193 resultaten.
Het bootje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 159 Langzaam deinde een bootje,
Deinde een bootje,
Langs het riet.
Verder en verder,
Deinde het bootje,
Terwijl het plek na plek verliet.
Sneller wanneer de wind opstak,
Trager wanneer deze ontbrak,
Dan werd het water reeds weer vlak.…
veerboot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 Weglopen is zware kost
Het is het in galop zijn
Duidelijk en neonlicht
Aan de muur
Als reclame
Niemandsland komt vandaag
Erg van pas…
Alleen in een bootje
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 122 Dus als je ooit een bootje vindt, net als ik
stap gewoon in, wie weet:
wat je al dan niet ondervindt.…
Vedriet in een klein bootje.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 En later zou je inschepen in een bootje op de vaart
je peddelt langzaam weg, bevreesd voor nieuwe rampen
Als een hond ben je beducht voor het verliezen van je staart
je bereikt nu gauw de nevel, ik zie je haast verdampen.…
Bootje
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.035 Drijvend
in mijn bootje van papier
heb ik geen gedachten...
Morgen
is nog zo ver weg…
Bootje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 199 Een piepklein bootje van papier
danst op een woeste bergrivier.
De sterke stroming voert hem mee.
Waar vaart hij heen? Misschien naar zee?
( Een kindergedichtje. Ik ben een bundeltje aan
het maken, o.a. voor mijn achterneefje )…
Het bootje in
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 Als jij en ik als grommende motoren
Voor de stampende kiel van ons schip op zee
Tot vlammen, tot inktzwarte as konden mengen
Hoog de leegte de hoge lege wolken in als regen
Voor eeuwig uitgestort als zware as in diepe zee
Volkomen in ons immer mengen samen
Elkaar tot in de lange diepte zakken
Tot armen van de inktvis lengen
Tot zwarte inkt…
Zomerleven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 De zon spiegelt zich vrolijk in het water,
met een zilveren glinstering.
Het water rimpelt,
als door en zachte hand bewogen,
in de zoele zomerwind.
De boot glijdt zachtjes over het water,
de riempjes spattend nat.
De lucht is vol met geuren...
en aan de einder kleuren
zich de bomen paarsig mat.
Zo eeuwig door te varen,
wat zou dat heerlijk…
Overboord
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 622 ondanks dat
dit vers over een gezonken bootje
de lading dekt, wordt die toch nat
tenzij dit bootje en z’n woord
voor de laatste regel zijn uitgelekt
want dan kan alles overboord…
Plovi, Plovi
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 195 een visser vaart uit
ver van het land
in een wrakkig bootje
zijn hart draagt liefde mee
op de grote dobberzee
het water, water
zee zo diep kleurt
als de ogen van Anka
blauw, zo blauw
zijn wonderschone vrouw
“bootje, bootje
breng mij veilig
naar de haven
met mijn vissenmand
naar het thuisland”
* Naar een Dalmatisch volksliedje…
Het staat in de sterren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 een bootje dobbert stuurloos op de golven
wolken pakken zich samen
boomkruinen zwiepen heen en weer
ze vangen veel wind
terwijl het bootje op de golven voort dobbert
staan de beste stuurlui aan wal
zoals altijd…
een variant
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 175 'lust'
is
de liefde
bedrijven
in een
zelfgevouwen
bootje
van plezier...…
Zomerse IJsselpret
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 302 Wij vaarden in een bootje op de IJssel,
er stonden grijze reigers in het riet,
één heette echt Lodewijk van Deyssel,
de rest, spotters, verklappen we niet.
De kerktorens bogen voor ons houten bootje,
dat deed ons, naakte bemanning, veel plezier,
zelfs de boerinnen zwommen in hun blootje,
lachend om de stijve paal van een stier.…
Stervensgloed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Het groene bootje
glijdt traag door het meer
tussen bergen purper
Op de oever in 't gele huis
schijnsel van vlammen
rook
geur van turf
Het klotsen van water gerust
smelt de tijd
bergen bootje en huis
in de stervende gloed
van de Ierse schemer
vergleden…
apocalyptisch
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Ik zal het lege gele
bootje zijn dat dobbert,
dobbert, dobbert,
dobbert in de leegte.
De dode oevers zal ik
dood en droevig laten,
de weidse verte weids en ver,
maar geen grashalm blijft nog over,
en geen zon of maan of ster.
Ik zal het gele lege
bootje zijn dat dobbert,
dobbert, dobbert,
dobbert in de leegte.…
Rietkraag
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 7.382 waardoor het bootje bijna zinkt
Dan wordt hij kwaad en roept verdomme
ik wil weg uit deze sloot
Hij verlegt dus zijn koers naar IJsland
met de halflekke huwelijksboot
Kijk daar vaart een huwelijksbootje
gelukkig vaart het nergens heen
Het paar is overboord gesprongen
dus vaart het bootje maar alleen…
mer à boire
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 hij dobbert in
het bootje van
zachte armen
haar warme
borst is zijn
mer à boire
sluimerend in
de wieg hoort hij
het zoete zingen
gekooid ijsbeert hij
vijf stappen tot de muur
evenveel stappen terug
geen armen als
een bootje waarin
hij passen zou
zij zingt zoet noch
zacht nooit meer
zijn mer à boire…
Een bootje dwalend op de golven
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 430 morgenstond ....ochtendzon
een bootje dwalend op de golven en de wind...
steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…
Jij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 404 We waren met ons bootje…
Gevaren naar het meer.
Het was zo heerlijk rustig,
ik voel die rust nog weer.
Je zat heel stil te kijken,
zodat je stil genieten kon.
Zoals je zo graag wilde,
van het opgaan van de zon.
Ik keek niet naar die zon,
‘k zag wel twee futen elkaar beminnen.…
Presque nocturne
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 258 schimmelgrijze duif hapert
langs verkrampte armen
ontploft
haar pluimen
korrelkristallen op het
lichtste van de nacht
bootje vaart kabbelt schuurt
pillamp schijnt
wind draagt
vuur wakkert
bootje dooft
reiziger rust uit
plaveit gescheurde nagels
naast zijn eigen jeans
zonsondergang over hout en zand
pastelpaarse pracht en een
duif…
Gay
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 524 Ze bemensen een zogenoemd ‘heilig bootje’ met als motto ‘christen en homo – gewoon buitengewoon’…
Storm
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 670 Een bootje in de storm op zee,
stuurloos,...zonder kapitein.
Soms kan ook ons leven
als dat ene bootje zijn.
Geen koers te bepalen,
even de richting kwijt.
De dingen in het leven,
soms met onzekerheid.
Verdriet, pijn of verwerking,
geen haven in het zicht.
Denk dan aan één ding:
straks wordt het weer licht.…
stormen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 onverdroten vaart
hij verder in zijn
smalle bootje
op vleugels van
verlangen trotseert
hij alle stormen in
het glas van licht
tot verste duisternis…
vaart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 482 mensen staan
leg ik even aan, blijf ik even rusten
maar hoe kan ik aarden op deze aarde
mijn bootje wenkt reeds naar nieuwe kusten…
alleen gezeten
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 576 alleen gezeten
in een bootje op de zee
helemaal verlaten
wat moet ik er toch mee?
de duisternis valt in
dobberend op golven
val ik maar niet in slaap
onder eenzaamheid bedolven…
dwars door de tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 dwars door de tijd
raak je me aan
als ik weg kijk
door de zoeker
van de camera
vang ik je vleugels
een bootje dobbert
op de grijze oceaan
de zon zet alle
zeilen bij…
Bootje varen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 298 Laura Dekker wil op zee gaan varen
Helemaal alleen de aarde rond
Je vraagt je af: is dat wel gezond
Voor een kind van veertien jaren?
Haar vader wil blijkbaar graag in de krant
Is die man wel goed bij zijn verstand?…
Bootje in een fles
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 164 Witte zeilen hoog gehesen
Geteisterd door een flinke windhoos
Op Gods wil aangewezen
En op die van de matroos
Dit schouwspel duurt al jaren voort
Varend in turbulente stormen
Ofschoon licht aan de horizon gloort
Schuimen golven in talrijke vormen
Buiten dit tafereel hoort men getik
Van grootmoeders antieke breigerei
De zeebries geeft…
Een veilige haven
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.137 ik langs de steven
een piepklein bootje zag
bij degene die er in stond
ging ik uitgeput overstag
Wij hebben het zeil geheven
en drijven zij aan zij
in rustig kabbelend water
geen haven meer voorbij…
kalmte van het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 293 nog altijd houdt in wankel evenwicht
het kleine bootje mij drijvend
op het grote meer dat leven heet
vooroverbuigend zie ik
in voortdurende beweging
het in- en uitschuiven van mijn gezicht
weerspiegeld in de vriendelijke plooien
van het kalm schommelende water
onzichtbaar varen al die jaren
vele dierbare verstekelingen
-wier eigen bootje…