Alle inzendingen over Bertus de Harder

------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan de Amsterdamse loodgieter Bertus.…

wolken drijven steeds dichter naar elkaar de lucht wordt donker de eerste druppels vallen dan een flits met een donder erachteraan harder steeds harder gaat het regenen harder steeds harder gaat het onweren totdat de zon weer tevoorschijn komt…

Een grote kracht duwt omver, slijpt gierig diepe fijne gravures bijhorigheden onschatbaar veel harder dan ruwe diamant. Zie dan de kracht van natuurlijke paarden vele malen sterker met hun wilde ondiepe glans.…

Als de doden harder huilen dan de weduwen, was het hier dan zo goed? of is het daar dan zo naar? Als de doden harder huilen dan de weduwen, fluister het me maar.…

Daniëlle Branderhorst Was een mooi kind van De stad, de cultuur kwam Uit haar ogen, lichtjes Dansten in de glazen Van haar modieuze bril, En Maarten Schrevel had Een fijn getrimde baard, Mooiste jongen bij Engels In dit eerste jaar - Bertus Weggemans kwam uit dat Godvergeten gat in de negorij Van het achtergebleven Zuidoost Drenthe…

de weg waar iemand liep loopt nog steeds op de diepste stilte op aard de lucht was zo blauw vanaf de bovenkant alles werd anders met de rook naar de hemel vlinderde dood een duizend harder van de torens op volle snelheid we zullen herinneren geliefd, herinnerd, gekoesterd altijd in ons geheugen vandaag, morgen we zullen altijd…

de schouwer in de wind ment licht zijn klei en kim…

daar zo gaan verdwalen in zijn labyrinth er was geen hart dat harder klopte zoveel harder dan het mijne toen ik op die ene dag zag hoe hij danste als een kind Met in zijn ene hand een vlinder die hij teruggaf aan de wind…

Harder lopen langer lopen verder van mezelf vandaan Gedachten in de achtervolging Gevoelens op me neer te slaan Altijd op weg maar nooit kom ik aan Harder lopen dan de waarheid verder van mezelf vandaan…

vóóruit roei ik harder en harder wind van alle kanten in golvend water om achter te laten vóóruit cross ik sneller en sneller tegen de wind door opgewaaid zand om los te laten vóóruit fiets ik harder en sneller wind mee over geplaveide stenen om door te gaan voorbij gisteren op weg naar morgen bewegen in het nu van eigen…

hard heel hard zocht hij haar harder veel harder ging hij in haar hard snoei snoeiend hard vond hij zichzelf kleumend zacht als boter schreeuwend hart op een bank in de nacht in een zwart park - bij volle maan -…

Tot as vergaan Ben je, liefste zus Die ik me ooit Had kunnen wensen, Wat zou ik vurig Willen dat je Als een feniks Uit de as weer Op kon staan, En voor eeuwig Kon blijven bestaan…

Voor mijn moeder In al je eenvoud Was je liefde, Ernst stond op je Voorhoofd geschreven Met in je hart altijd Vrede en verdraagzaamheid…

Je hoort me niet Terwijl ik zwijg - Moet ik nog Harder zwijgen Voor je me Kunt horen, Voor je me Kan verstaan?…

Een zachte wind waait over de beek. Ik buig voorover en kijk in het water. De golfjes vervormen mijn gezicht. Ik zie dat de rimpels boven mijn ogen worden meegenomen in het water tot over de horizon. Ze worden gedragen in deze glimlach van God.…

Uit de dichtbundel Alles op z'n plek van Jeroen den Harder…

Ik wil de wereld een betere plek maken voor jou Leiderschap is iets natuurlijks voor mij Ik gebruik mijn intelligentie (kennis) en geloof in jou Om het leven aangenamer te maken voor jou Ik wil jouw licht zijn in tijden van duisternis Je steun en toeverlaat als je het moeilijk hebt Je bijstaan en sturen wanneer het nodig is Maar je ook liefhebben…

Dood en begraven Onder de grond gestopt Zand erover, grond erop Om je vervolgens door de wormen Of andere op te laten eten En de resten verteren wel Tot op het bot Afstaan aan de wetenschap In zo een pot Zodat de dokter nog eens naar je kan kijken Open snijden als er tijd voor is Op sterk water gezet Cremeren Dat wordt heet onder…

Ik dacht dat de pijn van het missen na die tijd een beetje draaglijk zou zijn Maar ik kon toen enkel gissen, het bleek harder te zijn.…

Blaas me om een zuchtje wind een diepe zucht Blaas me om En gun me mijn eigen vlucht Blaas me vooruit in de goede richting over te hoge drempels Blaas me vooruit Een stukje verder warempel Blaas wat harder en laat het tochten en laat het gieren Blaas wat harder Neem mijn teugels en laat ze vieren Blaas me op over…

En wil het dan nog niet lukken, Moet je gewoon wat harder drukken.…

Ik hoor van buiten geluiden, ze dringen zich brutaal naar binnen Ik zet de muziek wat harder, en luister naar de stem van mijn hart.…

Wij rijden met de trein naar 't Zuiden. De peppels vallen van ons weg, De molens en de meidoornheg, Die langs de spoorbaan is gelegen. En na een nacht van weinig slapen Snelt glanzende de eerste rij Cypressen aan ons oog voorbij, Gelijk een groep marathonlopers. Wijnbergen, ceders en ravijnen, Gedoopt in het zacht avondrood, Vallen ons…

Het park ligt wijd en zijd onder de sneeuw en rond de zwarte groeve van de takken zweeft als een lassoworp de vlucht der meeuw. De kleine vijver is inktzwart en stil, als hoedde hij een kleinodie, het slijk. De zomerboot, een dodenbark gelijk, ligt bij het tuinhuis, even zwart en stil ----------------------------------------------- Uit: ‘…

Ergens liggen nog de juwelen van de verdwenen prinses; zij die hen trachten te stelen gebruiken breekijzer nog mes. Zij zingen totdat hun lippen droog en gezwollen staan, dan stijgen meerminnen op klippen grijs uit de grijz' oceaan. En op haar tillende handen trillen de edelgesteenten, van het verbleekte gebeente der godin afgeroofd.…

Mijn handen waren het die deden wat je zelf nog niet kon je voor het drinken naar je moeder droegen je leerden kruipen, lopen, fietsen. Schaterlach in de box. Mijn handen waren het die je troostten als je viel je veters strikken leerden je naar zwemles brachten, basketbal Paardenstaart in je nek. Mijn handen waren het die deden wat…

De tijd is heen waarin ik, licht van toon En snel van geest, de dingen dezer aarde Loofde en prees of in mijn hart bewaarde Als de Madonna elk woord van haar Zoon. Een graazge wei, een wulpse rozengaarde, Een vlindertje, een vlieg, een anemoon, Elk kreeg zijn aureool van zichtbaar schoon Als ik het in mijn liederen verklaarde. Die tijd is…

Met een gezicht uit zuiver goud geslagen, Zoals herinnering mij heeft gebeeld Naar al de nachten dat wij samen lagen En lach en traan gelijk hebben gedeeld, En mond aan mond en oog in oog verzonken De adem en het licht hebben gemengd, En van die volle liefdesbeker dronken Ons aan elkanders hart hebben verzengd;- Naar die herinnering, in…

De hete dag is in de nacht geblust; Nog gloeit mijn ziel rood in het donker voort. Ik ben gelijk een smidse verontrust, Mijn hartslag hamert en mijn aandacht boort; Mijn ogen zijn vol weerschijn en vol gloed, Mijn liefde arbeidt in een zuil van vuur, En langzaam uit mijn hunkerend gemoed Onthult uw beeltnis zich naar de natuur. Uw voorhoofd…

Nog voel ik soms uw borst tegen mij aan, Uw knieën aan mijn knieën, schoot aan schoot; Een vlinder die zijn vleugels samensloot, Kan met zichzelf niet nauwer samengaan. En als wij na de eenheid der voltooiing De leden lieten zinken uit elkaar, Dan was er niets van scheiding in 't gebaar, Dan was 't als van een vlinder de ontplooiing.…