Alle inzendingen over Jij OR Ongrijpbaar

Langzaam geraakt veroverd in m'n hart voor altijd Samen doen zijn mijn liefde bevrijd Zo mooi oprecht daar Jij warm speciaal ongrijpbaar…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

om jou draait de zon jij hemellichaam, helder en zo ongrijpbaar…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Ongrijpbaar echt is Jouw strelende glimlach Satijnzacht stralen Ogen Brutaal golft jouw rode haar Over lachende schouders Elke keer, als ik je zie, Kom ik tot mijn positieven…

nog nimmer zag ik het onzienlijke nimmer de diepte van uw grootsheid het oneindige is uw deel wat is de mens min en slechts een schamel deel en daarvan slechts een stip omdat nog kleiner niet zichtbaar is in de naaste zou u zijn in de bloem zou u zijn in leed in verdriet in sterven zou u zijn geen woorden voor uw aanwezigheid…

Het beweegt ongrijpbaar Langs mij heen en heeft van mij geen weet.…

er zijn steeds meer dagen waar waarheid zich gedraagt als een dief in de nacht en inzicht wordt meegenomen als diepgang wordt gevraagd maar de geest ongrijpbaar wordt geacht; als door een troebele leegte lijkt belaagd vaker dan ik nachten leen ontgaan mij de raakvlakken op de cirkel om me heen het lijken zwarte wakken die het…

Ik weet ik je moet laten gaan Maar het is zo fijn te doen alsof je bij me bent Al is het maar voor een moment Dan kan ik er weer tegenaan De ongrijpbare lichtheid van dit bestaan…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Even dacht ik weg te zweven naar een ongrijpbaar verleden maar jij deed me beseffen dat de werkelijkheid zoveel beter is dan een vervlogen herinnering…

ongrijpbaar dartel je voor me uit leid je me naar verborgen schoonheid de pracht hoe je neerstrijkt op 'n vers bouquet waar jij sierlijk pirouettes danst…

vermeden to be or not to be, that is ...…

je bent niet dood maar toch ik herken je niet meer jij leeft maar bent weg Ongrijpbaar ben je verworden tot iets voor mij niets en dat raakt…

Maar onze tijd samen is nog niet gekomen Want ik ben hier en jij daar Ook voor ons zal die tijd komen En blijven we voor altijd bij elkaar.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

omdat niet weten waarom jij jezelf nooit vergeeft wij zijn tegenpolen in het spanningsveld van samen bestaan ontlading is gelukkig zijn…

ongrijpbaar zijn sommige zaken die onverwacht haken aan gekoesterde verlangens zij openbaren hun gaven in nieuw licht toveren bij ieder een lach op het gezicht stukjes geluk passeren en proberen in verbondenheid ons liefde te leren zonder bezit alleen in het zijn wordt de som der delen meer dan de inleg van velen…

kleuren van een regenboog vloeien als dunne waterverf traag over het verlaten meer maar als je ze wilt grijpen verschijnt er plots een woord (zie ook website)…

het onnoembare boeit mij door de onmogelijkheid er woorden voor te vinden al ons zoekend gestamel verstilt in haar kern…

Soms verschijnt het Achter de mist In een mensenmassa Diep tussen kreupelhout Tijdens de synchrone spreeuwenvlucht Tussen een bloemenzee Onder schilderslagen Het Bombardeert mijn brein Met verwondering.…

soms hangt het achter wolken in een ongrijpbare blauwe zee achter mist van vervuiling diep tussen de halve maan mensen gekenmerkt als mieren zo ongrijpbaar dat het lijkt. zoveel miljoen lichtjaren vertekend dit enorme gevoel…

Gedachten compleet ongrijpbaar je schrijft ze op: structuur is duur stilte steeds meer onbetaalbaar de spinsels blijven malen vormen nieuwe hoofdstukken als ze elkaar weer inhalen door in het niets te turen denk je dus dat je bestaat maar wat je daarna achterlaat zijn vooral verloren uren wil je dit boek gaandeweg sluiten moet je weten…

Zachte langzame stroom van lucht of water onzichtbaar onhoorbaar ontastbaar aan ons voorbij teken van vergankelijkheid schuivend in cirkels wijzend de toekomst in eenheid van tellen vragend om aandacht voor komend geslacht waarschuwend zwijgzaam wij gaan jij blijft bestaan.…

dit te lege hart stuurt mijn verlangen naar jou waar is de hemel?…

Nooit vroeg ik jou Nooit kwam het juiste woord Je was immers nog Het leven kent geen geduld Nooit zullen wij weten wat het ongesproken woord ons had gezegd.…

Wanneer ik Het aan wil raken Mijn handen zacht en koud Hoog in de wolken Diep in de zee Wanneer ik het in een doosje wil stoppen Om het altijd bij me te hebben Juist dan, Wanneer het gevangen zit Spat het uiteen En ben ik weer alleen…