Alle inzendingen over De dood als verlossi

Hij zat onschuldig in de dodencel een simpele ziel met een gave z'n genezende kracht bracht herstel hij doodde niet, hij was een brave. Hij was groot, sterk en zwart hij móest wel 'n moordenaar zijn door superieure bewakers gesard voelde de grote man zich klein.…

Door godverlaten straten trekt de dood even verlaten door de koude herfstwind De wind huilt droevig diens grote nood hij schreit luider dan een droevig kind De dood werpt zijn schaduwen vooruit als spoken dempen ze het laatste licht Rillingen glijden over menig kille huid angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht De dood werpt blikken…

Natuurlijk is het triest, logisch is het een drama, vanzelfsprekend komt het in 't nieuws moeten twee jonge knullen worden begraven. Maar: veertien jaar midden in de nacht rijden op een scooter, negeer de slagbomen, kijk niet naar rode lichten, denk vooral niet aan al die mensen die je achterlaat! Vergeet ook de treinbestuurder…

De dood neemt een prominente plaats in bij Op 1 de dood schuift elke avond aan tafel bij Op 1 “De dood” zegt u?? “Neen ik bedoel de kist niet die van Evangelische Omroep maar van alle gezamenlijke omroepen" de kist zo mooi vormgegeven en in de tafel verwerkt van Op 1…

zei de Dood…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

Vooral belijdende christenen gedragen zich als haantje de voorste maar vergeten maar wat al te vaak dat juist 'de haan kraaide' en 'vele laatsten de eersten zullen zijn'!…

Als een mokerslag komt het bericht: weer iemand aan een hartstilstand gezwicht. eigen leed eerst. Als een bominslag het bericht: George Michael ook waarschijnlijk, aan: een hartprobleem gezwicht. eigen leed eerst. Van de eerste, zul je nooit iets vernemen maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems. alleen ik vind: eigen leed eerst, het…

Ach, Teuntje...met de jaren anoniemer Al werd ze op TV nog vaak herhaald Haar ster was al 'n tijdje uitgestraald Het nieuws was echter des te legitiemer 't Is in de kantlijn van het harde heden: Alweer 'n stuk verleden overleden…

Daar waar ik leefde... en bestond voor jou, waren wij samen op aarde, al wat ik je gaf speelde tussen ons, neem ik mee in mijn graf.…

Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen bekoop je dat met je eigen leven. Wanneer je tussenbeide probeert te komen, ben jíj als slachtoffer eerst degeen die eerst naar de vlakte wordt geslagen. Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma en na een lange lange nacht is de strijd verloren. Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…

Ik zit op mijn balkonnetje En geniet er van het zonnetje. Op de straat aan de overkant Lopen twee mensen, hand in hand. Het vertedert mij als ik er naar kijk; Ik denk wat zijn die twee toch rijk! Ze zijn al oud en schuifelen voorbij, Nog samen, zij aan zij. Wie weet al jaren bij elkaar. Ook al was het soms wel zwaar. Maar geluk had de overhand…

een rijker ingezetene van onze hof van Holland zal zeggen "mijn entreepas van de villa verde veda" een chique de friemel weduwe "de code van de ophaalbrug van mijn château prima de luxe" Ach lieve heer, ieder het zijne mors aequat immers omnia dood of de gladiolen, maar ook ik neem voor de zekerheid mijn have en mijn goed in…

In mijn hart daar is ons plekje, waar ik jouw steeds weer ontmoet. Als het moeilijk is de weg te vinden. doe jij mij voor hoe het verder moet. In mijn hart daar op ons plekje, is het feest, het is jouw dag! Neem me alstublieft niet kwalijk. hoop dat ik toch een beetje huilen mag!…

Een foto, zes jaar oud begraaf ik in de tuin -- onze geheimen.…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant", als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest: bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

Daar lig je tussen ‘t eikenhout, gekleed in nette kleren Er is zelfs niet vergeten om je nog één keer te scheren De fris gewassen handen op de borst tesaam gevouwen En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen En op…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Zoals de wind de zonnestralen wiegt zo vluchtig was jij hier jij kleine Gabrielle Zoals de zon de aarde warm beschijnt zo warm je onze harten jij kleine Gabrielle Zoals het licht verdwijnt stil in de herfst zo ging jij heen Warmer als de zon lichter als het licht vleugels van liefde om ons heen voor altijd.…

in de hemel is nee je scheept mij niet af met dooddoeners van kou het klinkt zo goedkoop dat jij onherroepelijk bent ik hou haar levend in gedachtenis maar jij hebt haar nooit echt gekend dood…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…

ooit was hij oersterk reeën schuurden vaak hun vacht aan de bast van deze pracht een kanjer van een zilverberk maar hij moest het zwaar bekopen stond voor velen in de weg de kettingzaag werd in zijn stam gezet zo triestig kan het bomenleven lopen zo, het dode hout is wat er rest enkele zwammen proberen te overleven tevens wat gekraak,…

Ik zag je vermoeide ogen, ik zag de vele pijn. Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

Nu hij het islamitische walhalla Na twee of drie keer doodgaan heeft bereikt En door een kleine kier naar binnen kijkt Roept Arafat: u kent mij wel! Ramallah! Maar de portier, die toen naar buiten kwam Zegt: Allah heeft genoeg van dat geram…

Reactie van manlief was supersnel trapte op de rem, sapperloot zag je wat dat was, een valk, die reed ik bijna dood! Maar met een flinke klap van de vleugels ging 't beest er levend vandoor!…

De opstanding en het leven Is ons in dit tranendal gegeven Halleluja prijst de Heer der Heerscharen O Godsvolk o blijde-mare Dat moeder Maria uit het Joodse volk Aangekondigd door engel Gabriël Messias Jeshua mocht baren O liefdevol wonder niet te evenaren Wij prijzen u met tamboerijn en snaren In vreugde verdriet en gevaren Wie in hem…

Als de pinksterbloemen bloeien, is Pasen al geweest. Met zijn maan in volle glorie En voorjaarsbloemen als op een feest. De lucht is vol met geuren. De vogels zingen in hun mooiste liefdeskoor. De aarde toont zijn kleuren. In volle lentetooi. Ik volg mijn gedachten en zie een volk gebogen en geslagen in diezelfde lentenacht, gebeukt…

Die dode zonen hebben ook een moeder die rouwt, maar ach, dat mens is vast een loeder.…