Alle inzendingen over Brief aan God deel 2

Zeg God, ik wilde eens vragen, waarom gebeuren er alle dagen van die nare dingen? Ook wilde ik U vragen, waarom er alle dagen, mensen vergeten te lachen en te zingen! Dan nog de vraag, waarom God kwam er weer een vliegtuig donderend omlaag?…

Return to sender dacht ik even In antwoord op Uw brief Zo mooi getypt door een onderdaan En zo dacht ik; dan maar een vervolg aangaan.…

Het zwaluwennest: piepend zwiept een eskader -- neer op onze kat.…

Nu draaide 't windje, met de zon, Door 't oosten heen naar 't zuiden; Dat is zo goed als 't wezen kon, Voor boer en buitenluiden. Het blaadje rolt zich uit de knop, Het veld wordt groen, het zaad schiet op, De nachtvorst zal 't niet plagen; Wij krijgen warme dagen. Wij hebben lang genoeg gezucht, Als werden wij vergeten; Daar komt…

Geeft 't leven, gelijke delen of: is het meer, gelijk op delen? Van 1 maal een heel maak ik 2 maal een half of 4 maal een kwart. Ieder evenveel allen een gelijk deel maar er zijn er niet veel: die iets op hebben met: het gelijke deel?!…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

Ja! wèl-gelukkig is de man, Die kalm aan Gistren denken kan, En kalm de dag van Morgen wacht - Hij slaapt op rozen; alle nacht!…

2. Eéns effent zich de zee, Eéns wijkt gevaar en nood; En 't loon der deugd is gróot, In leven of in dood!…

‘k heb geslapen als een roos naast mij was het stil vanmorgen was mijn eega boos zei: weet je wat ik wil? Een nachtje slapen zonder lawaai want wat kun jij zagen zeg denk dat ik me omdraai en nog een uurtje "leg"…

Jouw naam mag klinken in het huis van God waar je gedoopt wordt in Zijn Naam, van wie je bent! (Een Cinquiano is een Spaanse dichtvorm, bestaande uit 5 regels. Opbouw 2/8/6/4/2 lettergrepen per regel.)…

In nederigheid mijn wijsheid delen Nog steeds ben ik niet trots op mijn verleden En heb ik spijt naar hun die onder mijn gedrag leden En U mijn God mijn Heer In U ben ik alleen maar teleurgesteld Meneer…

Ik heb een brief op zak, een zware last, Om namens de belasting mee te delen, Dat ze failliet zijn, tot verdriet van velen, Er is één troost, daar houd ik mij aan vast: Gelukkig zijn, vóórdat ik ben gekomen, De wilde dieren hun al afgenomen.…

oude bomen, vreemde steden ochtenden met vrouwen op de stoep droomvlakte van eenzaamheid klaaglied van een verloren ziel ontheemde droom van haatverwanten er danst nog een schim op schaduw jij bent het meisje dat kan dansen ieder woord dat je proeft is een maanbrief een groot verlangen naar een droom sneeuwrivier waar zou je nog smelten God…

1. voor de laatste toon uit dit refrein deel 2. ik ga gebeden kraken deel 3. slammen met geluidloze stemmen…

Dat bij 2 of 3 in mijn naam bijeengekomen Ik, God, in uw midden ben Blijkbaar nooit echt, hecht ervaren Dat kan ook niet met 600 man/vrouw Dat kan alleen bij 2 of 3 of maximaal 30!…

Vormgeving Maar de kern van dit Gedicht is: 't blijft 't Zelfde verhaal Dwarse en dus weerspannige leestip: (2 romans in 1) Ian McEwan Amsterdam & De brief in Berlijn Http://www.dwarsligger.nl…

Sluit uwe ogen op het licht: Dieper zal het branden… Nimmer is me uw lief gezicht Liever, dan waar ’t veilig ligt Binnen mijne handen. Keer uw zinnen van de dag: Langer zal hij duren… Rijker langend wordt uw lach Waar hij schemert door het rag Der verleden uren. Neuren als een voorjaarswind Bij geloken wachten… Mondje, dat geen vraag…

Mits 'k u dan maar en geve het zout van dit mijn leven, en van mijn wrokkig offer, God, niet worde te eigen spot.…

- God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Al geldt hij ook als aartsconservatief, Toch zag ik gister dat de paus van Rome Tot de pc zijn toevlucht heeft genomen; Hij mailde voor de eerste keer een brief. Wie weet zond hij een e-mailtje naar God: "Ze maken hier Uw scheppingswerk kapot!"…

Hangt daar Rambo in deel 1 bijna geheel ten dode op geschreven, klimt hij in deel 2 weer kwiek over de rand van het neerstorten En meteen alles volkomen vergeten op weg naar de volgende. Maar misschien bij 'fiscal cliff', denkt men iets te veel aan film. Het is echt veel gevaarlijker, evengoed geen echt ravijn.…

het spijt me ik had me niet moeten laten gaan het spijt me ik heb je voor altijd pijn gedaan het spijt me hij was een vriend van jou het spijt me ik was je als vriendin niet trouw het spijt me vergeef me alsjeblieft het spijt me ik was gewoon verliefd…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn. Ga niet…

En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ? Daar is de maat waarop uw dagen dansten. Niet wen gij waart met weelden overlaên of dronken van een overmoed'ge waan, stond ge in de rei die blijde tijd omkranste. Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

Ik zag 2 vlinders in hun minnespel Geen oog voor mij, gezeten aan de buitentafel Ik zag hun getekende huid warempel, kreeg er kippenvel De een leek me echt geen del de ander: heer Ik was getuige van geslachtelijk verkeer in m'n achtertuin.…

Een brief Die ik lees, Een brief Die ik wil Verscheuren, Zoals het mij verscheurt, Een brief Nat van wind En van regen, Maar vooral van mijn tranen, Ze vallen op mijn schoot Met de snippers Van de brief, Die brief, Waarin beschreven wordt, Wat er is gebeurd Met jou, Mijn liefste, Hoe je bent gegaan Naar een plek Waar ik nog niet…

het publiek keek naar de bühne maar het podium bleef leeg de dichter deed wat hij het beste kon in alle talen hij zweeg de dichter dicht dit tot verwondering van de zaal die dacht dat een dichter stamelt ------------------------------- deel 2 van 'De Podiumdichter', uit: Parmentier, 13 2004.…

Het warme bloed in al mijn ad'ren stolde toen ik de koppen zag in ’t ochtendblad en ik totaal perplex begrepen had: de Griekse schuld ten dele kwijtgescholden De bank de klos, ellende op míjn bord Mijn bonus wordt met 2% gekort!…

zoals seizoenen gaan en komen beleven wij plezier en pijn de zomer wordt ons wreed ontnomen de winter zingt een nieuw refrein de kunst is onverstoord te blijven in ons genot en in ons lijden de onrust uit ons hart te drijven in alle vier de jaargetijden zoals een kaarsvlam rustig brandt indien geen wind haar kan beroeren zo houden wij…