Alle inzendingen over Lente OR Zonlicht

Lente, langzaam uitbottend nieuw leven. Zonlicht Weldadige warmte overdadige bloesem verkwistend geschonken. Vruchten in knop. Hoop. Vernieuwing. Toekomst.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Er is niets aangenamer dan onder de bomen te zijn in de schaduw beschut tegen het felle licht van de zon Daar zijn wij ongezien en onbespied in het halfdonker in een schemering waar alles ineen vloeit zich samenvoegt waar harde contouren verdwijnen lieflijk en zacht een nieuw zintuig zich opent waar geheimen worden bewaard…

Een zwakke zon was het toch zeker niet 't Was primavera, lente-euforie Op 't BBB-feest der democratie Dag Thierry, Wopke, Denk, hallo boer Biet! Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De lente barst in heel haar hevigheid uit. Een explosie sprankelend in schitterende lichtstralen van overgoten zonlicht. De lente begroet de dorre takken omhelst ze met haar zachte nieuwe groen. Bekleedt hen met een doorzichtige mantel van fluweel.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

het zonlicht zinspeelt op Lente als verstokenen van rennen we massaal naar buiten om van elke straal driedubbel en dwars vurig te genieten ze kust ons…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

zo moet een boom zich voelen op weg naar de lente sappen die opwaarts stromen tot ze zonlicht vangen in zijn kruin nieuwe warmte ontluikend in een blad dat de kracht van deinen en ruisen onder de nerven krijgt…

en tovert men vele vrolijke gezichten Welke dag van de maand, het ook mag wezen laat staan de maand van het jaar als de zon schijnt, telt het geheel alleen niet de tijd of dag maar, het weer Lenteachtig komen bloemen kijken vogel vliegen voorzichtig door de lucht leven heerst weer in de bouwerij vermenigvuldigen hoor er ook weer bij Fijn lente…

in donkere kamers zit ik te schaven aan een nieuw bestaan wijl leven voorbijgaat tot ’t zonlicht door het venster me verplicht om met een glimlach naar buiten te komen de wereld te vertellen dat vanaf nu lente me vergezelt dat wat was voorgoed heb achtergelaten wat me beweegt weer willig liefheb…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

mijn lente groeit alsmaar meer grijs waar de aanwas zich vaker dunner vertoont daar kent zijn oogst in toenemende mate een schrale bloesem op weg naar eeuwig reflecterend zonlicht menselijkerwijs gesproken…

Leven doe ik van Een handvol liefde - Met mijn kop Vol zonlicht ga ik Naar mijn vrouw Die op mij wacht Deze prachtig mooie dag Niebert, 21 maart, lente 2012 Inspiratie: Daniel Lohues, Hout Moet…

De regen blijft al dagen droevig hangen en zonlicht zien we haast zo zelden weer. De wind en ook de wolken doen zo zeer en doen ons naar de lente al verlangen. Maar plots is er de glimlach van een kind dat zorgt dat ik mijn vreugde toch hervind. Snelsonnet…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Als pauwenveren zonder kleur fijn getakt tegen de grijsblauwe winterlucht als trouwe wachters op de lente. Glinsterend in het dunne zonlicht als zilveren kristallen spelend op de donkere diepte golvend naar de overkant. bijtend, ijl, knisperen in regenboogstralen, Winter.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Riviertjes biggelen langs ruiten Al zwaaien kruinen driftig nee: Geduchte wind heeft vrij entree Aan ’t muiten zijn mijn stoelen buiten Ik voel me niet appassionato Waar blijft het zonlicht pizzicato?…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Als ik de zomer niet haal Begraaf me op een warme winteravond Proef intens van 't laatste geluid Seconden doden en doden vergaan Kus teder mijn tere huid Liefde leeft en leven moet gaan Als ik de zomer niet haal Begraaf me op een warme winteravond Laat je lach zachtjes met me meegaan En haal weg m’n verdriet Fluister stilletjes mee…

perfectie behouden Ik sla een arm om hem heen En weet dat het zonlicht Nog even op ons zal moeten wachten…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

met hoofd gebogen tranen in ogen 't licht valt over m'n donkere haar 't is net een donker waas waar men niet meer uit kan komen om van nieuwe resultaten te dromen ik voel met mijn handen naar dat ongrijpbare licht het geeft mij totaal geen zicht op het leven op de strijd droomt gij ook wel eens van vrijheid…

Wat een verademing, na al die dagen met storm en regen koesteren we ons nu aan de stralen van de zon wat een zegen dat een gevoel oproept van welbehagen…

zo lichtvoetig dat ik hem niet hoorde toen hij in een oogwenk met jouw ziel verdween ik hoor je praten ik zie je schaduw op de muur van de tuin je leefde daarnet nog een onpeilbare god trok je ziel zwijgend naar een lichtloze ruimte je lichaam liet hij achter…

beweging als krokussen uit de grond De ster brengt het leven weer op de been Even het warme stralen waar ik mij mee bedien De herinnering voelt herkenbaar gezond Het ontspant na al die nattigheid die even verdween De vicieuze cirkel blijft rond Wordt doorbroken door nieuw leven en nieuwe hoop Het ijzige hart smelt meteen Gevuld met zonlicht…

Als het zonlicht laag mijn zicht door de takken heen wat beperkt janken er geen wolven in het oerbos vlakbij het strand ligt hoog het strand van jou en mij dus we zingen als een dronken matroos op een vrije herfstdag weten dat het de volgende lente weer spelen mag.…