Alle inzendingen over MH17

Twee letters twee cijfers MH17 en 298 maal een punt uit.…

een witte stip vloog stilte naar de horizon tot dat adembenemende fatale moment waar het leven genomen werd en de ziel hen ontviel de banden zijn niet verbroken in een anders samenzijn alleen leven etst de pijn van de zielverbondenheid…

Boven een rommelig oorlogsgebied is een verkeerd vliegtuig neergehaald Het startsein voor een groots theater onder directie van NAVO en VS met Rusland in de hoofdrol als demon in het proces Na vijf jaar diepgaand onderzoek naar de herkomst van de BOEK hebben we vier foto’s met namen van lieden die er mee kwamen Er worden binnenkort…

Al dagen zoek ik naar woorden Die beschrijven wat ik voel Niet langer zwijgzaam willen zijn Gewoon zeggen wat ik bedoel Toch krijg ik niks over mijn lippen Dus ik zet het op papier Met een brok in mijn keel Is dit voor mij de enige manier Voor jou, nu je iemand moet missen Zijn geen woorden, heb geen idee In gedachten, maar vooral vanuit…

Voor Alexander H. en de anderen soms is het begin een demonstratie waarin pistolen de stokken verdringen pistolen veranderen in machinegeweren dan komen mortieren en raketten om het vermorzelende einde in te zetten altijd is er de geur van de onomkeerbare dood de levenloze lichamen het aangezicht van een gezin nog altijd dicht bij…

welke ons hart hebben geraakt zij droegen hun eigen kleuren over ruwe weidse velden die niet door hen was overzien zij hebben hun eigen blaadjes niet zelf gesloten in het licht dat scherper was dan de bliksem waar de donder altijd hoorbaar blijft tranen zijn er niet voor niets en voeren emoties af zolang ze af te voeren zijn uit het…

Vandaag kom ik thuis van een zeer korte reis die steeds langer duurde en gepaard ging met gekrijs.. Maar ik heb de hemel eventjes gezien alleen geen sterren..ik wist niet dat zij al naar mij lonkten, van verre... Straks zal ik arriveren, alleen.. zonder indentiteit, zonder bagage ik ben niet wie ik ben, ik ben verloren in ravage.…

De laatste vlucht terug Naar huis Van de slachtoffers van MH17 Wat een intens blijvend verdriet Voor alle nabestaanden Wens hun heel veel kracht en sterkte toe Troost kan ik jullie niet bieden Daarvoor is jullie verlies te groot Mijn nabijheid, door deze woorden Is het enige Heel veel sterkte! En liefde, stuur ik naar jullie allen.…

ik sta stil bij de gelegde bloemen voor degenen die door een laffe daad het leven lieten in Nice ik sta stil bij beelden die de wereld in geslingerd worden over een coup en zij die het leven lieten in Turkije ik sta stil bij de MH17 die twee jaar geleden uit de lucht werd geschoten en zij die het leven lieten in Oekraïne…

Zij hebben de kern van ons hart geraakt droegen hun eigen geliefde kleuren waarvan takken traag en uitentreuren op velden verbleven; onaangeraakt ons verbonden onuitwisbaar klaaglied heeft ieder bij de lurven gegrepen wanhopig in maandenlange repen van niet te stollen tranen van verdriet hoe ijzig behouden hooggeplaatste waarin finaal vergane…

Er heerst voor altijd droeve alteratie over Hrabove in de oblast Donetsk verbijstering rits men niet meer dicht bewoners blijven verstoken van stilte meer nog kommer over verre grenzen waar knuffels en beelden domineren onder ronken van overvliegende storm op weg naar eeuwige vrieskou er branden weer ontelbare kaarsen want kerst en nieuwjaar…

Ze zeggen dat je op den duur vergeet De bezetting, oorlog, Holocaust, het geluid van bommen en granaten de geur van angst en dood, En nu ook beelden van MH17, Brussel, Nice, Londen, Parijs door terreur van die fanaten. Ze zeggen dat je het op den duur vergeet Maar dat is makkelijk praten.…

openheid van zaken door een mens van goede wil de spil van het gevoel mag zelfs niet veronderstellen ook al zou het zeker weten zijn doch nog ligt de gebeurtenis verscholen onder tafel en is ieder woord te veel als een sneeuwbal dikt het effect over zijn hoofd van emoties en troost omvang van de tragedie wij zijn er nog niet mee klaar…

298 zielen onschuldig neergeschoten 298 mensen op weg naar een bestemming zonder te weten dat die bestemming in een andere wereld zou zijn 298 keer mogen we niet vergeten hoeveel van ze gehouden is hoeveel ze voor onze wereld hebben betekend 298 bloemen in een bloemenzee 298 knuffels nemen ze met zich mee 298 engelen is de hemel rijker…

Onder de stralende zon Een eindeloos ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Gevat, getild, geschouderd Gedragen op gelijke wijze Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Een fles rolt voorbij Rimpel in het ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Nog zoveel te gaan De komende dagen Kist na kist na kist Van ruim…

En nu ben je eindelijk weer thuis, maar jij zal nooit meer de deur open doen de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het…

De radarbeelden tonen geen raket, Maar kijk nog maar eens goed naar deze gaten, Dat kan maar één conclusie overlaten, De radar was nèt even uitgezet. Er is bewijs, maar dat zit hier niet bij; Die beelden geeft Amerika niet vrij.…

Met koffers naar een tijdelijk verblijf zonder bagage aangekomen in de eeuwigheid het pad ligt donker vol verwarring en wanhoop de toekomst in slijk verdwenen de uitgezette koers blijft voor altijd een streep door de rekening we wandelen op gebroken glas op de flanken hangen zwart en onbewogen de gordijnen God schiep het licht wie…

Je ziet de chaos in het rampgebied Misschien sjouwt iemand er met jouw beminde Je woorden kunnen zelfs geen tranen vinden en steeds bonkt laaiend tomeloos verdriet Hoe kort is ‘t leven, lang de dodenlijst en eeuwig zwarte akkers, waar je ijst…

Later moest het gaan gebeuren, Voor velen was er nog een droom Vol plannen om ooit in te kleuren Fris groen vulde hun levensboom Later is er nooit gekomen Ze zijn verdwenen, stortten neer 1 wreed moment heeft het ontnomen Een toekomst hebben ze nu niet meer Een mens blijft toch een kwetsbaar wezen Een broze speelbal van het lot 1…

Steeds minder wordt er terug gebracht van de vreselijke vlucht en ik bedenk dat de klus nog lang niet geklaard is. Maar hulde aan de mensen, die ware menselijke puzzels moeten maken! Hulde aan hen, die deze vreselijke beelden nooit meer van hun netvlies krijgen! Er zijn geen woorden voor de slachtoffers evenmin voor de nabestaanden…

17 juli 2014 MH17 mensen op weg met een goed gevoel in gewoon een vliegtuig met ongewone bestemming gewone mensen met een doel Vele dromen letterlijk uiteengespat een grote droom vervlogen door een stelletje idioten dit had nooit gemogen Zoveel mensen met immens verdriet voor nu en de rest van hun leven wie heeft dat op zijn geweten wij…

Verslagen sta ik aan de kant aan de zijlijn voel me machteloos wat ben ik in deze wereld waar mensen elkaar naar 't leven staan is dit de mijne waar men kinderen neer maait, vliegtuigen uit de lucht schiet het licht niet in de ander z'n ogen wordt gegund ben ik verdwaald…

Een man, een vrouw, Een zoon, een dochter Reizen naar verre oorden Waarvan ze tot dusver Alleen maar lazen, Of waarover ze hoorden, Reizen naar de verte, Naar ver achter de horizon En nog voor ze hun doel Bereiken worden ze onderschept Door het weerbarstige heden, Een ijzeren vogel bezorgt Hen een graf in de wolken…

We vangen zwerfkatten op We bieden verslaafden zorg aan We zijn tolerant en weldenkend Met mens en dier begaan Onze politici voeren de C van christelijk of de S van sociaal en wat heeft Emofrans de VN ontroerd met zijn MH17 verhaal Als er in de wereld een prijs voor mededogen is gaan wíj er mee aan de haal, gewis!…

steeds weer de vloer op de eeuwenoude schimmen wisselend van rol in de coulissen stil nog kinderen van de rekening global village tanka…

uit de lucht geschoten propeller land en knak je, twee zonnebloemen, spoor van open koffers boek laptop barbiepop paspoort vervreemdt een donkerrood contrast rijkseigendom in wiens land ben je gevonden barbiepop in dit kaalslagveld speelkaarten kindertekening knuffelaap restanten in wat jij kende en jou tekende intact gebleven barbiepop…

onvergetelijk heeft zich in ons brein gegrift respectvol omvat…

Vertrek van Schiphol voor vakantie Naar verre en exotische landen Was gedoemd om te stranden In strijdgeweld om Russische macht Een land rest vol tranen en emotie Herdenkt met gevouwen handen Solidair met andere landen Gedenkt hen, wenst hen: slaap zacht Maar van rust is hier geen sprake Geweld en schieten gaat steeds door Delen blijven…

Een indrukwekkend gedicht door mij in de marge geplaatst van Gaza-oorlog en MH17 - crash. Ik lees en herlees en opeens gaat het luchtalarm af. De overheid illustreert dit gedicht. De vertaling uit het Hebreeuws is van Tamir Herzberg. De Engelse vertaling van Chana Bloch wordt door haar zelf voorgelezen, hier: http://bit.ly/1s8dxp3…