Alle inzendingen over Herdenken

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

De dichter slaapt op een wolk boven miljarden lijken verdronken door de wellust en welvaart van de rijken honderden kinderen gaan zonder ontbijt naar school terwijl we herdenken miljoenen mensen vluchten voor armoede en oorlog plantensoorten sterven uit dieren worden misbruikt natuurrampen verschijnen en we herdenken want zonder herdenken…

leer leer en herdenk laat zingen als een stam herdenk en wees bevrijd…

Konden de doden zich herdenken welke woorden zouden zij vinden voor welke namen aan wie vragen wiens adem te doen stokken, van wie het leven af te breken? Als de doden zichzelf konden herdenken, hoeveel minuten zouden zij zich gunnen, is om de doden te herdenken de duur van de dood toereikend?…

Op deze dag Stappen we in de Auschwitz trein Beleven verschrikkingen en pijn Dompelen onder in verdriet Dat niemand ziet Verloren mensen komen tot leven De vrijheid werd ons gegeven Verbinding voor altijd met het heden Pijn in het hart door het verleden Als pleister op de wonde Wordt verbinding gevonden Twee minuten stil in het hele…

Ja, ik herdenk, gedenk mijn opa die vermoord werd door al bleven zij mij het antwoord schuldig, levenslang ja, ik herdenk al degenen die nodeloos het leven lieten, zigeuners, homo's, mannen, vrouwen, kinderen alles was 'n reden om ja, ik herdenk omdat ik mijn vrijheid dank aan degenen die hun leven waagden broers, zussen, vaders, moeders…

Wie de vrede wil dienen moet blijven willen herdenken!…

Oorlogsslachtoffers  Overal in de wereld Blijf ze herdenken…

herdenken is de tijd nemen even stil te staan bij verkregen vrijheid die we ogenschijnlijk zó gewoon vinden herdenken is ook de herinnering levend houden aan hen die hun leven gaven voor de vrijheid waarop wij niet zuinig genoeg kunnen zijn…

raad of verraden duik of onderduiken schuil of verschuilen trouw of vertrouwen bon of voedselbonnen zet of verzetten zien of ontzien kijken of wegkijken mens of onmens een paar letters maakt het wezenlijke verschil tussen oorlog of vrede…

We gedenken al het oude zeer Beseffen steeds meer en meer: De toekomst vol hoop betreden Met bagage van het verleden Herdenken: Balsem voor rafelige randen Goede hoop zal steeds weer Inzicht doen ontbranden Blijven herdenken steeds weer Hoop in de hoofdrol, meer en meer…

Denken, herdenken,overlijden en geboorte, wat liggen ze dicht op elkaar!…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

Mijn verleden herdenk ik het heden herschrijf ik over de toekomst droom ik mijn leven beleef ik…

Linde bladval over oude graven het stille herdenken in november wake…

Ik leg een krans aan de voeten van die onbekende soldaat omdat ik hem wil herdenken voor zijn heldendaad. Zij hadden opdracht te vechten voor de bevrijding van ons land niet om te weten dat hier hun toekomst strandt... Zij vochten voor ons allen misschien tegen hun wil daarom leg ik voor hem die krans en ben twee minuten stil.…

Ik kan praten, ik kan lachen, ik kan juichen, ik kan lopen. Ik kan denken, kan geloven, ik kan dromen, ik kan hopen! Ik mág praten, ik mág lachen ik mág juichen, ik mág hopen. Ik mág denken, mág geloven, ik mág dromen en mág hopen. Ik ben dankbaar, ik ben blij want in dit land ben ik VRIJ!…

Elke dag een stille tocht elke dag liefde elke dag werd er gevochten elke dag een feest Elke dag nu een herdenking elke dag een kist elke dag een overdenking elke dag een viering als op 4 mei. Het hoeft geen oorlog te zijn om onze geliefden te herdenken!…

Nimmer zal de ziel vergeten Schone wereld waar zij leerde Wat gemis niet had geweten Dat zij de eeuwen lang begeerde: O te lachen, o te wenen, Zich in lach en tranen geven, Tot te lachen of te wenen Wordt der lichte ziel om 't even: O te wenen, o te lachen Tot de neevlen zijn doorschenen, En haar wenen wordt als lachen, En haar lachen…

De westenwind blies zacht; de zwoele zomer bukte Met zijn gebloosd gelaat de blijde wereld toe; Het woud was lang verlost van 's grijze winters roe; Toen ik met Rozemond de tere kruidjes drukte: Niet met de voet alleen, aan wie dit slechts gelukte, 't Gebloemt spreidde ons een bed. Och, mijn gedachten, hoe! Och, hoe was in die nacht mijn brandig…

Leef lang in blij herdenken voort, Gewijde stond! geheiligd oord!…

Waar was ik eertijds bij de watersnood, Waar toen men John F. Kennedy vermoordde En waar toen ik van 11 september hoorde En waar was ik bij Pim Fortuyn z'n dood? Ik word verdomme onderhand zo oud Dat ik het niet meer uit elkander houd.…

van na de oorlog ben ik geboren in een vrijheid die menigeen net gemist heeft van na de oorlog ben ik hoor en lees nog steeds van oorlogen die ik gelukkig net gemist heb van na de oorlog ben ik zie nog steeds slachtoffers van geweld van hen die voor die oorlog waren van na de oorlog ben ik zonder de vrijheid van nu zou ik hier niet…

De roem van deze wereld duurt maar kort: Het stralend beeld van onze grote Pim Is onderhand een verre, bleke schim En alle tranen zijn allang gestort. De grootste Nederlander van altijd Raakt na vier jaar in de vergetelheid.…

Onder het zwak aflopend duin bloeien de blauwe distels als nooit tevoren Sterke bladeren als metalen schilden maken het insecten moeilijk om te landen De wind snijdt een gat in de lucht je ziet een herinnering die vergeefs probeert één gebied te omlijnen Een veld vol blauwe tractoren de gele lucht geladen groene voren lopen door het…

Een stilstaan om de doden te betreuren bij wat begon met minachting en haat. We spreken heel ontroerd van sluipend kwaad en roepen dat dat nooit meer mag gebeuren. En wijzen, met de ogen nog vol tranen, weer naar een nieuwe groep: de Marokkanen.…

Nous n’aurons jamais plus notre âme de ce soir. HENRI BERGSON De hemel is één sterrenregen, Maar niet als in die ene nacht. Uw hoofd zo zoet tot mij genegen Maar niet als in die ene nacht. Wel kunnen onze lippen kussen, Maar niet als in die ene nacht. En ’t hartsvuur zal de lust wel blussen Maar niet als in die ene nacht. Uw ogen…

een moment van stilstaan bij de vraag waarom je geen moment echt stil blijft staan bij datgene waar je geen moment echt stil blijft staan…

de vlag hangt uit halfstok wappert vrolijke kleuren ik heb een brok in mijn keel aan de herinnering mijn vader die alsnog aan de oorlog ten onder ging notities op gele kladbriefjes met potlood 'we houden de moed er in' velen gingen er dood hij overleefde het kamp daar was alles mee gezegd in hem woedde het voort werd de strijd…

De laatste gele boterbloem, Die bloeide tussen 't dorrend gras, Deed mij de tijd gedenken toen Het Lente en zij nog bij mij was. Die Lente-tijd keert nimmer weer, O, Leven, wat is uw droefnis groot, Al wat zo schoon is, is zo teer Zo broos, — zo wreed de Dood. Die kent geen bloemen en geen licht, Die geeft alleen—mag 't zijn—de…