Alle inzendingen over Het leven OR Bestemming

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Het is een luchtspiegeling van het leven. Staar je niet blind op je bestemming van geluk. Dan ben je onbewust onderweg naar de bestemming van ongeluk. Het gaat niet om de bestemming van geluk in het leven. Het is de weg er naar toe die je gelukkig  maakt. Dit is de essentie van het leven. Volg je hart. doe wat je echt wilt.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

leven…

Ik zoek tijden die niemand weet, wil leven wat nog niet bestaat. Ja, mens te zijn en toch vrij is slechts weinigen gegeven. Te groeien is nieuw en grillig een onbekende weg die ik ga. Ik verbeeld een altoos verder dat mijn verlangen telkens richt. Vind ik nu een beeld dat bindt dan geef ik alles wat ik voel.…

Wat is het in mijn leven wat ik nog mis? Jaren geleefd zonder doel voor ogen, zonder enig benul waar ik later wou staan. Ik vond het opeens lastig om mijn leven te leven zonder reden, en daarom ben ik er naar opzoek gegaan. Het leek wel een hopeloze zoektocht, zonder einde aan. Toch heb ik in de tussentijd weer een hoop geleerd.…

De treinreis van het leven heeft maar een bestemming een dood spoor!!…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

In beweging van vlammen, dansend leven zien. Waar toeval bedoeling wordt, ontstaat ons nieuwe leven. In liefdevol samen worden. In gelukkig Samen Zijn.…

Langzaam dwaal ik af Van dit doel in mijn leven Het is niet mijn bestemming Ik heb je niets te geven Ik ga mijn eigen richting Volg dat waar ik op vertrouw Benieuwd naar mijn bestemming En naar het pad van jou Jij volgt jou bestemming Ik kies mijn eigen route En daar, waar wegen kruizen Kunnen wij elkaar ontmoeten Ik zoek…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Je nam me mee op een reis waar je de bestemming niet van wist Een reis vol vreugde en vol liefde maar ook heel veel verdriet Zo gaat 't leven ineens scheidden onze wegen terwijl we de bestemming nog steeds niet weten…

Toen zij een kind het leven had geschonken en met haar man de baby goed bekeek, werd zij ineens knalrood en daarna bleek en híj dacht: dáár ben ik mooi ingestonken! Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

lui achterover onderga ik de drukte leven snelt voorbij heel mijn zekere gevoel ent zich op bestemmingen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

stil, zachtjes niet bewegen hier was het dat wij zwegen dit plekje paradijs begin … of einde van de reis…

Geef me een plekje in je dromen zo’n droom die stiekem glimlachen doet. Laat niet merken dat je wacht gluur niet over je schouder ik ben geen dief in de nacht. Geen zorgen, ik kom, nog niet op zoek je blijft veilig voor te vroeg in toekomst verborgen. Zachter mijn toon, korter mijn tenen gewoon zeggen ‘ik heb me vergist’ kost tijd,…

En de bestemming in in nevelen gehuld, zal ik ooit die verre bestemming bereiken? Waar een échte vrede een ieders leven vult, waar ik, zonder zorgen, neer mag strijken? Ik sta even stil, en ik overdenk mijn leven, over alles wat ik heb gezien, heb gehoord. En ik loop verder, in wankel evenwicht, ik loop door, en ik kijk nooit meer om.…

Zoekend doorkruis je mijn pad, het pad dat ik zoek, vind je de weg die ik ga... Je ontneemt me mijn zicht door mijn hand te nemen voor als de golven komen... en de sterren vallen neer... Je sluit mijn ogen door mijn gedachten te weten nu de golven komen... en de sterren vallen neer...…

Een bedwelmende oostenwind blaast zijn hypnotiserende gedachten langs koele rotsen en wuivende olijfbomen. Meeuwen verliezen zich in beeldende wolken vormende een stoet van witte vergezichten. In de verte zinkt de zon in zee, in nacht, in andere handen. En de regen, zij valt met regelmatige tred op het ritme van haar hart.…

Het gras buigt onder mijn voet, een houding die slechts een tijdelijke is. Zodra ik verder loop, richt het zich weer op, sprietje voor sprietje. Buigt het gras te laat, ook afgesneden is het gedoemd mijn voet te dragen. Ik kom naar je toe, je armen zijn al gespreid. Mij hoor je niet klagen.…

nergens in de wijde omtrek kwam ik stilte tegen toen zag ik jou en raapte je op, wist niets van je vluchtige reis of de wereld waaruit je werd geboren ik kende zelfs je naam niet zag enkel buien en het draaien van de duinen innerlijk ontwricht, met bleek gelaat een tiental vogels vloog op uit de wind tot dicht bij het water, hees…

in ontdekken ken ik geen bestemming stroom mee in eigen ritme soms ademhappend om unieke schepping…

Als luchtig avontuur bedoeld, hebben we het schip getuigd, werd door angsten overspoeld een jachtig galjoen, als vliegende Hollander overtuigd, geankerd in een nauw wambuis, gekapseisd in ondiep water, waar het lot het zwaard vast liet lopen, bolde winddruk 12 zeilen met de kracht van de gordiaanse knopen en van een vaste koers…

ik kijk verder zie vreemde gezichten ze schuiven als schaduwen voorbij - wie speelt er met het lijk van de maan - onder de huid van het water verdwijnt het geluid van de zee ik luister, tast aan de beweging van stilte van golf naar golf naar de holte van mijn hand luister, hoor het kind dat op meeuwen vliegt naar jou zwaait…

Stel dat je zelf een zaadcel was een cel die wou ontkiemen en daarvoor huis en haard moest achterlaten om als een zalm stroomopwaarts in het gezelschap van miljoenen lotgenoten op zoek te gaan naar iets al weet je zelf nog niet waar en wanneer je 'n eicel zult ontmoeten waarmee je ooit zult samensmelten en of uit die unieke unie…