Alle inzendingen over Mama

je kan noch niet echt praten maar je koppie zegt genoeg en ik zucht weleens als jij wakker bent, zo vroeg en ik brom soms op jou omdat je levensgevaarlijk doet en ik zoveel van je hou kijk dan vertederd naar die toet ik heb mijn ouders nooit verstaan totdat jij in mij was ontstaan nu weet ik zoveel meer omdat ik van je leer pure onschuldigheid…

mijn handen lijken wel op die van jou, als vrouw en als persoon verlies ik, doodgewoon mijn kalme levenslust angst vergrijpt zich, aan mijn zwakke moment hoe lang ik jou al heb gekend doet er nu niet toe jij was moe -en ik ik blies de dagen naar een ander stervensuur een oude muur, gekerfd vol letters schrijft ons testament…

Ik huil, waar is mama? Ik hoor mama schreeuwen Ik wil mijn mama redden Ze ligt op de grond “Mama?!” roep ik Ik pak haar hand die mij altijd vasthoudt Maar de hand is slap, mama…..?…

Voor de allerliefste mama, en dat ben jij. Voor de allerliefste mama, Je maakt me blij. Voor de allerliefste mama, Blijf bij mij. Voor de allerliefste mama, Omdat ik dit zei. Voor de allerliefste mama, Bij jou voel ik me vrij. Voor de allerliefste mama!…

Mama, ik hou van je. Mama, ik kon altijd bij je terecht. Mama, we waren een sterk team. Mama, ik zal je niet meer kunnen zien, maar wel voelen, want Mama, ik draag je voor altijd in mijn hart. Ik hou van je.…

mama, ik mis je, elke dag ga je verder van mij af. mama ik mis je, ga nu asljeblieft niet dood! mama ik mis je, als ik je zie denk ik waarom? waarom jij en niet ik? mama ik mis je, je leeft nog maar voor hoelang? mama ik mis, mama ik hou van je! mama ik mis je, wil je me never nooit verlaten!!!…

goed mama? oké? mama? slaap je? je slaapt zogenaamd toch mama? mama? je sláápt mama! stomme mama!…

Mama waar ben je mama ben je nog altijd hier papa was de liefde van jouw leven dus was het verdriet groot toen jij al vroeg weduwe werd lieve mama ook had je veel verdriet over een van jouw zoons die niet meer aankwam mama trots was je op mijn kinderen al was ‘ik hou van jou’ zeggen je niet gewoon mama jouw gezondheid…

mama! mama! gaan we achteruit? neen, mijn jongen mama gaat naar achter maar jij, jij gaat naar voren…

Men laat me maar vallen keihard als een baksteen 't Laat me ergens koel koud ook erg leem beslist geen geween Olie zal steeds boven blijven drijven Genoeg pijn gehad en het toch gehaald Wie van meet af lukt nimmer faalt Mij nooit ofte nimmer gegeven Ben er nog fier en trots op ook Geleefd ook gevochten vooral bemind De looser wordt dan jij…

Vechten, vechten, mensenrechten, mama Biba warmt zich bij het vuur. Mama Biba wil voor rechten vechten. Voor haar kinderen strijdt zij uur na uur. Vechten, vechten, mensenrechten, mama Biba strijdt voor de vrije mens. Mama Biba wil de daders berechten die wars zijn van enige morele grens.…

mama ik was zes toen mannen je ophaalden je kleren lagen in een greppel jij was er niet mama ik ben oud ik wacht mijn leven lang op de dag dat je gevonden zal worden maar de dood mama haalde me in…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

Mama, waarom heb je nooit van mij gehouden? Waarom mocht ik nooit bij je schuilen? Mama, waarom kon ik jou nooit vertrouwen? Waarom moest ik door jou zo veel huilen? Mama ik wil je zo graag loslaten maar dat kan ik ook weer niet. Ik zou nog zo veel willen praten. Over mama? Waarom zag je dat kleine meisje niet?…

mama zo hulpeloos is er nog hoop jouw redding hier te koop of laat ik je maar gaan je eigen mama achterna mama hoe moet het met mijn eigen zoon hoe voelt hij dit aan en weet hij ook dat jij nu gaat je koude lichaam achterlaat mama hoewel ik weet dat dit moet zijn dit leed, verdriet en echte pijn valt het me zwaar je zo te zien…

Mama ik mis je zo... Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde kan ik niet zonder jou Mama...? ik kan niet zonder je je was mijn steun mijn toeverlaat we deden alles samen, iedere dag mama ik mis je zo...…

ik keek om en om zwaaide zwaaide mama stond buiten ze zwaaide zwaaide die lantaarnpaal die bleef gewoon staan mijn tollend hoofd zag mama niet meer zwaaien ik huilde zachtjes voor me uit maar dat deed ik al toen mama zwaaide ze zwaaide…

Oh lieve mama, zul je op me wachten wachten totdat ik weer bij je ben oh lieve mama, omarm je met al m'n lieve gedachten van jouw lieve kleine vent oh lieve mama, is dan nu de tijd gekomen dat ik afscheid nemen moet oh lieve mama, wacht nou nog even totdat ik je voor de allerlaatste keer groet…

Een Mama is voor altijd Die ene speciale ster tussen al die miljoenen andere Dat lichtpuntje in je hart waar je haar altijd terugvindt Een Mama is voor altijd…

Je bent nu al weer dertig jaar dood en jouw kleine meisje is nu groot toch zit ik af en toe, in mijn gedachten nog steeds op je te wachten. Afscheid nemen was ons niet gegeven plotseling verdween je uit mijn leven een ongeluk, gewoon wat domme pech nam je uit het leven weg. Het gekke is dat hoe ouder ik ben ik steeds meer wil dat ik je…

we spelen nog verstoppertje maar niet meer op het plein en de meeste zijn geworden wat ze toen niet wilden zijn wij zijn allemaal volwassen wie net weg is is gezien en ik zou die hele chaos nu toch helder moeten zien maar ik zie geen hand voor ogen en het donker maakt mij bang mama, mama mag het licht aan op de gang?…

Een gevecht, een zware strijd vol hoop, kracht en onzekerheid. Momenten van verdriet, vechtend tegen een traan kon jij nog steeds het leven aan. Toen al dat vechten niet meer mocht baten, hebben wij jou los moeten laten.…

en een mooi klemmetje Kanjers van mij, onthoud dit goed Mama was de mooiste, de liefste, het beste Wij gaan samen verder vol goede moed Dat is het allerbeste ….…

Als ik een vogel zou zijn Kwam ik naar de hemel toegevlogen En riep dan zacht jou naam En jij zou daar staan met grote ogen Ik zou je vertellen dat ik je mis En dat ik nog heel veel met je wilde doen Dat ik heel veel van je hou En dan gaf ik je een vogel - zoen Ik zou je zeggen dat `t goed gaat met me bovendien En vloog dan weer naar beneden…

ik ben elke ochtend bang om mijn ogen open te doen, want met mijn ogen dicht is het nog net als toen. dan zijn wij nog samen en ben ik niet bang, maar ik moet mijn ogen open doen al duurt het soms lang. heb ik ze open dan zie ik je als nog voor me staan, alsof je nooit bent heen gegaan.…

ik kijk naar de deur, al uren lang zonder enige kleur. ik luister al een tijd, maar niks te horen, ik ben je kwijt. ik kijk naar de poort en hoop dat hij open gaat, dat je dan ineens voor me staat. en dan voel ik die pijn maar al te goed, dat je weg bent is iets wat me erg veel doet. en dat doet zeer, want je bent er niet meer.…

deze wereld is een chaos, medelijwekkend en mislukt, en hoewel het zonder jou slecht gaat, en alles me in de weg staat, ga ik eronder gebukt. alles eindigt zoals het begint, ik ga door met lege handen, het is de dood die wint.…

Nu je er niet meer bent woon je in mijn hoofd en slaap je in mijn hart herinneringen aan jou zijn levend teder als een ontluikende bloem ragfijn als een pas geweven web ooit op een dag kruisen onze wegen komen wij elkaar weer tegen ik weet niet waar maar -wie weet- misschien…

het is bijna zover, die ene dag, dat je jarig bent, dat je normaal feesten mag. dat je slingers ophangt, en de muren met balonnen behangt. maar voor ons geen slingers en geen balonnen. geen drankjes, en hapjes, of taart, geen cadeautjes en een verjaardagskaart. wij gaan bloemen kopen, bloemen voor op je graf, geen fonteintjes, lampen of kaarsen…

vandaag ga ik naar mama ze woont niet meer in haar oude huis er is geen kamer meer en ook geen kast alleen een stenen bed toch weet ik zeker dat zij me verwacht en naar me uitkijkt ik zoek zorgvuldig de mooiste bloemen uit mijn lentetuin en zie reeds hoe haar ogen van blijdschap glanzen…