Alle inzendingen over Gevaar

Voor zoveel tranen achter het stuur bestaan geen ruitenwissers. Ze was gemeen vandaag. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

Het gevaar zit in een klein hoekje echter ’t kruispunt is enorm toch zei de automobilist “ik zag haar niet”?…

Stille gewapende ogen verklaren je gewetenloosheid. Op je hoede voor alles wat komen gaat, met je handen gevuist, kijk je me aan, bijna stikkend van verdriet in je tranen die vloeiden. Ik doe toch maar een stapje achteruit.…

Het gevaar ligt op de loer  Onbegrip dat steeds sneller stijgt Onrust scherp en vilein  Zwarte taal die langzaam zwijgt  In kalmte wil ik zweven  Zo wil ik zijn  In helderheid wil ik leven Rust zacht en fijn…

onvoltooide boeken schrijf één voor elk verloren uur tot een doodskrans voor de dag van vrouwen heb ik een ontluisterend vermoeden zij zijn de mij omringende gehuchten waar dingen gebeuren ik ben de gehate koning van een laat seizoen waar elk kind is gestorven door het dragen van mijn naam ik wil korter leven dan u van wie ik hou en altijd gevaarlijk…

Aan het vuur Warm jij je handen Hetzelfde vuur Kan jou verbranden Water het is Om te koelen Maar ook dat water Kan je overspoelen Soms onzichtbaar Het gevaar Maar wees voorzichtig Want het is altijd daar…

Wat zijn eigenlijk de gevaren bij het varen, dat onderzoek ik nu al jaren. In het algemeen gesproken, heb ik daar al teveel tijd ingestoken, meer dan ik kan verklaren. “Voor niets”, ben ik er nu achter gekomen, en voel me in de boot genomen.…

Een bidsprinkhaan kreeg op de Drentse hei een niet te onderdrukken drang tot paren en zocht een wijfje om die klus te klaren, doch vrouwtjes stonden er niet in de rij. Maar na wat zoeken in de paarse pollen vond hij er een en dacht: ~Die is voor mij, mooi vol van lijf en o, wat lacht ze blij, met haar wil ik de hele dag wel snollen.~ Het…

De haard beschermt het vuur, en mij tegen het vuur het huis beschermt tegen het vuur van buiten de mannen en de jongens die overal oplaaien in de flanken van de huizen ze willen binnen woeden en doodslaan en dan met droge ogen uitdoven in as en onmacht dat is het gevaar voor mijn binnenwereld van keuken en bed waar ik mijn saaie…

De honden rennen naar het noorderlicht, pas op! Eet geen gele sneeuw!…

Ik slip, glijd vertraagd af op mijn verplettering -- De tijd breidt zich uit.…

Bang scharrel ik rond, er zijn hier grote gaten -- die ik niet kan zien.…

het weer is echt niet meer te doen snikheet is het nu al dagenlang weinig water... – een scheppingsdrang? – het belooft een droog en dor seizoen. de aarde transformeert in zand ik hoor bloemen en planten kreunen en zie vele konijnen achteroverleunen, alles kleurt reeds lichtjes aangebrand. de wind, ja de wind, die doet ook extra zijn best…

AAN/UIT TeleVisie UIT Het Leven AAN!!…

ze doen je pijn ze denken dat ze alles zijn je gaat door een hel je gelooft in hun spel je hebt veel verdriet maar ze snappen jou niet jouw liefde is echt iets waar je voor vecht ze spelen met je hart en maken je zwart ze weten niet wat liefde is en jij zit opgescheept met gemis ze lijken lief dat wel..maar trap niet in hun spel…

De mens een uniek experiment enige diersoort met verstand heel bewust van zijn wereld met z’n leven op motivatie geënt mocht hij ooit de schepping zien in zijn naakte werkelijkheid schrikt hij van wat het voorstelt Waarschijnlijk dat de mensheid te wankel voor zo‘n werkelijkheid waar hij niet voor is gemaakt in een pandemische hysterie…

fietsen over het schapendijkje links en rechts de geur van jong de o van de hoge brug geeft grazige fleur in het doorkijkje in een onbewaakt ogenblik huppelen twee veldhazen richting het spoor ik trek aan de noodrem de trein raast door…

er is geen onderscheid de voorbijgaande auto is het sluipend dier waar koren op sneeuw lijkt en aarde fluweel een weg recht een berg op kan gaan en de prairie vlak en hard als holland langs een spoor of over een spoor door huizen op een lijn de kerk, de schuur, de opslagplaats er wacht zijn langs de kant van de weg in een al…

Er wordt gewaarschuwd voor gevaarlijk ijs Je kunt 't horen knerpen, knappen, kraken Dus gaat 'n Hollander dan júist een toertocht maken Want bij zo'n schaatsbond zijn ze niet goed wijs Hij laat zich door die Bobo's niet verlakken En bepaalt zélf wel waar hij er doorheen wil zakken. ---- UTRECHT - Ondanks de strenge…

Het diepe ademen in zovele nachten, wat naakt en ontspannen in haar droom de mijne onderzoekt, te lezen in een zucht wat liefkoost het avontuur van ziel, en zaligheid, genezen van rug tot aan het voeteneinde en terug, voel me ik bevoorrecht, angstwekkend kwetsbaar, wonderbaarlijk, tegelijk dan wel zonder bijkomend gevaar te worden…

Ik voel me bevoorrecht, angstwekkend kwetsbaar, en wonderbaarlijk sterk tegelijk , maar niet de zwaartekracht maar een zwaarmoedigheid verhindert het vrije vliegen dan wel het sluimerend gevaar van angst, ik hoop die vleugels te verliezen, voordat ik zal worden afgewezen.…

De jonge grijze muis, een spring in ’t veld zich van gevaren niet bewust, ging spelen in ’t hoog gewas, vergat wat was verteld van 't kwaad der stille jacht of pikhouwelen ze dolde, woelde, wilde alles delen met vriendjes even grijs en piep als zij maar ’t zoet van muisjes ging al snel voorbij omdat gewiekste rovers 't leven stalen en groter…

Hoe triest is het te weten, dat: men de echte reden van demonstreren is vergeten, demonstreren wanneer je het ergens niet mee eens bent, is een mooi fenomeen maar de acties die men nu onderneemt, gaan nergens heen! Vechtpartijen, plunderingen, valpartijen, asociaal gedrag, dat is iets, wat bij demonstreren echt niet hoort en ook niet mag…

Kappers, puntscharen, messen en halsslagaders -- en toch gaat dat goed.…

Laat me mijn gewoonten Laat me, laat me binnen Geef me een schuilplaats Geef me een kus .....Neem mij .....Bescherm mij .....Geef me jouw magie .....Geef me wat ik nodig heb Dan geef ik jou mijn bloed Ik pomp het naar buiten Ik bloed op jouw buik Ik bloed in jouw mond .....Overal is gevaar .....een klap dichtbij .....Overal is liefde…

De hokjes van erkenning zij floreren Steeds hebben zij mij weten te benauwen Ik pas in geen ervan, ga erdoor snauwen Ik stik, ben tegen dat classificeren Poëten, ga ertegen protesteren Hoed je voor labels,hoed je voor de klauwen Van Teveel Onderscheid, dat gaat berouwen En splijt in wij en zij en ja dan scheren Die voor je 't weet als…

Zo is het leven, je moet risico's nemen -- en kosten maken.…

mij, het gevaar voor het breken van de gevoelige snaar gevaar voor verlies en verdriet jouw hart, zo lek als een vergiet goot kokend water over mijn levenslied toen jij me verliet ik hield van jou jouw dimensies gespeeld, gelogen weloverwogen smetteloos gevaar...…

Een nieuw gevaar zal ons milieu bedreigen En dus hijst Pronk de stormbal weer in top: Bacteriën en schimmels rukken op, Het ongedierte hoopt ons klein te krijgen. Zelf geeft Jan Pronk het voorbeeld maar alvast: De schimmel heeft hem lelijk aangetast.…

Leve de jenever, moeder der dranken, die zonder meer in onze cultuur hoort, die de gezondheid misschien ondermijnt, maar die ons bezielt en ons bekoort. Leve de jenever, koning der dranken, die na de arbeid ons moed geeft en kracht, aan wie zo menigeen het heeft te danken dat hij tot aan de afgrond is gebracht. Leve de jenever, hoogste der…