Alle inzendingen over Leven OR Omkijken

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

ik wil niet herinnert worden na mijn crematie en ook geen urn tijdens mijn leven waren mensen mij al vergeten, al lang vergeten dus ik wil niet herinnert worden na mijn dood, na mijn verlijden na mijn overlijden, na mijn lijden want vergeten zijn doet pijn, zeer doet grote pijn, doet lijden, doet levenspijn lijden dus ik wil niet…

De scherven in mijn leven Brachten mij niet vaak geluk Alles wat volmaakt kon zijn Ging uiteraard weer stuk In ieder heel klein lichtpuntje Zag ik geen nieuw begin Na weer een rot deceptie Verloor ik de moed er in Vol dagen dat het niet echt loopt Gevangen in een nacht Je bang bent Soms wanhopig hoopt Op iets dat op jou wacht Verloren in…

tot aan de grens van vrijheid gaan omkijken en genieten van het uitzicht verwondering over diepte en kleuren leven in overvloed -------------------------------------------- uit "tot leven geroepen" uitgave in eigen beheer www.aukjewijmagedichten.nl…

Ik zal je altijd diep bewonderen Voor wat je voor me bent geweest Een stempel op mijn leven Een wond die nooit geneest Soms leef ik in het verleden Denk ik terug aan wat ooit was We trokken samen door het leven Liepen uiteindelijk uit de pas Desondanks ben ik je dankbaar Dat niet erkennen vind ik laf Jij verdient respect En niet zo'n…

We komen nooit verder als we achterom kijken en niet doorlopen.…

zelfs aan de achterkant van de zon waar plaatsen zijn die onbereikbaar lijken schijnt altijd nog die hoopvolle verbeelding, een kanariegele gloed rond avondrode vormen “het is niet anders” zeg je en dat is ook zo dus leg ik alle tranen uit mijn hart in jouw gesterkte handen…

ganzen in de dikke lucht gaven me niet lichtvaardig vleugels cirkelende vogels zochten een onbestemde verte zwarte wolken dreven mee zonder omkijken vloog ik voorbij voorbij wie ik was geweest…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

leven…

wij vleugelen niet verplaatsen ons al ongehinderd in de geest zeggen dat we dromen praten vaak met anderen die naar ons komen omkijkend zien we de lach die het nu ontspannen lichaam vult met kracht wij lijken zorgeloos de werelden te omspannen die in ons deel van het universum hangen nog is er niet het gevoel van er helemaal bij…

waarom als ik omkijk zie ik geen open deur of is het een spiegel die niet is maar lijkt op elk beeld dat jij graag ziet jij die ik lief mijn hart verscheurd door een hand die alles biedt in al het verdriet dat jij verstoort is dus toch die spiegel daarnet gebroken weer mijn hart met ijs doorboord…

Ik mis mijn vader En mijn hond Soms mijn ex En soms ook niet Ik mis de dagen Die ik had Los van depressie Of verdriet Ik mis de zachte handen In mijn haar Al het gevoel Dat er toen was Ik mis mijn jeugd Zo ook mijn buurt Mijn oude school Mijn leuke klas Dat besef ik nu pas En het werd nog erger Al dat gemis Toen ik dit gedicht Wat…

wacht tot het blad beschreven is de inkt gedroogd het suizen verdwijnt iemand uit zijn kamer komt de taal van oorlog dooft we de doden horen wreedheid weerloos wordt mededogen de sleutel en het koningswoord liefde is…

ze verdwijnen zoals jij uit mijn leven verdween zonder laatste groet zonder omkijken het is voorbij ik lijd niet meer wat kan ik meer verlangen?…

.' 'Zullen wij omkijken?' 'Een van ons zal omkijken. Stilstaan, aarzelen en omkijken.' Zo spraken zij met elkaar, telkens weer opnieuw. Maar zij vroegen nimmer wie. Wie zou omkijken. Wie. ----------------------------- uit: 'Mijn winter', 1987.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

zonder omkijken wordt zijn deur dicht getrokken de rug gebogen…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Op je kaart staan mooie woorden, van niet omkijken maar vooruit, niet naar het verleden waar alles "was" maar naar de toekomst naar het heden. Zoals je "was" je hele leven zo ben je ook gegaan. Het heden is nu, verleden voorbij er is niets meer waarop je wacht. Je zegt: "tot ziens". Rust zacht.…

Toen zij een kind het leven had geschonken en met haar man de baby goed bekeek, werd zij ineens knalrood en daarna bleek en híj dacht: dáár ben ik mooi ingestonken! Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

je keek niet links niet rechts maar dwars door me heen niets en niemand ontziend denderde je maar door aan omkijken had je een broertje dood ik was de enige…

ik groeide uit m’n lijf ze gaven me gratis verblijf in een vel met te wijde bekleding leven is blijven stilstaan omkijken en vooruit turen een, twee, drie, vier mijn even duurt altijd aan te doen was er niets ik hield mijn armen wel op met mijn mouwen verjaren zonder tussenstations is immers nooit te vertrouwen…

Omkijken? Liever niet. Want kijken, echt kijken doet pijn. Je voelt weer hoe het was, de pijn, het gemis. Omkijken? Liever niet. En als het moet dan maar gewapend als beton, met droge ogen, jij er niet bij. Herinnering. Zonder tranen gaat het niet. Maar door de tranen heen blijft liefde levend, vind jij jezelf terug. Herinnering.…

Die blik over je schouder nèt voordat de deur dichtsloeg zal ik nooit vergeten ik wilde jou de sleutel geven maar moffelde hem weg bij je afwerende gebaar het was alsof je toen al wist wat ik niet wilde weten niet wenste te zien maar moest beamen in die kille kamer naast dat hoge bed waarin je elke dag dieper wit verzonk tot je…