Alle inzendingen over Kersen

wij hadden naam en adres uit de eerste hand en een afspraak voor de tijd van de kersen - en zie... alsjeblieft de kersen- onder zwangere bomen zaten wij behangen met kersen als gretige kinderen met vuurrode tongen en een nog zeldzaam gevoel van geluk…

kersenverkoop bij de hand Na het smullen een rode mond Eet kersen, zo gezond…

la cerise rouge is die kers rijp vraag ik en zij kijkt mij met grote ogen aan ik zie haar verbaasd denken nou ja, die gedachte meet ik me even aan ik heb er kennelijk belang bij om weet te hebben van de onzekere status van dit bollig rood verschijnsel la cerise rouge niet dat er reeds speeksel over mijn lippen druipt of een…

Het was in de tijd van de kersen dat we onze fietsen in het dichte lover slingerden en schuchter als bosmerels van onze liefde kwinkeleerden. Later ging onze liefde manken en nog voor de kauw zijn grauwe borst kon laten zien verdween de glans uit je lieve ogen en fietste je in dwingend trapritme mijn leven uit..…

Terwijl ‘k in ’t land der dromen dwaal en tuur Naar ’t rood der kersen, glanzend rijp en schoon, Vol stil verlangen naar een rode mond.…

Kersen leggen op de kersen in een plastic tafelkleed: een gesorteerde werkelijkheid als lokaas voor jij die alles enkel door elkaar verdraagt: kersenmar- melade, ruggengraat als pitten uitgespuwd toevallig in een rij op de aanrecht, krieken tussen de kersen vertrekken je mond als ongesproken Woorden moeten niet later iets willen worden.…

Vlezig zijn ze dieprood steengoed en lekker knap…

Want ik pootte zelf drie kersen in mijn kleine achtertuin elk om vruchten voort te brengen tot een glorie- nieuw fortuin Vol van geuren is hun bloesem en hun kersen zwart van kleur In het midden van de zomer zongerijpt en voor het grijpen waar nieuw bladerdak heel hoog door de zwarte zoete kersen over nieuwe wiegjes boog hen beschermend voor…

Gewassen kersen liggen niet erg lang zo kriskras door elkaar op 't glazen schaaltje. Ik pak er een bij 't steeltje, die een staaltje van hangen weergeeft met subliem gehang. Dan glipt hij door mijn lippen. Een ophaaltje, en los. Zo neemt mijn tong hem in de tang.…

Met onze hoge heren, is het kwaad kersen eten. Dat is raar maar waar. Het vruchtvlees eten ze zelf. De pitten zijn voor het volk. Geef mij de merels maar.…

Het kersverse stel at kersen op hun bankstel blozend als bloesem…

Vrezen om het leven is als kersen zonder pit Nooit genezen Verbaasd En opgegeten. Zo.…

Ik vraag mijn vrouw: 'Vergat je de kersen niet in zijn brooddoosje?' Zij zegt verwonderd: 'Kersen in december? Ben je mal!' Even bespeur ik een glimlach in het reeds vervagende spiegelbeeld.…

de kersenboom was vaag geen tak draagt nog het prille groen zoals na bloesems lente de vlakte kaalt ooit grepen handjes naar verboden vruchten ruiste wind de rijpheid die alleen de vogels lustten en ondeugd toch de kersen haalt in horizon is nog herinnering de stam niet uitgegraven misschien dat nieuwe loten hier ooit weer kersen…

Letje plukte met haar handje Zeer voorzichtig kersen af. Philas hield een aardig mandje, Teder kersje, dat zij gaf, Vat hij netjes bij het steeltje. 't Mandje is vol - en 't jeugdig paar Zet zich in een stil prieeltje, Zet zich in een stil prieeltje En eet kersen met elkaar.…

het is alweer de tijd van kersen tijd van abrikozen klein die blozen het is alweer de tijd om eens te peinzen wat is er mooier dan een blos…

Zo met twee handen graaien in een bak met kersen maakt het spannend al hoe het genot zich draait en keert en spiegelt in het glanzend donkerrode vel…

'le temps de cerises' zegt men in Frankrijk en natuurlijk ziet de wereld er een stuk fruitiger uit wanneer je behangen bent met kersen…

Bollend schraal is het koren kalend rijp het fruit kersen zijn niet te pruimen afgemat het veld uitgeblust de bongerd geprefabriceerde natuur!…

Boterhammetjes en melk Bewaar het geheim Mond vol kersen Bewaar het geheim Knuffels en poppen Bewaar het geheim Dans maar...Dans maar schatje…

ik heb een zwak voor rond en rood met een handvol kersen lok je mij over je lippen komt geen woord je weet wat mij bekoort met kersenrood strik je mij je kent gewoon mijn nood…

ik denk aan de zomer en proef zoet zomers en sappig de zon in een kers ik denk aan de winter met kruidnagel en kaneel en vooral kersenpitten drie minuten op zeshonderd watt…

jij wees naar de hoge kerselaar vannacht nog toen hij zijn wilde vruchten vallen liet glimlachte je ‘kom je terug morgen’ en zie nu hoe, naakt in het gras, de dag fladdert in kringetjes rond roze en wit ‘ja’, roep ik ‘ja’ ik hoef niet verder te gaan dan de verwondering die jij me geeft de zomer in het is als licht, pas…

met tanden bloedend lacht ze de zomer uit en blaast ondeugend haar mond vol pit omdat kersen pas kleur bekennen wanneer de zon haar zenit kust…

Neem heel voorzichtig een hap Laat je lippen kleuren door het sap Twee kleine billen donkerrood Zacht, rond en onbescheiden bloot Maken kersen zo sexy knap…

kersen strooi ik in je hand abrikozen doen je blozen het zomert vinnig in het koren ik zie een egel sluipen uit een voor een akkerwinde siert je oor je lach krult in je blonde haar vol belofte als een korenaar.…

wil ik huizen wanneer mijn hart het niet meer doet middels bloesem van de kersen stuur ik jou een laatste groet daar zal ik dromen over de buren een duizend jaar of tien in deze ronding wil ik rusten hou ik het voor gezien…

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

het is ochtend, windstil het licht beweegt nauwelijks misschien is het als thuiskomen na een tijdje na de dagen, wat ervan rest waar is de liefde, nog dromeriger dan bladeren zonder haast dan de dichter in het land van rozen en rode kersen vergeef me mijn gebrek aan verbeelding morgen zal het zomer zijn…

Verwonderen mensen zich nog? Ze hebben zoveel -- ooit al eens gezien.…