Alle inzendingen over Fragiel

Zo teer als de vlinder zo ben ik Zo breekbaar als glas zo voel ik Zo fragiel is mijn ziel…

fragiel als een enkel ijskristalletje kwetsbaar een klaproos in wervelstorm vlucht ik angstig in ronde hoeken steeds op het nippertje weg van gehaaste voeten die alfabetisch lexicografisch bestuurd door een computerziel mijn voelen in punten vertalen waardoor mijn kwetsbaarheid onder de hardheid van hun zolen zo groot wordt dat…

Lathyrus, mijn moeders bruids-boeket het kindjes’ engelen-boeket zachte geur in tinten licht pastel fijne breekbaarheid toont het vaarwel als de eerste liefde, vol verlangen als ’t engelenkind op aarde, onbevangen Lathyrus, het dierbaar allerliefst boeket bij de allerliefste neergezet.…

nu ik schelpen raap schroomvallig gebogen zacht ruist zijn stem zoeter…

Het leven lijkt een dunne glazen vaas door een spiegelwaas af en toe leeg soms gevuld met bloemen vaak met alledaagsheden maar altijd breekbaar nu de dagen korter worden dromen zij van zomernachten vol met nachtvlinders die een voor een de glazen vaas verlaten beslagen handspiegels schoonfladderen zodat ze de schoonheid weer…

ik leg ze in mijn hand één voor één ook al rollen ze zo snel ze kunnen hun levensduur beperkt evenals de houdbaarheid hun kleuren fragiel de lucht klaart op zo ook mijn hart zie hoe de zon schijnt aan het einde van…

Vertel het maar door, want ik ben geworden wat Jezus een kind noemt...…

doorzichtig stonden mijn dromen te pronken in een kleine scene uiterst slim belicht wist uit licht de mooiste diamanten te slijpen om toch met kleurbundels ongestoord te kunnen vergelijken omdat het geheel met variabel glas zo ongelooflijk veel genoegen gaf zonder eindigheid een scala van mogelijkheden in soorten glas variaties…

De nauwkeurigheid waarmee ze vorm gegeven zijn doet niets af aan de korte tijd die zij kunnen schitteren…

Als al mijn gedachten in woorden waren te vangen zielenroerselen zichtbaar zijn emoties tastbaar waren was ik omgeven door aureool van vele fragiele kleuren in alle tinten transparant met open strijdbaar vizier al mijn gedachten wil ik delen en mijn woorden schenk ik u transparant maar niet fragiel standvastig aan mijn standpunt…

Haar maskerade verbergt een fragiel meisje met diepe wonden...…

Tere voorjaarsbloem op haar fragiele stengel laat beton wijken.…

bloemen zo fragiel koesteren felle kleuren bijen ontwaken…

Wiegend aan de rol, gedrukt in zachte laagjes, fragiele vlinders.…

Vluchtig En luchtig, Erg fragiel. Maar niet proberen Het te futiliseren.…

fragiel gedicht op vergeeld papier bejaard oud ouder dan jij werd lieve Alice…

Hoe fragiel is het levensdraadje van de ter dood veroordeelde mens, het is het koord van een strop die niemand ontkomt.…

beroerde iemand je kinderhoofd toen het fragiel was toen je het wilde maar het niet vragen kon? beroert iemand je mensenhoofd nu het van steen is nu je het wilt als je het vragen kon?…

Evenwicht o evenwicht dat fragiel levensgewicht soms echt loodzwaar dan toch weer vederlicht…

Ze tollen rond het bolletje Alles op een holletje Staartjes stutten stijfjes Hun fragiele lijfjes Ze zwieren en pikken Vieren en..... schrikken!…

Geluidloos strijkt zij neer kijkt in spiegel van weleer streelt haar fragiele vleugels en vangt een traan Gevangen in emotie…

Hij stopte nooit met praten Geen moment waarop hij zweeg Zijn woorden waren luchtig Zijn stem fragiel en leeg Alsof hij zelf gemaakt was Van blablabladerdeeg.…

de verten lonken in fragiele gedachten gevangen dimensies in magisch bewegen een nieuwe blik die stilte roept en vrede schenkt…

schaarse woorden als hoge en dun gewortelde bomen reikend naar de zon het fragiele meebewegen in de wind stromend naar ongekende stormen…

confronteert mij met mijn vergankelijkheid indringend kijk ik naar mezelf niet wetend hoe fragiel ik werkelijk ben tot dat het lichaam schreeuwt wijzen onderzoeken uit dat kleurverschil fataal kan zijn…

hangend aan december als het fragiele bewijs van vergankelijkheid bevriezen we de tijd steken een kaars aan en veinzen voor een moment de knusheid van weleer…

Liefde leefde als een zeepbel, glanzend fleurig duizendkleurig zwevend tot aan de wolken heel voorzichtig, zo doorzichtig en fragiel, tot het knapte. Wat bleef was een traan.…

in de verdediging maar dan met een leger van glas o zó breekbaar en toch ook weerbaar als scherven kunnen zijn met deze fragiele woorden wil ik eigenlijk zeggen dat ik niets te zeggen heb wel veel te verliezen…

Hoe zwaar is mijn hart om te dragen Hoe zwak kan mijn stem om vriendschap vragen Hoe fragiel bespiedt mijn ziel de dagen in de verte en ik zie alleen nog nostalgie.…

Fragiel kind Van de rekening Krijt uit nood. Kaskraakt, geradbraakt, Smeekt ongena om uw ja. Stond vandaag in de krant In Nederland.…