Bonsai meester
observerend gevoelsmens
vormt bossige spar
zijn oude stam
in sierlijk belijnde zilverspar
innig langs gracieuze wijssteen
lijkend
de verkozen berg
landschap in klein
romantisch neervallende cascade
geboren droomlandschap
gevormd in eeuw
belijnd door grootmeester
kunstenaar bonsai.…
gebogen zijn je oude takken
als verwrongen staal
neigen ze naar de grond
je versteende stam schiet
prille bladeren
voor een nieuw seizoen
je meester preekt geduld…
Bonsai, eik en witte berk en jij met kind
dat uit alle macht jouw hoofd in haarband perst
Mijn blik hangt op jouw onderlip, ik weet
er is niet meer dan dit: moeder met kind
Leven lijkt een kippenren waarin ik beiden mis
Van te ver blaas ik een kus, die op jou rust
Heel even laat jij jouw blik mijn kant opgaan…