
om van verleden los te komen, je moet
als een voertuig in z’n vrij de heuvel af
niets houdt je bij, niemand
heeft nog een naam, precieze tekeningen
rekken tot strepen die aan het eind
van de zindering abrupt de grond in gaan
wat je weet raakt...
Haar handen onklemmen licht
gedicht
2.0 met 63 stemmen 19.196 Haar handen omklemmen licht. Wind
houdt haar gaande, steeds verder
weg van wat zij weet, van
wat haar voorkomt als echt,
het bestaande,
tastbare: van een lichaam
het gezicht, van eenheid
de breuk.
Verkoolde rest
van wie, brandend,
onverbrekelijk...
De straat
gedicht
4.0 met 24 stemmen 14.819 De straat wordt onderbroken
door een blinde muur.
Was de muur altijd al blind
en dwars op de straat?
Hier liep Regina - afwezig -
in de val
hier werd ze van dichtbij beschoten.
Stond niemand stil,
hoorde niemand het schot in haar hoofd,
in haar droom?
Was de muur, was de...
Hoe ver moeten wij gaan
gedicht
3.0 met 10 stemmen 7.012 Hoe ver moeten wij gaan: tot aan het punt
waar alle harde angsten samenvallen
in nog heter zand?
Waar is dan rust; waar kruipt de slang
niet meer naar de dichtstbijzijnde,
de weerloze; waar ligt zij stil,
zonder haar venijn?
Voorbij het boze oog.
Voorbij de zwarte vrouwen van de...
Larf
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 589 Als een worm aan een haak,
voel ik mij doorboort.
Dankzij de mens
onschuldig vermoord.
Ze gooien mij te water,
en laten mij zinken.
Wat kan het hen ook schelen,
dat een worm zal verdrinken?
Ik voel mij klein,
men kan mij niet verstaan.
Als ze me zouden horen,
zouden ze me dan laten...
Mijn gedachten...
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.540 Mijn gedachten dwalen af…
Af naar mijn wereld…
Waar alles perfect is…
Waar ik vrij ben…
Waar ik kan leven als mezelf…
Mijn gedachten dwalen af…
Af naar vliegen…
Vliegen door het duister en het licht…
Op naar vrijheid…
Waar ik durf heb om te doen en te laten wat ik...
Wat zij ziet is een groene zee
gedicht
3.0 met 28 stemmen 7.986 Wat zij ziet is een groene zee,
vissers die vrouwen verleiden. Vis
die kuit schiet. Vereelte handen
in klei -
Ondergelopen land. Veerboten
heen en weer tussen wat gezocht wordt,
gezonken blijft -
Bodem die bij eb boven ligt:
de ongevormde, de diepste laag
De...
als...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.733 Als de zon niet meer zou schijnen,
En de wind niet waaien kan.
Als het bier niet meer zal vloeien,
En voetbal speelt met 9 man.
Mag ik je dan kussen..heb dat nog 1x gedaan.
Maar mag ik dan vooral lekker liggen,
Tegen jou ….en je geweldige kontje aan?
Wat waar gebeurde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.112 Het was een beeld. Bericht in de krant. Niet meer.
Boven een eiland hebben twee geoefende springers
elkaar geraakt. Hun verstrengeling duurde
heel even. De parachutes liepen leeg.
De lijnen luisterden niet langer naar bewegen
van ledematen. Als stenen kwamen ze neer.
Hadden ze tijd om...
