inloggen

biografie: switi lobi

Dichtersnaam: switi lobi

Ik ben Anja en teken op wat voelen in mijn hoofd vertaalt. Mijn echtgenoot en maatje Paul zorgt daarbij voor de prachtige foto-impressies.
Samen vormen wij het kunstenaarsduo dat publiceert en exposeert onder de naam
switi lobi.

Website: www.switilobi.nl

Mijn eerste gedichtenbundeltje heet 'vlindersteen' en is in eigen beheer uitgegeven.

Mijn eerste Wilgje heet 'doorschijnend' en is een gedichtenbundel.

Het tweede Wilgje heet 'blikveld' en is een gedichtenbundel, met prachtige full colour illustraties.

Het derde Wilgje heet 'verbeelding' en is een prachtige, compleet uit full colour fotogedichten bestaande bundel.

De bundel 'Verloren Lopen' gaat over mijn moeder, die Alzheimer had en beschrijft hoe ik deze periode persoonlijk beleefd heb. Deze met een aantal zwart/wit-fotogedichten geïllustreerde gedichtenbundel, is uitgegeven bij het Nederlands Auteurs Bureau. De opbrengst van deze bundel is in zijn geheel bestemd voor Alzheimer Nederland.

Verder heb ik meegewerkt aan diverse bloemlezingen, waaronder de gedachtenisbundel 'Stille Herinneringen' en de verzamelbundel '1000 schonen' van Marije Hendrix die uitgegeven is door uitgeverij Betelgeuze. Mijn gedicht 'Zijper lof' heeft de tweede plaats behaald tijdens de gedichtenwedstrijd van Bloeiend Zijpe 2015.

Voor informatie over alle bundels kunt U me via mijn website benaderen of mailen naar: acm.visser@quicknet.nl
 


Inzendingen van deze schrijver

825 resultaten.

vuurduvel

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 84
eenmaal daar, de voeten gestrekt tot aan het warmste gedeelte gedachten staren slechts de vlammen geven ze een eigen leven ze gaan spoorslags op de loop voor knopen in je buik en vaste vormen door een oververmoeid bestaan eenmaal daar gegaan sluiten ogen zonder slaap de warmte...
switi lobi14 september 2019Lees meer…

zwaluwstaartjes

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 70
gisteren nog hun hoogmis vierend, rond wit en grijze wolkenflarden gelijk de vluchtige kokardes op mijn zomerhoed geplukt uit goud en lilablauw de trouwe kleuren in een vlinderlicht bestaan ze moeten gaan mijn kleine vrienden, hemelhoog wuiven ze hun laatste groet dat doet me...
switi lobi7 september 2019Lees meer…

wasdom

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 66
in mijn tuin bloeit de Weigelia hij hurkt bescheiden tussen groter goed en alles wat hij doet is zachte bloemen geven om het even hoe de dag is of gemis, in het doorweven zelfbehoud in mijn tuin groeit de Weigelia, jaar na jaar nu hij de ruimte krijgt en ik hem -voorzichtig-...

moederschap

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 47
zij komen tot me met sprekende ogen en het hart op de tong ze geven liefde ik kijk terug naar wie ik was, ook in gebreke ver heb ik gekeken zag heel veel goeds, doch ook te veel dat anders kon maar ik leef vandaag en houd heel graag mijn zachte doeken in een heldere zon daar...

perron

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 53
als ik wachten moet een mijmerend station onder mijn voeten bedachte levenswegen in gedroomde richtingen

zwijgend

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 103
laatst liep ik tussen witte stenen ze droegen namen en hier en daar een ster maar ook kwamen er naamloze witte indrukken voorbij voor hen neem ik vandaag een extra stil moment ik vraag me af wie hen heeft gekend of zelfs nog mist van deze aarde weggewist en klankloos...

barst

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 61
precies daar op de scheidslijn van kunnen en willen gloeit de rode draad in volledig bewust aanwezig zijn het sust geen geweten vergeten daden vragen toch hun tol goedschiks of kwaad gedacht bij elkaar gebracht voelt alles als de diepte van een grove barst, traag en vol met...

binnen het duister

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 73
het is dat moment waarop dieven schuilen in het donker aan niets anders denkend dan de steelse wegen van hun pad het betasten van een deurkruk, die voorzichtig neerwaarts buigt een knisperend geluid dat slechts de scherpste oren spitst opgesplitst aandachtig achter een...

westwaarts

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 57
de wilgen houden hun gezichten naar de zon gekeerd ze kijken over water, rietveld en moeras, als was de tijd van eeuwen terug verstild in ogen blijven staan zo tussen woeste takken schuilend, al een simpel nest als oorsprong voor wat klein geluk in stukken eierschaal en veren blauw...

aandoening

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 151
zo op het oog niets aan de hand ze was blij een glimlach tussen haar verhalen op een aangezicht vol zachtheid in verwondering nabij drie dagen later opgebaard in rauw verdriet mijn liefde liet niets te wensen over slechts een afgrond boven stilstaand water pas na jaren...

emotie

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 51
het is waar kippenvel langs benen gaat tot in haren laat ontwaren dat emotie levend is zelfs al mis je meer dan tastbaar voelen, zoals een hand langs je gelaat of strelend zachte armen in een warm gebaar het is het ooghoekmoment de tonen van een melodie, de lach van...
switi lobi19 februari 2019Lees meer…

creatie

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 157
van wie het komt, ik weet het niet prompt in beeld gezet toen scrollende belangstelling langs schermen vol sculpturen gleed haar creatie deed de rest, want ik zag innigheid en leed een zorgenvol verschijnen door het kwijnen in tekort dit moederbeeld, dat groots mijn liefste ogen...
switi lobi6 februari 2019Lees meer…

wandeling

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 52
aangepaste stappen als de kringloop van wat was gaan- voet voor voet hun weg langs zelfkanten van steen en flauw verlichte ramen komen gedachten samen deurloos vormen zij wat over is er bloeit al geel in het struweel en op de grond opent zich langzaamaan de zucht van de natuur
switi lobi2 februari 2019Lees meer…

op zich

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 72
ik zoek iets meer dan die gemoedelijkheid langs mijn huid van kruin tot kuit strijkt ook verwachting tussentijds scherpe tongen, met een vlammend commentaar maken slechts onzekerheid waar ik buig en laat mijn haar in sluiers naar beneden vallen gelijk als het gestorven blad van...
switi lobi27 januari 2019Lees meer…

sneeuwengel

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 105
buiten zuivert wit de donkerste gedachten binnen wachten uren tot ze omgevlogen zijn het witte beeld dat zachte vormen weeft, schuift stilletjes voorbij ze fluistert dat ze vleugels heeft tot in de mooiste dromen zweeft heel helder en dichtbij
switi lobi24 januari 2019Lees meer…

waken

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 62
uit doelloos duister opgestaan de stijfheid weggetrokken door een buigzaam, vroeg begin het levenloze licht verrijkt naar meer dan fletse beelden weelderig begint de dag mijn slappe buik verdraagt de trage stoelgang van de eerste vaste norm een arrogant geworden dichter is in vorm;...
switi lobi22 januari 2019Lees meer…

uit zinnig

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 76
zo wandel ik door woorden trek ze aan en stoot ze af, de richting onbepaald hun eigen graf begraven in een vreemd geluid ik hoor een meeuw zijn schreeuw lijkt veel op uitgestorven klanken wrang weggetrokken uit het laatste geluid dat heelhuids langs mijn oren vloog hoog, heel...
switi lobi16 januari 2019Lees meer…

stille groet

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 95
toen stond ze daar ze wuifde met haar blonde haar ik keek en dacht heel zacht aan wie ze was zo lang geleden eenzaam weggegleden in de stilte des doods vergeet ze niet om groots herinnering te zijn en dat voelt fijn ik raak haar aan met heel mijn voelen en mijn hart, omdat...
switi lobi15 januari 2019Lees meer…

wuifwilgen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 95
ze staan er nog de wind, gevangen in hun kruinen struint de kale takken door je hoort ze zachtjes kraken en hun blaadjes raken stil de grond de vooravond van winter wint met lange passen tijd je schuifelt mee en kwijt melancholie aan koude voeten met een neus vol rottigheid het laat...

alle goeds

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
lief klein lichtpuntje in een hoopvolle wereld wens ik je vrede verschijn als nooit tevoren als het leven donker lijkt

maandagochtendgevoel

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 95
de stad ruikt vreemd een beetje eenzaam zelfs ontheemd misschien er hangt een geur van– bijna fris alsof tijd maar net begonnen is het leven aan te maken van daar uit loopt haar rode draad tot aan de eerste ademteug die gaat vol levendig verkeer dan weer een fiets, de bus, een...
switi lobi20 december 2018Lees meer…

paskamer

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 61
levenloos wit marmert wangen het licht gaat gepaard met wat ogen willen zien er hangen harde haren rond een uitvergroot hoofd begeerte dooft op slag de hang naar meer is verdwenen in het wenende licht één vierkante meter grond beweegt rond afgetobde voeten het gezicht in ruw...

wederhoren

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 74
op een plek waar we één zijn spreekt het hart het sterkst tot zachte, open ogen een arm rond gebogen schouders ontspant je, totdat pijn door voeten heen de aarde raakt zoiets maakt je blij en in dat grote lijf van mij bloeit hoop als nooit te voren
switi lobi25 februari 2018Lees meer…

wording

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 100
vandaag ben jij en ik ben er ook tot aan de laatste snik van wat we doen vertalen we herhalen we weten we dat samen ooit alleen zal zijn we weten het als eenheid, als de uitgebogen tijd niet meer van ons is
switi lobi6 februari 2018Lees meer…

ideaalbeeld

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 113
mijn moeders grootste vriend was niet alleen een steun en toeverlaat haar dagelijkse schietgebed betrof het resultaat van nachtenlange zorgen waardoor hij niet alleen verloren dingen vinden liet maar ook verdriet een plek moest geven haar leven klopte veel en lang met felle slagen tegen...
switi lobi29 januari 2018Lees meer…

piëta

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 92
haar moederhanden rond zijn dode lichaam in een wanhopig gebaar doet ze zijn naam de eer aan, die gestorven op haar lippen levend in haar adem ligt want elk gezicht op beter lijkt verloren, in een boze droom zonder schroom bedekt het naakte weten nu ons aller wereldtaal opgedeeld in...
switi lobi18 januari 2018Lees meer…

liefdesgift

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 103
in haar vorstkoude handen draagt ze een warme jas ze geeft hem aan degene die hem past en legt zachte woorden in haar mond, ze wast daarmee het schuldgevoel dat doelloos rond haar slapen doolt in de haard verkoolt het laatste hout en haar laatstgeboren kind krult zijdelings in...
switi lobi13 januari 2018Lees meer…

eindspurt

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 166
nog een jaar, dan telt haar leven zestig lentes en één dag die ene dag mag ingevuld naar beste weten een keuze die de eeuwige jeugd vanuit haar haarwortels verlangt haar ouderdom als deugd in kleine lades weggelegd aan haar rokken hangen vrolijke gedachtes ingepakt in beelden, die...
switi lobi14 november 2017Lees meer…

menslief

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 123
profileer je niet wees slechts het begin en eind van eigen kunnen als je geaard bent door jouw vaste voeten zijn de roots van lang geleden als de rafels van vandaag er hangen druppels aan gevormd door vreugdekreten twinkelend gerangschikt tussen tranen, vol van pijn elke laag van...
switi lobi9 november 2017Lees meer…

omkijken

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 162
zelfs aan de achterkant van de zon waar plaatsen zijn die onbereikbaar lijken schijnt altijd nog die hoopvolle verbeelding, een kanariegele gloed rond avondrode vormen “het is niet anders” zeg je en dat is ook zo dus leg ik alle tranen uit mijn hart in jouw gesterkte handen
switi lobi21 september 2017Lees meer…
Meer van deze schrijver...