Alle inzendingen over Genegenheid OR Geluk

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

jouw mond, het portaal van liefde volmaakte taal van genegenheid vloeibaar geluk stromend over tong vertolking van vreugde in mijn oren…

Traag verstroopt de tijd. Alles telt, de uren slaan in aanzien naar de dag. Ik wacht, en raak gestaag, mezelf kwijt. Het zijn van die momenten.. Die onverhoopte, zacht omfloerste componenten. Een klein gebaar, die ene snaar. Je treft een woord, een blik die essentieel de diepte raakt. Zo zacht. Zo vol van onverwachte pracht.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

glanzend in het licht Je praatjes zijn niet veranderd Nog steeds grappig en bijdehand Je charme ben je niet kwijtgeraakt Maar in je ogen zitten korrels zand Je ziet de dingen zoals jij ze ziet Door een gekleurde bril Het lijkt wel of je met iedereen rekening houdt Maar jij doet toch wat je wil En toch denk ik aan jou Met zo'n gevoel van genegenheid…

de wereld lijkt wel treurig met al die regen al die vallende bladeren maar wat een pracht die verschillende kleuren en af en toe een schemerzonnetje een arm om je heen voor de genegenheid die we samen maken wat een heerlijkheid zo wandelen we samen op het bladendek die onze wereld kleurt…

In alles waarmee je dichtbij komt ieder onvoorstelbaar woord waarmee je mij verwart verwarmt in dit node oord zal ik bij je blijven misschien overbodig zonder iets te zeggen adem ik gezegende stilte van jouw heldere ziel en loop ik naar de oevers van het meer waar herders slapen met een woordenboek als kussen voor de dood.…

Genegenheid, een laaiend vuur, maar je betaalt haar soms duur Helaas zijn weinige zaken helemaal puur. Relativeren is de kunst, het lukt echter niet altijd Soms dreig je te falen in deze zware strijd. Mijn lieve lapjespoes, wil ik echt nooit kwijt Ze geeft me onvoorwaardelijke genegenheid!…

ben ik jou trouw op de klanken van het loflied waarvan jij de noten leerde kraken dán wel op een manier waarvan jij wist dat het mij zou gaan raken? boven de grijpgrage verbazing ontwikkelde ik het sober zijn als een estafette die geen doel kende, slechts de uitgezette lijnen overmeesterden mijn tekortkomingen in een blinde vlek dewelke…

Zou het niet bestaan... Kunnen namen zo begaan En het hart beslaan?…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Het zijn sporen van het leven ze vertellen van geluk, verdriet mijn twijfel en onzekerheden. Ook van liefde en genegenheid die levenslijnen zijn mijn leven gedragen met liefde in het heden.…

Stille momenten als gebeden rustig als bomen Uw geluk mag herstellen genegen genezen…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

(een pleidooi voor geluk) de sterfelijkheid vooruitschuiven naar overmorgen bijvoorbeeld de uren tellen op de vingers van je hand en elkaar verwarmen en betasten zolang het nog kan ook met de vingers van je hand geluk is een samenloop van omstandigheden korte momenten die langzaam uitgroeien tot genegenheid die naar liefde riekt je…

hell Stevige tieten, wespentailles, mooie bossen haar en een heerlijke kont wat een geluk maar niet heus, want ze haten daar blond…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het bonzen van jouw hart Mijn vingers door je haar De kleding die je draagt Als ik stiekum naar je staar De geur van verse koffie Het ritselen van de krant Gezamenlijk ontbijt De poesjes in de mand Het ochtendritueel Onze lichaamstaal De schone zonsopgang Een warme zonnestraal Het luisteren naar je stem Als je zachtjes staat te zingen Geluk…

Bewonderend kijk je naar boven, blijft in aanbidding even staan, je ziet de pracht, je voelt de kracht, kijkt me met stralende ogen aan. Dan versombert plots je blik, je ogen staan plots vol met vragen, terwijl je ineenzakt op de grond, begint het in mij plots te dagen. Zachtjes loop ik naar je toe, kijk je in aanbidding aan, en zachtjes…

niemand aan kan komen Wonderland van verlangens Passionele gevoelens vol lust Stromend bloed kloppend hart Hunkerend vuur nog ongeblust Wonderland van geluksgevoel Glimmende ogen warme zweem Omhelzing van elk nieuw moment Zon breekt door de schaduw heen Wonderland van liefdeswaanzin Meegevoerd in het land der blinden Tastend naar waar geluk…

een eerste straal de donkere slaap verdrijvend laat vogels zingen maakt de jonge dag tot poëzie: zelfs woorden zwaar als lood zweven naar ‘t hemelblauw en heel eenvoudig dringt een bloem door het asfalt waarop je loopt - mij tegemoet - met lichte tred en waaiend haar waterblauwe ogenblikken in ’t paradijs een glimlach lang begrijpen…

bij jou vormt de tijd zich in luchtige gebaren stolt tot huid van een ballon kiest het luchtruim brengt onrust tot bedaren jij zit nog graag op schoot laat je strelen over het gelaat tot elke storm zich laat verklaren in de kalmte van jouw gezicht zich ontspant in avondlicht…

Je hielp mij toen ik de hemel bad, Om meer geluk in mijn leven. Maar! Jij hebt me alles gegeven waar ik ooit om vroeg. Liefde troost en genegenheid. Nooit is het voor jou genoeg want je blijft maar geven, En daarom weet ik dat jij mijn ridder bent: Die me altijd beschermt en me als geen ander kent.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ik schil mijn verlangen snij het in reepjes geluk doe het in een houden van maak een salade van rozeblad met hartpijnpitten een dressing van zoete zwoelte kook de genegenheid gaar op gewonden orchideeolie met een saus kussen ik geef je mijn bestek jij eet van mijn liefdesbanket en ik serveer op mijn knieën het allerzoetste dessert…

De blauwe vlinders leven op honing uit de toverwereld van veranderingen - het weer en de wind en de vleugelslagen van al de lichamen met meer of minder geluk opgelopen schade en tranen om ongewenste aflopen Ik masseer mijn zere buik vol vampiermotten Zolang ik leef zullen er blauwe vlinders opvliegen uit de schoot van mijn genegenheid…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Ik zwerf met gevoel langs paden die zich verdringen in mijn geest mijn geheugen moet zich beraden over wat ooit van mij is geweest Warmte, genegenheid en geluk drongen zich tegelijk aan mij op nu is alles gezonken of stuk en liggen depressies op kop Mijn bestaan staat nu even stil mijn gevoel voelt niets meer ik zwerf verder uit vrije…