Alle inzendingen over Droog verzuipen

Hangend in de leren fauteuil, met ’n warme wollen trui. Zat ik lekker onderuit gezakt, plotseling kwam het ongemak. Sprong uit de stoel verwoed en dacht dit gaat niet goed. Ik krijg geen adem meer, wat heb ik nu toch weer. Er gaat van alles door me heen, maar de adem blijft steken in mijn keel. Naargelang de minuten weg tikken, sta ik hier…

Een ieder kan leren om te zwemmen Vissen zwemmen in het water Sommigen zwemmen in geld Weer anderen zwemmen op het droge Doch sommigen Die verdommen het om te zwemmen Die verzuipen dan Ondanks alle andere diploma’s , getuigschriften en certificaten Noot : leer hoe dan ook zwemmen, want Nederland ligt voor een groot deel onder…

zijn echt gedichten dubbelzinnig uitgelegd maar mischien wel te hoog gegrepen in de lucht mischien is het simpel de letters begrijpen zoals het hart hard bloeden moet sterren schijnen bloemen zoet rust en chaos zijn familie wiet en whiskey regen en mist we zien het lied alles is ongedaan gemaakt afscheid nemen bestaat niet drinken of verzuipen…

Dan maar verzuipen. Niets aan te doen.…

Als je na de eerste golf nog niet verzopen bent mag je van geluk spreken de tweede moet je aan zien komen doen we net of het niets is vergeleken dus adem inhouden zet je schrap voetbal supporters uitgezonderd je kan toch immers niet leven als leven zonder is en alle artsen zijn verwonderd schuim koppen zonder bal en ongeschonden…

Zij wil de avond snel verdrinken, verzuipen in scherven van pijn zij snijdt woorden, wil verminken eigenlijk wil zij niet meer zijn ...…

Zwemmend met de stroom mee om niet te verzuipen, aangepast aan de golfslag van het water. Maar afgesneden van de oever. Stroomopwaarts zwemmen ging al lang niet meer want verzuipen dreigde, en je wou naar de oever. Maar nu het water niet meer stroomt in de stalen rivier van jou geest.…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet. Ik jaag de mensen in hun jassen en sloop luid lachend…

Als de regenpijpen, "je kreeg een droog kussen" En een slaapbol tegen de pijn.…

De olijfbomen gortdroog geen teken meer van leven in vijf jaar had het niet één druppel meer geregend het stof niet meer in staat nog ergens aan te kleven…

in mijn kamer staat een tas van waterdicht vouwkarton met een bosje tulpen na verlepping van de bloemen zie ik mogelijkheden als damesplaspuutje voortaan in de file houd ik bij watersnood mijn bodem droog…

De hardvochtige hief een glas droge sherry tijdens de zondvloed.…

Bladeren zo droog in de zomer op het gras. Het lijkt zo wel herfst.…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

ik verzuip mijn verdriet in flessen vol ellende het leven boeit me niet daar ik wende aan de vuistslag van mijn hart die mijn leven heeft verward omdat ik liefde niet herkende…

Tranen verzuipen in gesproken woorden verstoppen zich achter verdronken zinnen laat nacht geen dag meer worden laat mij slapen in verloren lente…

Wat moet ik nog in Pieterburen doen Ze kunnen daar verzuipen met z’n allen Ik laat m’n leven niet door hen vergallen Het gaat ze daar alleen maar om de poen Haar naderend vertrek heb ik voorvoeld Toen er een vrouwtjeshaai kwam aangespoeld…

Ze stelen liever de miljardenpot Van ons pensioen om Brussel mee te spekken Dan zich ook maar een greintje aan te trekken Van ’t meer dan miserabel tuinders-lot Die mogen in hun rampgebied verzuipen Als zij maar met de Unie kunnen kuipen…

Modder besmeurt het lijf regen spoelt schoon wind droogt lijf en haar natuur kleurt beelden honden doen ons lachen soms blaffen wij terug en met rugwind beleven wij ons leven.…

Hij kende haar haar eb en vloed Haar kende hij alles wat er toe doet Nu had branding hem op het droge geworpen Blijkbaar was haar springtij hem onbekend.…

Ze zijn op het droge als door 'n visser in draad gevangen Blijft... het eeuwig verlangen naar water vis in open water Het zwemmen in vrijheid in scholen te zwemmen van klein tot groot en omgekeerd Visnet en hengel te mijden zelfs het leefnet waarin gespartel in onmacht.…

ik vond een schaaltje gebarsten leeg en onverzadigd was het droog vooral droog het keek me aan zo van: jij gaat mij niet gebruiken dat was ik immers ook niet van plan er lagen woorden op de grond die ik er eerdaags, per ongeluk had laten vallen kapot vooral droog en tegen eigen zeggen in gebarsten…

ik leg mijn woorden in het gras ze zijn met passie geschreven ben benieuwd hoe ze opdrogen ik zal ze nog eens moeten overlezen pas als ik tevreden ben verstuur ik ze ik zie je glimlach al voor me jij bent hier dicht bij me als je thuis komt dan liggen mijn woorden je al op te wachten alles wat ik nog niet had gezegd of gewoon nog eens…

Op het strand van mijn gedachten Lachen de kampioenen mij toe Terwijl de zoogdieren de tepel Van hun moeder tevergeefs zoeken En het kinderknoeiend gelepel Tot enthousiast volwassen Gekir leidt maar zonder Warm en hitsig Gedonder in het vooronder En ik me afvraag hoe De bronstige avond is verlopen in de kastcafés De ruimte is gerond…

Een kudde schapen mekkert over landsbelang, door de wol geverfd…

Een alcoholist uit Hindelopen ging dronken, een frietje kopen. Hij gleed uit, onverwacht en belandde in de gracht. Nooit heeft hij zoveel water gezopen.…

De autobrandstof is hier echt te duur Dus ‘frank und bleifrei’ gaat men elders tanken Het prijsverschil zet mensen aan het denken Maar grenspomphouders roepen overstuur: 'We gaan verzuipen als ze hier niet pompen Voelt men dat dan niet aan op Haagse klompen?'…

De Europese bank koopt staatsobligaties Voor maar elfhonderd miljard euro Pompen of verzuipen is Draghi’s devies Anders krijgen we een echte neuro Maar als de Grieken hun koers verleggen Kunnen we de Méditerranée gaan dreggen…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

De aarde is een eiland die drijft in de zee van materie zij drijft cirkel rond mysterie in de oceaan van dit geheel heelal zee van het bestaan binnenzee de melkweg en wij liften mee als stokers op zee de eeuwige rivier zwem of verzuip het is een oneindig oud gebruik…