Alle inzendingen over Eerste stap

Door zijn onrijpe voorhoofdskwab zet hij alleen de eerste stap.…

Misschien verloren voor de toekomst vergeet ik het geleefde verleden en zoek mijn weg naar de overkant daar waar het licht op mij wacht en mij zal begeleiden naar mijn eeuwig zijn, vrij van gedachten over liefde en haat, zonder pijn en verdriet, begeleid geven maar ook ontvangen mijn eerste stap naar vrijheid…

Soms moet een mens, brutaal zijn, de eerste stap zetten, maar als brutaliteit werkt, is het dan nog wel brutaal? Of is het gewoon normaal?…

alsof in een bos bij de helling gezang klinkt een kind zingt het is nog vers deze inkt van de veer een gans laat deze reis beginnen met een eerste stap luchie…

ik heb de klok geluid zag ogen hoopvol kijken naar boven maar met jullie handenwringen kon ik verder niks beginnen doe dus met allen tegelijk eindelijk die eerste stap vooruit…

o Wat zijt gij hoog te schatten, Lesjes, die de wijsheid vond, Spreukjes in de vadermond, Waar ik één van op wil vatten; Spreukje, zo vol eigenschap: ‘Wacht u voor de eerste stap'.…

Maar op het moment dat je je eenzaam gaat voelen zet je toch die eerste stap. Immer maar weer die weg omhoog. Bij iedere stap iets meer bezonnen. Maar op het moment dat jouw vordering lonkt, moet er nog zoveel worden gewonnen.…

Een goede slogan is de eerste stap: “Vakmanschap is burgemeesterschap”.…

Verloren vriendschap terug gevonden eindelijk gezet die eerste stap verloren vriendschap terug gevonden na jaren koppig zijn verloren vriendschap terug gevonden... eindelijk weer gelukkig zijn...…

Als twijfel gaten vreet in de opgelaten luchtballon van het toekomstperspectief is de nacht alleen en lang met een vol hoofd in een koud lijf Verandering is altijd te ver weg vaak bij de ander meestal te bang ’t Gaat om de stap, de eerste stap om toekomst bereikbaar te maken dan is de koers pas weer vooruit het doel dichterbij dan eerder…

Zou jij niet de eerste stap kunnen nemen? misschien dat dat dan gaat, dan kunnen ze dat niet meer afnemen, en hebben we gepraat. als we eenmaal zover zijn, het maakt niet uit waar, wanneer. al is het midden in de woestijn, ik blijf van je houden, keer op keer.…

Rouvoet heeft reeds een vinger in de pap: Een vrouw die straks abortus wenst te plegen Moet dat vijf dagen lang heroverwegen - En dat is vast nog maar de eerste stap: Een nog strenger beleid dan het bestaande Wordt een bedenktijd van dik negen maanden.…

zoeter nog dan het suikersap van de honingbij groter nog dan de eerste stap uit het eenden-ei rechter nog dan het levenspad van de evenaar reiner nog dan het rozenbad rond het tortelpaar warmer nog dan de zomerzon aan het hemelblauw verder nog dan het eindstation gaat mijn spoor naar jou…

Mijn begin is start aan navelstreng een eerste breuk een eerste kreet de eerste stap mijn groei is hand in hand het moet alleen mijn eerste val ook weer een stap mijn onvolwassenheid geen hand, geen steun alweer alleen het lijkt een val een stap, een misstap ja, misschien mijn vader zijn mijn hand geeft steun kind niet alleen…

maagdelijk ongeschonden nog de onbetreden dag aarzelend met ingehouden adem de eerste stap scheurt perfectie in flarden schuimende ochtend ik claim de dag geef hem mijn kleur verleg mijn grens tot het getij mijn hoogmoed wist een korrel zand van dit strand…

Nu een twijg de stilte breekt is de eerste stap gezet naar een oorverdovend einde Alle woorden die je spreekt liegen machteloos verzet tegen alles wat ons schrijnde Nu gemeen genot zich wreekt woekert oud zeer in het bed dat hart en ziel verkleinde tot in het eeuwig ongerijmde.…

ben je al vergeten hoe je heette uit welk nest je kwam je lach de eerste stap aan handen die je koesterden de anderen die jou het leven leerden met respect voor zelf proberen ben jij geworden zoals zij of heeft het eigene zijn kans genomen leef jij in deze maatschappij gelukkig en met eigen dromen…

een muur van verwijten scheidt luttele centimeters tot een metersdiepe kloof waarlangs de harde ruggen onbeweegbaar liggen want wie draait zich om en doet de eerste stap door simpelweg te zeggen: sorry ik zat fout en nu liggen ze te staren elk naar hun eigen kant de afstand onoverbrugbaar vooralsnog…

eind januari begin ik altijd naar Lichtmis te verlangen dagen lengen . de eerste stap naar vernieuwd leven tijd om met een pannenkoekenbak een feest te geven maar nog houdt corona en mutaties ons gevangen misschoen kan ik dan toch beter kleine flensjes maken en tegen mezelf zeggen laat het je maar lekker smaken!…

Vastberaden, zette hij zijn eerste stap, de volwassenheid tegemoet, met een doeltreffende rake klap, maakte hij zijn wereld bijna schaakmat, bijna, want voor ie goed en wel doorhad wat ie aan het doen was, viel hij van zijn net verworven voetstuk, belandde met een misselijkmakende klap weer terug op aarde.…

Een eerste stap knispert kristallig, het is nog vroeg en net licht, als ik tussen haar passen stukjes winterpret vind.…

. --------------------------------------------------------------- ...Thom de Graaf slaagt er niet in de grondwetswijziging, als eerste stap naar de gekozen burgemeester, door de Eerste Kamer te loodsen, en treedt af... en: Das kleine Krokodil van Schnappi staat al weken hoog in de Nederlandse hitlijsten...…

Als je bang bent Wees dan bang Alsjeblieft en Vrees het heus Sta ook weer op Met heel je hart En leef de dagen Als geen ander Zwart en wit, Kleurig of humeurig Broos of hard Zonnig en nat Alsjeblieft, wees bang vrees goed voel hoe het hart klopt De eerste stap in nieuwe kracht…

doet je zo gemakkelijk denken aan je eerste stap, met gekraak, als kind…

ik brak de spiegel van het water met een eerste stap zon en wolken golfden toen ik verder trad en mijn houvast verloor na altijd vaste grond ik zakte weg in zuigend slijk de koude greep krampachtig naar mijn lijf het was gedaan met mij de golven rolden terug de kring sloot zonder lucht de spiegel scheen haar volle maan niemand…

zag de grauwe vensters in muren van niet thuis een straatlantaarn donkerde de chaos in schijnbaar verlaten huis toch klop ik aan in licht verwachten de voordeur kraakte in het openen na zoveel stille nachten je blik weerkaatste in de schemer van de trap ik had de eerste stap gezet jij wist mijn gevoel jouw hand vond feilloos snel…

stap...die is gemaakt…

zet mijn voeten in balans wil zelfverzekerd lopen naar de overkant fixeer het vaste punt de eerste stap is glijdend staan los van staal kan ik mij niet laten gaan voel het fenomeen word één met tijd en ruimte rol in rust volmaakt een lus zij hebben de loop gezien fragmenten uit bewegen maar niemand heeft mij die volmaakte…

achter haar spiegel woont het volverwachtingskind waarvan de botten kraken onder het infarcte hart achter haar spiegel vol rimpels staan hoop en verlangen te trappelen van jeugdig ongeduld en daarom schrijft zij zich in elke nieuwe bloemlezing drie maal op weg naar vervulling met terugwerkende kracht eerste stap en eerste kus en…

gelijk twee vlinders die draadloos om elkaar heen dansen tot op de toppen van hun kunnen gelijk een tango waarbij haar hart tegen 't zijne bonst nog voor de eerste stap is gezet gelijk een moeder die haar kind zoogt na het negen lange manen binnenin te hebben gedragen gelijk die twee-eenheid van het voelen en het mogen zijn…