Alle inzendingen over MainCoen

Zwarte haren, blauwe ogen Zomaar voor me op die stoel Waarom ben je de inspiratie Als je uitkijkt over een lege stad En breng je zoveel bij me boven Tot ik dat gevoel weer sus Zomaar ineens Het meisje in de bus Waar denk je aan, wat voel je Als je naar buiten uitkijkt op die stad Lag je daar ooit in zijn armen En kuste je zijn hart en gevoel…

Er stond een meisje voor een huis Zoveel toekomst in haar gedachten En zoveel gedachten in haar toekomst Wat was die avond prachtig Ze gaf hem zoveel liefde die avond De wederzijdse liefdesklok die heel hard tikte En de tijd die eindelijk stil stond Er liep een jongen door de zee Met zoveel gedachten in zijn gevoel En zoveel gevoel in zijn…

Ik zie een lege kruk Nee, je bent er niet Op de bar een leeg glas Nee, je bent er niet Een dichtslaande deur Nee, je bent het niet Een auto die stopt Nee, je bent het niet Ogen in de nacht Nee, je bent er niet Ik zie je met hem Nee, je bent het niet Een stem roept mijn naam Nee, je bent er niet De telefoon gaat Nee, je bent het niet…

Ik wil varen Varen met een boot Door golven, door zonnestralen En door zwaar weer Kijken naar die stad in de zon En voelen Waar mijn start Nooit mee begon Ik wil varen Varen als een kapitein Met een ego, met een trotse blik En met zijn tranen Omdat die kapitein Zijn hart liet zien Maar never nooit Zichzelf kon zijn Ik wil varen…

Wat een beheersing Kan een ik hebben En hoe bewust Kan een ik zijn Wat kan een ik toch lachen Om een opmerking Zo klein Wat een controle Heeft haar zij En wat een mens Is haar zij ook Een zij om van te houden In haar wezen Gehuld in rook Hoeveel idealen Laat haar ik voelen En hoeveel humor Laat haar ik zien Het verhaal van die…

Een kaarsrechte weg Richting een stralende horizon Samen vertrokken zonder notie Geen bagage, slechts een koffer vol verlangens Zwervend zweven Zwevend zwerven Niet omkijkend naar de toekomst Niet vooruitkijkend naar het verleden Een fractie oogcontact Liet zonder woorden deze reis beginnen Die begint zonder begin en eindigt zonder einde…

Het blijft een herinnering Als een stralende ster Ik zag nooit die afstand Zo dichtbij, toch zo ver Je ogen als parels Waar ik in wegsmelten kon Je hart als de oester Waarvan ik het gevecht niet won Geleefd in een illusie Dit is realiteit Liefde op afstand Ik wil je nooit kwijt.…

Ik trek de deur achter me dicht Snel Omdat ik weet dat je niet naast me ligt Kijk om Misschien zie ik je stem Luister Misschien hoor ik je ogen 4 weken zonder brief of telefoon Het is onecht Maar doodgewoon Ik drink het laatste slokje bier Verdoofd Als een aangeschoten, hulpeloos dier Dat schreeuwt Misschien voel je z'n noodkreet…

Hoe zwart is wit En hoe groen Is een rood stoplicht Vragen die ik niet Meer wil beantwoorden Was ik maar kleurenblind In plaats van terug kunnen kijken Op een verleden Zonder heden Waarom geen hart Waarom toch sneller kloppen Vragen zonder Het juiste leesteken Dierbare vriend Het klinkt zo mooi Maar zwart is wit En wit is zwart Iets…

Ineens stond hij daar Onder het donker van 1000 schijnwerpers Gesloten Dicht Maar toch zo open Een pad naar ergens Ligt erachter Een pad naar nergens Ligt ervoor Zij toetst een code in Die hij ook kent De slagboom blijft dicht Hij duwt met al zijn kracht Zodat het kraakte Ook dit hielp niet Wat maakten die schijnwerpers De zaak toch…

Zie hem lopen Zie hem denken Zie die traan Die maar niet nat wil worden Zie hem tellen Zie hem redeneren Zie die lach Die maar niet kan lachen Zie hem schreeuwen Zie hem horen Zie hem zien Zonder haar ogen Zie hem spijten Zie hem vloeken Zie zijn secondewijzer Zonder haar uren Zie hem komen Zie hem vertrekken Zie hem bewegen…