Zoete druppels
van levenstranen
gevallen voor de doden
die sterven mochten
om de levenden
te laten leven
Zoete druppels
van levenstranen
gevallen voor de kinderen
die leven mogen
om de doden
te laten leven…
spiegelbeeld
meisje toch
alles dat je deelt
is met mij
levenstraan
in je ogen
ik zie je staan
nooit echt blij
eenzame gedachten
ik kan ze niet veranderen
ik strijk zacht
langs je wang
wat wil ik zijn
hoe alles ooit was
spiegelbeeld
een scherf en een kras
niets duurt voor altijd
maar wel ontzettend lang…
slechts
één traan
ontsprongen
uit een
kale rots
van dode steen
verraadt
mijn bestaan
gepolijst
door
scherpe hoeken
zoekt hij
zijn weg
naar buiten
waar de zon
hem neemt
eer ik mezelf
kon uiten…
851
Bezig met laden