Alle inzendingen over Kruis naar kracht

Kruis naar kracht in transformatie Overmacht en onderstroom Sublimatie tot machtig over Eeuwig thuis in kracht naar kruis…

werp het oog naar boven, leer vertrouwen, leer geloven: ‘God geeft altijd kruis naar kracht!’ Voelt gij 't hart bij 't zorglijk leven voor de duistre toekomst beven? Hoe de springvloed om u bruis'; eenmaal toch ontdaan van zorgen rijst voor u de blijde morgen: ‘God geeft altijd kracht naar kruis!’…

naar kracht Nooit verwacht men bij geboorte dat het kruis erg zwaar kan zijn Nooit verwacht men in de jeugd dat het gewicht van het kruis te zwaar is om te dragen, zulke dingen worden ons mensen niet gevraagd.…

Hoeveel kan een mens verdragen, ja, ik weet wel, kruis naar kracht, maar ik mag dit toch wel vragen, al is de dood nog zo zacht. Tenminste, daar ga ik maar van uit, er is niemand die wat anders zegt. Voor de achterblijvers is het hard, die wisten niet wat men hen bracht.…

Aswoensdag: sluit 't feesten en beesten af en luidt 40 dagen vasten in tot Witte donderdag: het laatste avondmaal brood en wijn wellicht ook vis en vlees leiden naar Goede vrijdag: kruis naar kracht weg goddelijke macht naakt menselijk lijden Stille zaterdag: het ontzielde lichaam rust zacht in het gesloten graf en op Zondag 1ste…

Ik wens je sterkte in je strijd dat is al wat ik kan zeggen Het klinkt cliché Maar 'k weet niet hoe ik het anders zou moeten zeggen Je hebt het zwaar ik weet het wel Ik zou je willen helpen maar ik weet niet waar ik beginnen moet Je begrijpt het immers wel Je krijgt kracht na kruis Vertrouw daar op we sjouwen allen onze last En ook…

Het Vaticaan erkent geslachtsverschil! Na eeuwen machtsmisbruik en kwade trouw Van mannen is de beurt nu aan de vrouw Te laten zien hoe zíj zo'n kerk nou wil. Maar eerst kunnen nu al die ouwe gekken Dan eindelijk die malle jurk uittrekken. ....Het Vaticaan zegt: "Verschil tussen man en vrouw moet worden erkend."…

draag het kruis waardig oprechte schouders torsen naar hun vermogen kracht van binnenuit verbindt de moed om verder te gaan…

Jezus wordt met felle zwepen geslagen, valt afgemat en bloedend op de grond, kijkt mild, vol mededogen in het rond, wil voor Zijn beulen vergeving vragen. Hij draagt het hout der schande zonder klagen naar de vervloekte heuvel, om daar terstond door hamer en spijkers te worden gewond, maar kan de grootste pijn moedig verdragen. De allerkwaadste…

Ieder huis heeft zo zijn kruis te dragen in het leven. Proberen niet te klagen. Maar bidden dat God de kracht mag geven.…

Er is geen berg zo hoog Er is geen zee zo diep Als een moederhart Dat tot je riep door het leven ben je geslagen En was je vaak alleen Toch houd ik altijd van jou Door alle jaren heen Hoe moeilijk het soms ook is En ben je ver van thuis Er is altijd iemand bij je Die je kracht geeft naar kruis…

Hij dronk, onder de vlag van ´t Rode Kruis, een aantal blikjes heerlijk helder bier. Was in de olie dus bij de Emir, respectloos JP...doe dat liever thuis. Voor hem is de sharia al van kracht. Op Twitter werd hij ritueel geslacht.…

Van het kruis het oude leven ontstegen. Het doel heiligt de middelen. Geeft kracht naar kruis. Paden nu nog bewaren het stof dat hij eens van zijn schoenen weg mocht slaan. Aan een duif en een vlam kan men ontwaren dat de wil tot leven ooit de dood voor goed zal verslaan.…

Tederheid, leg nu uw hoofd aan het ademend schoudergewelf - deze man verloor het geloof in wat sterker was dan hijzelf. hij reisde de wereld rond. doch hoe weinig baat het de mens of de ziel haar zaligheid won nu de wereld te gronde ging. hij stond op en liep naar het raam; van walging vervuld en vermoeid, zag hij neer in het pompende…

Glazen grijpen en legen; veel jagen en reizen; vrouwen omhelzen en strelen; strijden op felle paarden en blinkende wateren splijten; spelen met licht en donker; de dag en de nacht doorrijden onder fluweel en schaduw en flonkrende sterrenbeelden. het staat niet in mijn hand gegrift; en een hand is een leven, een lot; ik lees slechts…

Door te bidden kom je in het midden van je binnenste midden van je werkelijke wezen en bestaan en mag je even of langer je laten gaan voel maar je kracht naar kruis dan voel je dan doel je dan ga je dan kan je door die innerlijke stilte het geweld van de wereld voor korter of langer... weer aan.…

"De liefde slaapt in haar hart als de lente in de winterse grond die in koude en duisternis wacht als een vlinder in haar cocon. in het dorp waar ik nu overnacht schijnt morgen een schuimende zon in een hemel met palmen bevlagd! geen regen, geen schaduw, geen sneeuw, geen dooiende schemering die als een zwavelen zon in de rafels hangt van…

De zon hing laag. tussen de witte muren verbloedde goud en zwart het avondrood. hij, van zijn hoog terras, volgde de lange strepen, het vluchtig zog van nooit geziene nooit gedroomde schepen door het gemarmerd zilver van de zee. de huiveringen van 't geschubd metaal, door 't stijgend maanlicht rimpelend beschenen, waren…

het was de kracht van verlangen die mij leidde op het pad dat voerde naar de plaats waar ik onze liefde begraven dacht geen kruis of opschrift maar een kleine bloemenzee die golfde op de warme wind nog bedwelmen de geuren zie ik stukjes hemel in de kleuren jij bent en blijft mijn paradijs…

huilen het doet de ander zoveel meer pijn ik ben de clown van de droefenis die even de tranen zal verruilen om de lach te laten horen van het eeuwig positief zijn maar ik ben ook een mens met gevoel en trieste gedachten in mijn hart woed een gevecht die ik slapeloos kan dromen alle dagen en de te korte nachten geef mij kracht…

de zon is niet ver genoeg voor mij ik wil jou alle stralen geven jouw gelaat omlijsten met al het licht het brengt je leven. de sterren zijn mijn gidsen door een donker zwart heelal, zij zullen eeuwig voor jou stralen omdat ik als eeuwig licht voor jou diezelfde sterren plukken zal dus wees niet bevreesd het licht van de zon blijft…

spelende met mijn liefde zag ik de smaragden tranen die als sprankelende diamanten zich een weg baanden over een zonverbrand gelaat dat met verbaasde ogen mijn versteende blik als een harde bikkel de liefde omarmde die ik jou gaf als een gouden kus op een paar zachte platina lippen die ik kuste. Ik smolt als een klomp…

ik heb het oog van God gezien en was niet bang, o nee omdat ik heel misschien zou blijven leven heel lang ik heb het oog van God gezien en knipoogde terug het felle licht was niet verblind zodat ik altijd de weg naar huis terug zou vinden ik heb het oog van God gezien en rust kwam over mij er waren eng’len om mij heen mijn stemming…

sprakeloos loop ik eindeloos door de straten van nergens ik ben de weg kwijt wie helpt mij stomverbaasd kijk ik naar de eindeloze stille wegen die nietszeggend het asfalt niet verteren ik ben de weg kwijt wie helpt mij ineengeslagen kijk ik naar alles om mij heen stilte is de overheersing van het alleen zijn wie helpt…

als duivelskind viel ik zelfs uit de toon ik mag slechts tegen beter weten hopen dat Hij me zal verlossen door een teken (al is die hoop behoorlijk aan 't verflauwen) ik heb nooit over water kunnen lopen noch zijn voor mij de golven ooit geweken wel loop ik levenslang een kruis te sjouwen…

Wat bezielt haar om juist nu het laatste licht te sparen, te bewaren, totdat scherpe nagels de laatste streken al bloedend laten vallen het lijkt of ze het ooit verlorene niet kan verdragen dan houdt ze de herfst bladstil en scheurt verval van de kalender…

en niet alleen voor Jezus Christus ik hoor ze denken: zeker ook voor jezelf, Jan Jacob, ja ook voor mezelf "ja ook voor mij, ook voor mij" en vele, vele anderen maar ik ervaar 'kracht naar kruis, ik hang nog niet, ben nog niet bezweken maar wat heb ik de pest aan die kinderlijke kerstsfeer: Jezus, wat een scheetje!…

streng en somberdonker zo ben je op blijde foto's de wereld rondom je lacht jij blijft somber en stil oude beelden liegen niet ze vertellen mij over de treurende moeder stil innig verdriet huilen zonder tranen leven met pijn gebaard is geknakt en schamele letters op een wit kruis herinneren aan hem die je onder je hart droeg nooit…

Het kruis dat Claus deelachtig is geworden Was echter geenszins van dezelfde orde.…

Het Kruis is veel te waar om mooi te zijn een leven krijgt geen kans je loopt met vragen. Je voelt een oude bekende pijn het is nog dichterbij dan bij jezelf. Dat kan je niet verdragen. Het Kruis is veel te mooi om waar te zijn. Een leven dicht bij God. Het Kruis is zo dubbel zo absurd en zo gemeen.…