Alle inzendingen over Marjolein

wilde marjolein komt tot rust in de armen van de najaarszon…

Lief mongools Mensenkind, Dochter die Drieendertig Jaar mocht worden En die met al Haar beperkingen Ons kon leren Hoe we het beste Ons leven konden Leven, leefbaar en Waardevol, door Woorden te gebruiken Zonder bijbedoelingen, Woorden die zonder Omweg rechtstreeks landen In het hart…

voor marjolein hij hoort haar kijken door het raam als hij verdwijnt in de nacht draagt zij zijn hart ------------------------ uit: 'Overboord', 2012.…

Voor criminelen de koningin van de muizen, voor ons, Marjolein, de schoonste der schonen en voor jou de dikste BMW uit je dromen.…

Leg nu ook af waarachter de wereld te voorschijn komt In de schemering van dagen de verlossende toon van het wentelende woord in de zomen van begrip genaaid. Iedere waarde werd een ding, in iedere zin die ons toekwam in korrels zand opgegaan, toen de vloed onverhoeds binnenviel ieder woord dat werd gewogen stom werd tot beider verboden…

weer te zien Zoveel jaren later En zoveel wijzer bovendien Onze ogen vonden elkaar Even keek ze naar mij Een kort moment van herkenning Toen was het voorbij Met opgeheven hoofd Liep ze langs me heen Geen neergeslagen blik dit keer Haar ogen hard als steen Nu zo groot, toen zo klein Ik zal haar nooit vergeten, ze heet Marjolein…

In lange rij achter je kist geen mens die drie dagen geleden wist dat hij vandaag hier lopen zou zò diep bedroefd "t is koud en kort de plechtigheid dan denk ik met verbittering van nu af aan ben jij, Herinnering…

Hoe meer koetjes en kalfjes En crèmepjes en zalfjes Des te meer hoeft het blad Als de snoet van een kat Zich in dovemanskleuren En brandnetelgeuren Op visite bij neefjes Te wentelen in teefjes O hoe zalig kan het zijn Ramadans marsepein Maar zij doet bitterzoet Aan de lijn, Marjolein…

voor in de soiree Of marjolein aan bod komt is vers twee...…

Zij vraagt om koekjes bij een kopje lindebloesem thee meer hoeft het niet te zijn haar smaak ontwikkelt zich De zon schijnt voor haar de zee wil haar dragen sterren stralen en de maan is een huis voor haar naam…

Elkaar begrijpen zonder woorden alsof je voor elkaar bent geboren Geen spel meer hoeven spelen alles met elkaar kunnen delen Dat je van elkaar kunt leren gelukkiger bent dan al die keren Dat je elkaar aan kunt vullen je diepste geheimen kunt onthullen Het beste in elkaar boven haalt onbewust elkaars dromen vertaalt Voelt wat de ander nodig…

Eén keer in de maand Weet ik me geen raad Huilen doe ik zomaar tranen staan al klaar Bij liedjes of bij films op tv dingen die men zegt voel me niet okay Ook boosheid uit zich dan te snel emoties springen uit mijn vel Elke keer rond deze tijd ben ik mezelf behoorlijk kwijt Ben ik echt niet in m'n sas een keer in de maand wenste ik…

Misschien ben ik verwend En is het zo kil Omdat ik ooit liefde heb gekend Ik baal daar van Voel me zo verloren Alsof ik er niet meer zonder kan Ik mis een streling van mijn hand Dat mij met zoveel geluk omgeeft Iemand die onvoorwaardelijk naast me staat alsof het nooit anders is geweest Achterin mijn hoofd Die angst dat ik het nooit meer…

Hoe jij bent vind ik heel bijzonder dat stukje herkenning voelt als een wonder In jouw sterke armen voel ik mij zo gelukkig en fijn het past allemaal zo goed misschien moest het wel zo zijn Alles lijkt mooier Ik voel me verwend door jouw liefde doordat jij in mijn leven bent!…

Ik ben dankbaar voor alles wat jullie me hebben gegeven Liefde en vertrouwen de belangrijkste dingen in het leven Nog altijd kan ik bij jullie terecht een thuishaven voor deze meid jullie deur staat altijd open iets dat mij heel erg verblijd Jullie leerden me blij te zijn met de kleine dingen eerlijk te zijn en tactisch met ruzies om…

Dit werd bijna weer zo'n liefdesgedicht één van de honderd in een dozijn zonder eigen gezicht Net op tijd pen van het papier want wat ik voelde voor jou beschrijf je niet op zo'n manier…

Hoog en veilig zware sloten blokkeren de deuren Loop langzaam op je tenen houd moed Neem alle treden in je op Rust ontstaat, vertrouwen groeit Stap voor stap ga je een treedje lager warme gevoelens ontstaan Dan siert een lichte kier de donkere deur onwennig bij een nieuwe bezoeker wordt het weer koud en onrustig De deur valt terug in het…

Trots ben ik op waar ik sta in het leven Alles voor elkaar zoveel om te geven Ik kom niks te kort en mag echt niet klagen maar toch zijn er dagen Dan ben ik in gevecht en misschien is dit slecht want ik heb toch alles? Maar ook ik ben een mens en heb dus ook die ene wens Van jou liefdevol aan mijn hand van die hele speciale band In…

Ik durf niet meer zo goed ben bang voor wat de liefde met me doet Ik stelde me weer open even heel fijn Het duurde heel kort het mocht niet zo zijn Mijn muurtje staat er weer ik durf niet meer Niemand komt er meer doorheen wel zo veilig zo alleen…

Ik proef de tranen, de boosheid, machteloosheid, vanwaar dit verdriet. Ik voel de pijn, eenzaam, alleen op de wereld, waarom kan ik het niet vinden... Ik heb gegraven in hoofd en hart gezocht wat het zou zijn... Ik weet het niet..…

Schaamte en pijn in mijn hart Omdat ik weet dat wat ik doe niet goed is Kwaad ben ik en verdrietig omdat ik me zo laat gaan Heb ik geen zelfbeheersing? Ben ik zo weinig assertief? Hoe kan ik zo over me heen laten lopen? Geschiedenis herhaalt zich ook binnen een mensenleven En, net als daarbuiten wanneer leren we ervan?…

gebarsten gevoelens, lopen hand in hand een lege tong gevuld met nutteloze woorden een hopeloze lach ergens verloren op je weg tranen vermenigvuldigen zich met bloed het uitzitten van je tijd die je op deze klotebol verdoet dat is je rot voelen hoe gaat je met jou? goed…

350 gram kipfilet 225 gram sperziebonen 700 gram krielaardappeltjes nog een pak Roti. Dit lijkt zo op het eerste gezicht een doodnormaal boodschappenlijstje. En, dat is het ook.…

Nee, het is niet gemakkelijk om een inktvis met vervangbare inktpatronen te zijn. Gelukkig ben ik dat ook niet. Gek toch, als ik een prullenbak was geweest had ik nooit geweten wie Plato, Aristoteles en Nietzsche waren.…

Alleen, Helemaal alleen. Afwezig, Afwezig van iedereen, Eenzaam, Niemand die mij hoort, Verloren, Geen enkel woord…

Oktoberregen vermengd met vallende bruinerende bladeren der bomen hartzeer en gruwel vreugde en verblinding buiten of binnen aan jou de keus vlucht weg…

Blauw, kleur van de lucht, kleur van de hemel, Blauw, kleur van je ogen, waar ik in verdrink, Blauw, mijn lievelingskleur, de kleur van mijn kamer, Blauw, kleur van de kou, kleur van de winter, Blauw, stem van die man, zo diep, kil en koud, Blauw, kleur van mijn pen, kleur van mijn woorden, Blauw…

Ik zit weer achter mijn bureau Nog 6 uren te gaan Hoe kom ik de dag door Was ik maar meteen gegaan Ik zit nog steeds achter mijn bureau Nog 4 uren te gaan Het is een langzame flow Het lijkt wel of de uren stil staan Ik zit vast geroest achter mijn bureau Nog 2 uren te gaan Het duurt nu niet lang meer hoor Dan kan ik lekker opstaan…

Ik voel me heel alleen niet gehoord en niet gerespecteerd Ik weet waarom ik ga scheiden Omdat het vertrouwen en mijn hart gebroken zijn Ik vraag me af hoe kan eens je man zo respectloos geworden zijn? Ik moeder van vier heel mooie kindjes die zitten op de bodem van mijn put Ik weet waarom ik ga scheiden van jou Omdat vertrouwen…

Ik heb weer dat gevoel Van een gedicht op weg naar buiten Maar 't is nog niks concreets Ik kan het nog niet uiten 't Blijft daar ergens hangen Zo halverwege m'n pen Totdat ik plotseling in dat gevoel Woorden, een zin, herken Dan begint die pen te schrijven Rijgt woorden aan elkaar Totdat hij plotseling stottert En het gedicht is klaar…