Alle inzendingen over Bron OR zon

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Ik liep droef door de Leidse Straat verblind, door juist die bron die al het leven mogelijk maakt waarzonder niets ooit worden kon die over alle schepsels waakt maar dacht terstond: o felle zon o licht dat ogen neder slaat en waar het wil ook doden kon wat weerstand bood aan godes maat ik zag hoe gij mij voor u won: gij stelde mij in staat…

- spiegelde mij voor de nabijheid van een bron - Enkel weerkaatsing van de zon op een koude muur…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Het langzaam doven van de zon, dit stilzwijgend ondergaan. Het zijn de geluiden van de avond. Het zachte ruisen van de zee. De stilte op de achtergrond. Het late krijsen van een meeuw. Het zijn de geuren van de avond. De kamperfoelie, de jasmijn. Het pas gemaaid gazon. En we drinken rode wijn. Het is het vallen van de avond.…

ze zetten zich zogezegd in voor iedereen, iedereen van hun kiezers wil een plaatsje onder de zon, wil drinken uit de zuiverste bron. waarom dat water vervuilen ? hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk die verschillende zuilen, wanneer geeft eendracht meer macht, die vrede geeft en kracht…

Een zwakke zon was het toch zeker niet 't Was primavera, lente-euforie Op 't BBB-feest der democratie Dag Thierry, Wopke, Denk, hallo boer Biet! Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet.…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Het is een ware bron die lamp aan het plafond. Maar echt licht in een gedicht komt alleen van de zon.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

De zon en het blauw herscheppen ranke stammen tot een kathedraal. De weerspiegeling van eikenboom en wolken: bron van mijmering.…

zo nu en dan moet je weer terug naar de bron eventjes rust in het licht van de zon eventjes weg van de chaos de druk eventjes ruiken aan het geluk zo nu en dan eventjes weg met elkaar even eruit met de wind in je haar even genieten eventjes vrij terug naar de bron hand in hand zij aan zij…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

toegeëigend, die van de vogels waren eens in het begin, was het water van de vissen ook daar grepen we in, en zonder compromissen de bomen in het bos, we hebben ze vermoord het evenwicht van groen en blauw, gaandeweg verstoord op alles wat ons te pas komt, leggen we beslag en niemand vraagt, wat wel of wat niet mag soms zwijgt de mens, en zoekt de bron…

Als een mug Vlieg ik om je heen Jou nooit met rust latend Ik wil jou nooit kwijt Jij bent de bron van mijn leven Verlaat mij nooit Zoemend zweef ik om je heen Maar jij moet mij niet Jij slaat mij dood…

Tussen rotsen en een dal verstopt zich een Bron, Die in een schuimende sjaal aangekleed is. Zoals een lief hondenjong is zij vrolijk, zij stroomt Via geheimzinnige bergkloven in hun duisternis. Lang geleden heeft zij haar begin verlaten En de mist overschaduwt het eind.…

ingesmeerd met was een ademend vlies je bent ingesponnen met ijzerdraad daarrond stolt een mal in een kist een mantel van gips en zand die in gave brokken uiteenvalt tot je in de ronde oven past in een kuil van waterdicht beton weeg en smelt ik jou een kraan op rupsbanden mikt de haken in de ogen en tilt de kroes uit de oven het kokend brons…

en nog steeds begreep ik niet wat zij bedoelde zoals zij het water keerde liep de zee recht omhoog vielen torens deinden paarse stranden keerde zij het binnenste naar buiten aan een koord trok zij hun oevers om mij heen en opeens was daar die bron het allerdiepste vinden heel even maar zo eenvoudig glinsterend in mijn eigen…

Met een hart van brons luiden klokken om ter schoonst alle weer en wind…

wat nu nog doolhof is voert naar ik vurig hoop tenslotte naar jouw bron want alles wat nog buitenkant of overwonnen slechts bevochten meeslepend of mislukt als tweede huid nog bij je hoort ja, dat zou je dan achterlaten om weer te keren naar je dromen de passies van weleer toen je nog jong was en zo onervaren weer naar die bron waaruit…

Mijn zoon ligt naast me we luisteren samen naar het gakken van een trekkende gans, de vrieskou beamend. Toen besefte ik pas hoe het begon: het ontwaken van vader en zoon en de ijle schreeuw boven de daken kwamen uit dezelfde bron die er altijd al was…

gestaag sijpelt pijn door alle laagjes huid en verschroeit mijn dromen…

Nog voor ik het kan spellen stromen mijn woorden op papier in een opwelling van soms zo maar even zoals een melodie die de tonen op de gevoelige snaar doen beven zo volg ik mijn bron de rest is mij om ’t even omdat ik de poezie min mijn hele hart klopt er in…