Hij zit in een dodencel.
Daar zit hij al meer dan dertig jaar.
Telkens verwacht hij dat de beul hem halen zal;
Nimmer, tot nog toe, was dit het geval.
Kennelijk is de staat vergeten
Of het recht zo zegeviert;
Of dat hij toch nog moet wachten
Op de leedtoevoeging, die de publieke opinie pleziert.…
Hij miste de witte muren
met het zelf ontworpen
streepjesbehang in zijn
vertrouwde oude cel
Bezoek kreeg hij alleen
’s nachts in zijn dromen
de enige overlevenden
in zijn windstille huis
Necrotisch zat hij daar
in de koude dodencel
zijn vonnis had hij zelf
nu al bijna ingehaald…
Niet eerder verlangde ik ernaar
om jou te willen zijn,
kleine mus op de vensterbank
Jij kunt gaan waarheen je wilt
Ik zit hier te wachten op mijn lot
Jij die zoveel minder kan dan ik -
niet lezen, schrijven of praten,
niet zingen behalve wat tjilpen
Zelfs smeken kun je niet zoals
de mensen in een gebed tot God
Want dat doe ik de laatste…
Hij zat onschuldig in de dodencel
een simpele ziel met een gave
z'n genezende kracht bracht herstel
hij doodde niet, hij was een brave.
Hij was groot, sterk en zwart
hij móest wel 'n moordenaar zijn
door superieure bewakers gesard
voelde de grote man zich klein.…
Bij ontwaken na ‘n hazenslaap
Stroomt ijswater in z‘n bewuste
Een vernederende dood wacht
Om de hoek
In de dodencel wordt gevloekt als
'n lach klinkt in de executieruimte
Dan weer een doodse stilte
De zwijgende stoet door de gang
In hun midden 'n slachtoffer van
Slechte genen en opvoeding
Geen mens die zichzelf maakt
Achter glas…
Slechts jij ontbreekt in het ganse plaatje,
Dus kom zoals je mij hebt geschreven
Ik weet niet of ik dit alles verdien
Mijn huis vormt een vertrouwde dodencel
Dus als ik je geen dag meer kan zien,
ontmoet ik je ’s nachts in mijn dromen wel…
Electriserend vlamt de stilte
tegen vier muren op
herinneringen cirkelen
rond het lamplicht
deze nacht houdt hij
over zichzelf gericht
hij pleit voor en tegen,
keert rollen om en om
en tegen beter weten in
verzint hij vluchtwegen
voor de dageraad
maar er is geen omkomen aan
CBS verslaat straks life
hoe hij siddert…