Alle inzendingen over Ardennen

Waterval vol diamanten verstijfd van kou een wit pad kronkel tussen de bomen naalden van ijs drie kleine boezoes lopen over het pad van sneeuw op het einde draaien ze om ze zitten op de slee van klein naar groot we woezen naar beneden we schreeuwen, lachen, krijsen van blijdschap ow ow we gaan scheef me broer springt eraf me zus…

Ik zocht naar mooie woorden maar vond alleen maar stenen Gestapelde dolmen Menhirs rechtop In lompe hoekige ronden Ik zat op ze Klom en klauterde En het ‘louterde’ Toch een mooi woord gevonden!…

De herten burlen. Hinden luisteren schichtig, ver weg in het bos.…

Een ouder paar in de Ardennen Moet elke dag aan elkaar wennen Er treft hen geen blaam Hij weet nooit haar naam Maar zij laat zich zeker niet kennen…

De dijkbouwer uit de Ardennen is bekwaam de Maas goed te mennen. Bij piekoverlast houdt hij 't water vast. Wouter Bos leert zo grootmoed kennen.…

(tweede prijs in de wedstrijd "Dichter bij de Vlaamse Ardennen", georganiseerd door het samenwerkingsverband van de bibliotheken uit de Vlaamse Ardennen)…

Hij leert weer: "1813 - Waterloo" Of: "'44 - slag in de Ardennen". En bij 2001 ziet hij straks staan: "De Duitse troepen vallen Vlieland aan."…

De één vliegt voor een week naar Griekenland, De ander huurt een huis in de Ardennen, Een derde gaat Amerika verkennen, De vierde ligt het liefste op het strand. Voor sommigen is het een zware baan; Ze hebben vaak nog nooit zo veel gedaan.…

Op de Ourthe peddelt spreken Mensentongen storten klanken Uit over de houten banken Vanwaar stil wordt uitgekeken Naar het ooit gegeven teken Waarvoor velen God nog danken Kerkgang begon af te slanken Dogma wist zich los te weken Pinksteren, vuur op mijn hoofd Felle zon op huid en haren Vlammen dansend op mijn kruin Heilig was de Geest…

op een oude foto La Roche-en-Ardenne 1966 gemaakt met mijn kodak-instamatic in een vlaag van ontroering er staat een paard met een hooiwagen waarop de boer zijn lading schikt een simpel vakantiekiekje ware het niet dat ik vanaf die dag heb leren kijken met de ogen van een dichter…

op een oude foto La Roche-en-Ardenne 1966 gemaakt met mijn kodak-instamatic in een vlaag van ontroering er staat een paard met een hooiwagen waarop de boer zijn lading schikt een simpel vakantiekiekje ware het niet dat ik vanaf die dag heb leren kijken met de ogen van een dichter…

Parel van de Vlaamse Ardennen Met je landelijk schoon. In de lente kom je ons verwennen En spreidt je mooiste kleed ten toon. Je bruist van moed en nieuw leven, Een lachende zon, een teerblauwe lucht komen terug vrolijkheid geven In de Vlaamse Ardennen, in mijn gehucht.…

weet ze te mijden Zo was 't, zo is 't, zo zal het gaan Luik - Bastenaken - Luik, Ardennen De klassiekers van het voorjaar Zult u ongetwijfeld kennen 't Belgisch feestje van de lente Awel, ziet u, daar in die tent Van 't Vlaamse volksamusement Zit Tim Krabbé, een rare vent Maar wel mijn grootste concurrent!…

het pad gehuld in vochtige geuren van mos en vers gestapeld hout het water nog ruisend in tijdloze klanken, de stenen glanzend rond geslepen het licht getemperd onder oeroude bomen, het dorp in glooiende rust de avondzon gedoofd mijn blik met louter schoonheid gevuld…

Heel bemoedigend natuurlijk al die therapeutische sparren: de een begrijpt je, een ander peinst met je mee, een derde slaat wat takken om je heen maar allemaal met dat sombere smoelwerk. Alles druppelt, druipt, snottert, wasemt, sopt. Hout dat wil verzoenen, helen, meeleeft, meewaait, maar vooral meemiezert. Om de dooie dood geen bouwvakkerspark…

Ergens jammer dat je er niet bij bent in de Ardennen, maar begrijpen doe ik het wel. Roos gaat in ieder geval de eerste drie dagen mee, gelukkig. En de Oudejaarsavond zal ik zeker weer een quiz doen, maar middernacht toch even eenzaam zijn: geen Kees, Ik zal hem missen voor altijd. Liefs Cees…

Zomervakantiefanaat, zonaanbidder Voor uw grand départ vers le sud au soleil Dwars door de Ardennen of de Borinage Stuur ik u alreeds hierbij un grand message Legt een tureluurvrouwtje echt een rood ei En is haar man werkelijk rood als een ridder?…

in een stofwolk naar beneden als beloning na een klim gezoef van dikke banden het klapperen van een fietstas en 't zware gewicht van de tent achterop de bagagedrager 'jongens waren we- maar aardige jongens' schreef de schrijver Nescio ooit in zijn relaas over de titaantjes en zo was het ook bij ons we zochten het avontuur in de Ardennen…

Lekker survivalen in de Ardennen Maar ook het belastingklimaat De sfeer en gezelligheid op straat Ja in Belgie kan ik wel wennen Qua geld en belasting het ideale gebied Maar voor mijn kinderen, nou: ik dacht het even niet!…

wild opgestoten rotslagen zijn teder toegedekt met mossige tapijten rijzig afgetopt door slanke dennen immer ongerept tot in de hemel ingebed in een stenige schoot wringt een woedende slang zich schuimbekkend in bochten zonder aflaat een penetrant voertuig remt juist op tijd een ever zwijnt welhaast onopgemerkt onder de onervaren…

Ik loop te soppen in mijn schoenen met op mijn rug een 1000 liter tank bronwater uit de Ardennen. Een zonnesteek.…

Er viel een grote massa sneeuw over gans het land mensen gingen skiën naar de Baraque de fraiture maar voor velen was de reis van een te korte duur de burgemeester merkte dat er iets liep uit de hand Hij riep de grote volkstoeloop op rechtsom te keren wegens gebrek aan sanitair voor de dames en de heren…

De alpinist zoekt eens rust in de Ardennen, ziet hun najaarsbos, beleeft inniger dan ooit zijn tochten door de bergen. Brabantse busreis: zakelijke gebouwen glijden steeds voorbij, waartussen vrij bosleven onbelemmerd luchtig wuift.…

klavicimbel de stilte hemels verbreidend in onze verwarde gedachten de geruisloze dienende monnik toont een muzikale glimlach loopt even in de brandenburgse pas de solist zwijgt op grote hoogte wij rijzen verder met het orkest zo bereikbaar kan de hemel zijn retraite in het cisterciënzerkloooster van orval in de belgische ardennen…

Hoi Arlette, Een paar minuten na twaalf in het nieuwe jaar is dus een beetje van de as van Kees de lucht in gegaan in de Ardennen, het regende net niet. Luit, de zoon van Marcel en Rijanne, wist dat zo'n vuurpijl een holle kern heeft en daar konden we het ingieten, voor het wegwoei.…

De landrover die hij kocht en met mij, wandelaar, door de stille bossen wilde rijden, de weekendjes Ardennen, de grote laatste vakantie, en nog een vakantie voor de boeg, geboekt, geannuleerd. Hoe hij er zichzelf mee naar de chemo's reed, ik overdacht de begrafenis. Ik opende de envelop, de kaart bleek van een oude vriendin.…

Nu het ijs gebroken is twee gezichten zich richten op vriendschap neem jij me mee je praat honderduit en zegt ik ben een beetje nerveus moet nog even wennen dat jij er bent spontaan pak je mijn hand verlegen kijk ik naar je voel me ook wat verloren je woont hier zo mooi in de Vlaamse Ardennen we lopen verder door een…

Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust. De luchtstroom versnippert zich, zakt traag neer in koele grotten, wil daar altijd blijven, duister leven sterken in zaal en meer. Het Belgische rijk zal bij verblijven in vrije lucht of onder de grond steeds weer streefzucht met schappelijke aard bedrijven.…

Een slak raasde in volle vaart over bergen en door dalen Hij was er dan ook van overtuigd dat niemand hem in kon halen Dit vreemde gedrag werd opgemerkt door een mol in de Ardennen Die zei verdorie dat wist ik niet dat een slak zo hard kon rennen Maar de mol had best wel trek in een sappig slakkenboutje Daarom spande hij over het bergpad…

Een Germaans bosrijk Van negen dagreizen lang Hield het griendland door zijn omvang Voor pottekijkers buiten bereik En tegen de zuidflank vormden de Ardennen Een barricade van borstwerende bergen Waar faunen huisden rond vennen En woudnimfen en dwergen Geworteld op wierden en terpen Die ze als bevers bleven opwerpen Legden hun waterwerken…