Alle inzendingen over Kastelen

Een chateau ofwel kasteel, zie je over de grens in overvloed. Wat eurootjes lichter, dwalen we door gangen en zalen. Eventjes wanen we ons in de vorige eeuw, bij 't zien van al dat moois, op de kerker na, die heeft iets lugubers met z'n ketting aan de vloer en de kegel eraan vast...…

Ik hou van kastelen en ik hou van stilte Maar dit hoeft voor mij niet meer Ik heb bewezen dat ik om kan met de kilte Zeg me, wanneer voel ik de zomer weer? De gloed van verlangen over mijn huid De zucht om de weergevonden rust De glimlach die alle kelders sluit De kus die alle draken sust…

Ik dronk op de liefde gouden bergen glinsterende torens je zei nooit wat je dacht ongeboren woorden in je ogen geschreven te prematuur om te bestaan een luchtkasteel aan gruzelementen ik lijm de scherven hef het glas op wat nooit was drink en vier het leven…

de winterzon zinkt koperrood achter de bomen van het park de slotgracht dichtgevroren omsluit dit pronkjuweel het licht tovert de buitentorens tot een steekspel om zij zonder schroom ontbloot charmeert in avondrood de middentoren fonkelt opgetogen de ophaalbrug kraakt zacht ik hoor een licht gekreun het ijs sluipt dieper in de gracht…

Kasteel van mijn dromen.…

Terwijl de eenden langs haar muren zwemmen, en geliefden elkaar nog bij de poorten eeuwig trouw beloven, hoor ik zacht hoe zoonlief, amper vier jaar oud, tegen me zegt: "Ik wil ook een kasteel, papa." En ik herinner me hoe, jaren geleden, iemand me zei: "Het is een waterburcht." En dat is het.…

Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel Met hoge toren tussen iep en eiken, Waar duizend bloemen stonden stralend geel Op 't groene grasveld in de zon te prijken.…

droomt zich geen kasteel een gracht met ophaalbrug Een jonkvrouwe die met een blos... aan haar venster staat te wachten Het 'teveel' niet of nooit binnen handbereik naar aardse nuchterheid terug De lakens in dekens verknoopt en verward onder het bed op zoek naar sloffen Kasteelheer... in het diepst van m'n gedachten.…

Een Frans kasteel een Franse heer een Franse aap die wilden ze niet meer. Hij zat in een kooi vastgeketend kon er niet uit een Franse aap in een Frans kasteel met hiv besmet, ach, weten die beesten veel. Ze is gered van dat Franse kasteel.…

Cultuurerfgoed der lage landen: geen imitatie lustwarande in 't Gooi, aan Vecht of Heuvelrug, maar een kasteel met ophaalbrug, manege en een volière 'n hortus en een orangère, een authentieke bibliotheek, daar waar men 't liefst in stilte leest en koopman-dominee ontweek: cultuur als adel van de geest.…

door de Heer en Vrouwe met hun eigen handen en de smaak van het nog warme vocht is op smaak gebracht met chocolade en stroopwafels We praten langs de gebaande paden over weer en revolutie, van tuin en edele dieren totdat wij mannen de Heer mogen volgen opdat zij door hem rondom zouden worden geleid om de gratie van het kasteel…

Kastelen in de lucht in een zucht klim je er naar toe.…

In het hemelbed van haar kasteel versmolt ik met haar blote ziel...…

Mijn huis, mijn kasteel, ik zie het staan ik zie het vanuit later, veel later dat huis waarin ik eens leefde, het stond er, het staat er nog steeds. Dat huis, mijn kasteel aan die brede laan waar de prunussen bloeiden, die oude laan. Jij mijn lief, samen wandelden we door de tuin achter ons huis.…

een schaduw strekt zich een kasteel aan de amstel springstof en water…

Oude kastelen voor Achterhoekse heren: dromen op de fiets.…

Haar harp wacht nog steeds in de muziekkamer van mijn Spaanse kasteel...…

we gaan door met bouwen kloven en schaafwondjes doen niet zeer het kasteel wederopgebouwd met een punt zo hoog als de wolken waar liefde zal spreken in vertaling gezongen door tolken van ver iedereen is welkom bij de oplevering van het kasteel de weg is lang maar als u goed kijkt heel ver daar aan de horizon ziet de toren al blinken in…

Bergen van goud, kasteel van lucht, is er dan niets waar ik om zucht? Een tochtje troost, een rondje rust, een stukje vroege lentelust, het rijmt: cc, dd, ee: wie rijmt een eindje met me mee? Luchten van goud, kasteel op berg, gepaarde rijmen zijn niet erg.…

Zo klaar was lang niet meer het water van de gracht er dreef een zwaan zo wit als had zij het kasteel gepacht…

In alle vroegte er was geen hond die blafte de maan op een kier geen vogel ging te water om zich heen keek het kasteel…

Een graaf met wel zeven kastelen Had zeer mooie slaven, ja vele Maar toen zijn vrouw zei: Ze zijn ook van mij Toen wou deze edele delen…

Het was een mooie zondag, de koningin was thuis op kasteel Windsor, de paleiswachten waren op hun post en het park rond het kasteel was vol toeristen.…

Bij mij mogen zo honderd van hen in mijn kasteel hun tehuis vinden, al heb ik dat kasteel helaas niet, maar anderen wel en dat bedoel ik maar. Vele leegstaande kastelen kunnen prima van dienst zijn.…

Wolkenstapels verzinnen witte feeën en kastelen, hoog in de betoverde lucht, waar ze meedrijven op mijn gesloten ogen. De koele aarde penseelt deze indrukwekkende stilte in mijn leeg en wankel hart en vult het met warme beelden van deze ontroerende dag.…

ik vertel je over dromen en wolkenstof hoe de wind geen woord verspilt enkel stilte draagt in groot vertrouwen hoe dit laatste mijn handen vouwt wijzend naar het lichte tij jij vraagt me dan waar de zee begint en voor ons uit ligt slechts de waarheid golven groot de horentjes in het zand…

Een slinkse kasteelheer uit Utrecht beroept zich op een middeleeuws recht. Vanop zijn toren schalt hij de horen en opent het penningen-gevecht…

het is nog vroeg in Munnikenland als de nacht eindigt en een zwarte stern ginds aan de oever landt ik schuifel naar een plek, nog droog, en gelegen nabij de waterkant en neem plaats in het gras ik zie de dag traag dagen; het licht kan en wil geen schaduw meer verdragen op deze woordeloze plek schept het gloren haar…

Door de schaduwen in mijn rugzak besta ik in alleen in mobiliteit, al was het maar voor even, de dorst gelest uit geleende tijd voortgestuwd en aangevuld met andere levens blijft hij mijn vriendin, bezwangerd het gemoed van aanzwellende golven eerst veraf, nu angstig dichterbij, wie niet winnen wil, heeft bij voorbaat al verloren…

soms zijn voor die heren in moderne kastelen van schilde, de middeleeuwen lang nog niet voorbij!…