9898 resultaten.
Gevlochten verdriet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 709 Ik zie jou daar staan
met handen vol liefde
de angst om te geven
volkomen misplaatst
Jouw hart zonder muur
geraakt door mijn passie
laat liefde herleven
toont nakend jouw ziel
Golven van hartstocht
breken mijn gedachten
de sluizen gaan open
warmte keert het tij
Verborgen gevoel
geopend verlangen
verloren gewaand
gevlochten verdriet…
voorjaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 nesten gevlochten
gevederde vogelen
wat aan nieuw leven…
memorabel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 239 gevlochten klanken
dwarrelen droef en donswit
de zon tegemoet…
Gevlochten pijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 824 Warme handen
vlechten gedraaide
krullen bloedend
gestrikt
mijn ogen
omhelzen jouw
ranke gestalte
rijgen jaren aaneen
huid op huid
straalde leven
wandelde hand in hand
ooit vol van liefde
ik voel schrijnend
jouw lach terwijl
ik de stilte vandaag
zo hoorbaar goed versta
staand achter jou
lijk ik groter
maar voel me
oh zo klein…
Andermans Koren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 86 De hemel boven al, en overal op aarde
de grens voor ieder mens, om niet te overschrijden
De kinderen van China horen van patenten
en van grote mensen
centen, het financieel gewin, leren
hoe ze moeten vaccineren
De waaierende dood, uit
de schoot van Wuhan
troost weerspiegelt de hemel in
't uur van de dood
Een krans met
bloemen gevlochten…
De leugen schittert
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.009 Hoeveel bedrog kan een mens velen
in een wereld vol zwart en wit
waar niemand verdriet wil delen
maar vol zelfmedelijden zit
Ik heb voor elke waarheid gevochten
keiharde leugens heb ik weg gejankt
verstand en gevoel in elkaar gevlochten
het vertrouwen is nu afgeslankt
Ik heb het eigenlijk wel gezien
deze wereld moet een virus kwijt
ik…
Leven, een ontwarring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 97 Leven,
het is continue
een ontwarring
van iets wat nog nieuw
en in elkaar gevlochten is.
Men hoeft niets te doen
geduld en tijd
zullen het laten groeien
tot iets wat uniek
in alle schoonheid
tot rijping zal komen.…
Gevlochten sporen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.230 Als de maan haar hoogste punt bereikt
valt weerschijn in twee felle ogen
worden blikken omhoog gezogen
naar de hemel waar zij lichtend prijkt
Zoals zijn zicht haar gloed weerkaatst
als hij halend passie stemt
zo is zij ook in 't minst geremd
zelfs als zijn schreien eens misplaatst
Gevangen in de manestralen
roerloos…
Brabbelaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 204 Je strikte mij
de linten in het haar
gevlochten kon allang niet meer
opgetogen levenstaal werd brabbelaar
en ik als goed verstaander
zag je kaalheid niet
stekeblind
kreupel loop ik naast je
beugels rond mijn hart…
Geen verdriet meer .....
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.081 worden omsloten
door hun beider grote liefde,
die immense zee waar verdriet
levenloos achterblijft in de belofte
van een golvende toekomst,
de laatste traan wordt zacht weggekust...…
Zonder titel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 836 Ik, die ben
in bomen uitgebroken
tot groei, tot takken
om te strelen,
Ik die stukgelopen ben
op hars en schors
en het kussen van rasp
Ik die van je houd
tot aan de faliekant
van jouw huid
Ik wil staan als een
gevlochten rondom
aan de tuin die je bent…
ochtendsonate
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 377 het licht gevlochten
tussen wiegende takken
vroege vogels
in opperste staat
lichtstruikelend in
fladderkriebels
in dauw van
zonbeschenen druppels
fluitend met volle teugen
in landschap
van deze dag…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 278 Koester
gloeiend goud
koren
huiver
zilver maanlicht
water
leef in laatste uurtjes
gedenk
die krans van margrietjes
zélf gevlochten
rond de tere kinderziel…
Geteend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Dat je niet praat
tot daaraan
maar appelrot
schimmelt
de mand
Was het gevlochten
niet geteend
genoeg?
Riet kan soepel
als het nat
buigzaam
zonder breken
en toch
pittig
Bevochtigen
met liefde
maakt speeksel
overbodig…
Die lege plek
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 941 Wennen, nee dat kan ik niet
Dek de tafel, als altijd
Barstensvol verdriet
'k ben je kwijt.
Tranen over m'n wangen
Wanneer ik je bord zie staan
Stervensvol verlangen
'k wilde met je meegaan.
Je bestek leg ik naast 't mijne
Zodat ik je als 't ware voel
Binnen 't bereik van 't mijne
Snap je wat ik bedoel?…
Haar tranen
netgedicht
4.0 met 157 stemmen 149 Verdriet zo intens,
verdient echt geen mens!…
Dicht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 220 De zon schijnt
Maar ik voel zwart
Iedereen lacht
Maar ik word getart
Getart
Door verdriet
Langs buiten
Zie je het niet
Het is mijn masker
Ik zoek de kracht
Ik lig ervan wakker
In de nacht
De nacht
Duurt lang
Het zoeken naar woorden
maakt me bang
Ik zoek licht
Tevergeefs
Want vanbinnen
Zit ik dicht…
Ik vertel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 205 Papa
Ik wil zo graag met je praten
Maar je bent er niet
Over de kleine dingen des levens
Leuke anekdotes
Over jouw kleindochter,
Jouw lieve deugniet
Over hoezeer we je missen
Hoe je in alles bij ons bent
Over ons verdriet
Over de schone dingen
Je zou al glimlachend knikken
En zwijgend genieten
Ik weet dat je ons op de een of andere…
Als het verdriet te diep is
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 207 Als het verdriet te diep is
Als de tranen niet meer komen
Dan denk ik in mezelf,
De tijd heeft de pijn doen intomen
Maar niets is minder waar
Ik lig te woelen,
En kan geen slaap vatten
Net daarin sluipt het gevaar
Als de eerste vogels ontwaken
En de onmacht is aan het kolken
Als de ochtendzon schijnt over de daken
Dan zoek ik jou in…
Locked
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 138 De dagen worden lichter
maar ik word zwart
het is hier donker
koud en bar
Ik werd
gekatapulteerd
naar het verleden
het is terug dof
hier in het heden
Ik wil er uit
maar zit zo vast
het zit op slot
het is een last
Ik wil wel huilen
maar het komt er niet uit
alles is locked
het zit onder mijn huid
Het zijn emoties
die het daglicht…
Ineengevlochten zielen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 384 Je slaat je hartenklop
als vrolijke fonteinen
sinds de val zijn einde brak
Ik omgeef je
met een aura van warme licht
wat schijnt in toverogen die verblijden
Dan leg ik jouw hand op mijn boezem
in een roes van openlijk
en vrijelijk de zinnen strelen
wanneer we de liefde met tomeloze energie bespelen
We kijken elkaar de kunst af
van…
Een strik met een knoop om te ontwarren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 stuurloos
Rond dobbert
In je zonnige zitkamer met
Open haard omlijst door een witte schouw
Met sierlijke krullen
Het vuur in de ogen kijken
Schuifelende voeten over de houten vloer
Rood gekleurd
Zij staat stil bij haar rijglaarzen
Haar vingertoppen beroeren het zachte leder
De verkleurde veters bijna versleten
Van links naar rechts gevlochten…
Dodenherdenking 2019
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 70 ze verdwenen
bij horden
tegelijk zonder
afscheid
nemen overal
en nergens meer
alleen de warme wind
verzette zich nog
tilde sterren op
met het eeuwigheid lied
een bloemenkrans
gevlochten met
kralen parels
om te herdenken
't herdenken
van slachtoffers
die zijn gevallen
in de tweede
wereldoorlog
alle mensen
die onvolwaardig…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar
poëzie
2.0 met 19 stemmen 2.007 II
Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar,
‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond;
En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond,
En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar.…
HAAR BRUIDSKRANS
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.300 De krans van roos en leliekelken,
Gevlochten voor uw bruine vlecht,
Werd op uw doodkist neergelegd,
En zal verwelken.
Gij zelv’, die neerligt in dit stof,
Aan worm en made prijsgegeven,
Verwelkte bloem van onze hof!
Gij zult herleven.…
Vergeef me.
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.185 Twee woordjes
zo dunnetjes gefluisterd
vergeef me
een ijle schijn omkranst
het breken van de ogen
twee handen
zo fragiel geaderd
in rozenkrans gevlochten
omringd door wit satijn
je gaat stil, zo stil
op jawoord gedragen..…
Gesponnen honingdraden
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.568 Jij lachte om de regen
die niet kwam en ook
al draaide het wiel om
onze as,
was het toch de herfst die viel
en wij als brekebenen
droogden de vaat met de
honingdraden,
die wij eens hadden gevlochten
in een paringsdans waarbij
schroom slechts
onze kleding was…
verdwalen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 448 roodbruine bladeren dwarrelend
voor betraande ogen
de kracht van de herfstzon
zal ze niet kunnen drogen
verwarrende gedachten en
onuitgesproken woorden
zoveel verlangens
tranen die alles smoorden
gekwetste gevoelens door
gevlochten verhalen
in eigen emoties
steeds weer verdwalen…
Kathedraal
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.582 zachtjes, zei je
vergeef me, zei ik
dat ik het jubelen niet
in je haren heb gevlochten
of mijn meest zachte gedachte
van onzegbare dingen
vergeef me, zei ik
dat mijn schaduw op
het gebrandschilderd raam
de schoonheid niet raakte
van het genezend licht
rust maar,
zei je
in mij
eindeloos droef…