Alle inzendingen over Gesloten ogen

Met gesloten ogen – kijk ik naar de kilte van de grond zo herkenbaar voelt de aarde ik besef nu dat ik al bestond…

lijnen zigzaggen fluorescerend achter gesloten ogen…

een vlinderziel gloeit achter gesloten ogen in rozenwolken…

gesloten ogen ademen duister antwoord onverstaanbaar stil…

zonder een bezwaar, vanavond Met je gesloten ogen dromen intens genietend van mijn hand zo laat jij het lief in je stromen zonder een greintje tegenstand…

gedachten het duister van de nacht in… …achter mijn gesloten ogen Ben hier alleen met mijn individuele gedachten en kan me ongestoord verbeelden dat het nog zo is terwijl de wind de regen in mijn gezicht slaat maar geen druppel mijn dorst raakt of het vuur blust… …achter mijn gesloten ogen hoewel de tranen daar het vuur blijven overleven…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan... door het tumult…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan door het tumult…

Het masker valt af schaduwzijde staart je aan gesloten ogen ondoorgrondelijke pijn ontsluierd in het zacht zijn.…

Ik kan je voelen met gesloten ogen. Is nu mijn droom of vraag suggestief?…

ik zie in jouw ogen mijn weg naar dromen aanschouw verdriet in tranen zo diep beheerst verlangen vragende ogen spiegel jezelf eindeloos diep waar verzonken hoop als stille wens zachtjes huilt in gesloten ogen…

als de rust van gesloten ogen het geprevel van een stille naam mij ontwaken schenkt vol vertrouwen is vertwijfeling die nacht vergaan…

Doe maar langzaamaan zei de maan tegen de maandag Ze willen liever blijven, drijven met gesloten ogen op de stilte van vandaag…

Met gesloten ogen ben je dicht bij mij. Maar ik voel me bedrogen, want daar blijft het bij.…

Achter mijn gesloten ogen maakt de duisternis geen geluid. Ik ben er bijna niet. Van binnen raast mijn hart en angst dat elke slag de laatste is.…

voordat mijn ogen openen oneindig verlangend naar je gesloten ogen vraag ik je toe doe alsof voordat zij onze ogen rood warm en rozig voor altijd opent…

Andermaal bekeek ik haar elegante kunst met gesloten ogen. Bewegingen op hemelse muziek waar ik door was bevangen.…

Alle vreemde gezichten zijn druppels die ik vrees als de regen die mij volgt en ziet kijken hoe ik bang niet meer weet waar ik schuilen kan met gesloten ogen…

In de bioscoop achter mijn gesloten ogen draaide ik de beelden van mijn dromen uit mijn parallelle wereld van de nacht en vond uiteindelijk terug wat ik verloren dacht.…

met gesloten ogen zie je meestal niets je staat nergens voor open en als er iemand naar je roept dan slaat je deur hard dicht maar eens komt er een moment dat je ergens diep geraakt wordt je houdt je ogen niet meer dicht maar voelt je verplicht om je hart te luchten en je kunt je lichaam horen zuchten jij alleen, jij bent vrij en niemand…

zelfs op één been poogde hij nog levenslustig rond te hippen zong nog gedichten als een jonge vogel nu zwijgt hij met gesloten ogen op zijn laatste vlucht…

Vanuit het zwart kwam donkerblauw gevolgd door groen langzaam werden ze lichter de kleuren die ik zag door gesloten ogen bij het openen scheen de zon…

met gesloten ogen open ik mijn ziel om weg te trippen uit dagelijkse walmen richting wuivende palmen zodat donkere dagen voor even vervagen…

Ik wacht op het teken in je ogen die vonk vol mededogen om even wat dichterbij te mogen al is het met gesloten ogen jij, die mijn ziel zo zorgzaam blijft zogen blijdschap in mij want het is goed tegen uitdrogen…

De meester opent mijn gesloten ogen Toont mij zijn woord Verwondering Heb je 't al gezien? Hij legt zijn duim op ver en vinger op de ring. Zonde wonde geen verwondering.…

achter gesloten ogen fluistert de wind sprookjes over liefde eigen stijl geeft er een kleurtje aan morpheus draagt met open armen nieuwe melodieën aan…

als kussen vanuit de hemel vallen sneeuwvlokken op onze gesloten ogen kust sneeuw onze woorden ongesproken de ban ongebroken sneeuwblind zijn wij…

Het zwijgen ligt voor goed opgebaard met gesloten ogen waarachter ik een laatste woord vermoed, een knipoog van de andere kant. Enkel door te kijken begint stilte een hartverscheurend lied.…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Alle spieren gespannen Blokkeert mijn hele zijn Met een onmens groot verlangen Verlost te worden van alle pijn Met gesloten ogen Komt het besef tot mij Ik moet mijzelf niet verloochenen Alleen dan ben ik vrij…