Alle inzendingen over Mijters

de Sint heeft zeven mijters voor alle dagen van de week ze zijn natuurlijk allen rood zoals bij telling bleek de zondagse is extra mooi met een geborduurde rand dat staat in het grote boek en op foto's in de krant in Spanje, als hij weer thuis is gaan ze naar de stomerij ze zijn weer prachtig schoon zeven op een rij…

Weg met die knellende Windvlaaggevoelige Mijter en eind'lijk Verlost van dat paard!…

Jezus van Nazareth Droeg ook geen mijter. (De man was wel gek!) En op zo’n sjofele Inauguratiemis Is aan consumpties Een nijpend gebrek.…

Ik hoorde op mijn voordeur luid geklop; Ik keek door het spionnetje; toen bleek er Een vreemdeling te staan, verdwaald dus zeker, Zo'n snuiter met een mijter op zijn kop. Behulpzaam wees ik deze man terstond Waar of het uitzetcentrum zich bevond.…

geen pieten geen mijter geen zak te zien geen schoenen geen veters geen winterpeen geen kado ook misschien geen pepernoot begrip geen mars maar pijn geen gezin geen kinders geen geliefde geen knussig samenzijn zonder bedoeling zwervend door Spanje geen Sint weg naar het land van Oranje niet gemakkelijk voor een vagebond zo alleen op…

Hij twijfelde aan alles: zijn baard, zijn mijter, zijn tabbert, zijn staf. Alles een groot vraagteken! Toen ging hij zitten. Een oude wijze man keek in de spiegel van zijn ziel. En hij zag dat hij bestond: een oude wijze man die nadacht over het leven. 12-11-2006…

De pakjesboot kwam eindelijk aan land Ook alle pieten zijn weer neergestreken De loopplank uit, de Sint begon te spreken En ik dacht: 'Man wat val je door de mand Daar sta je, mijter, baard en veel tam tam De échte Sint, dat blijft toch SinterBram..!' Sinterklaas is in het land. We bewaren warme herinneringen aan Bram van der Vlugt.…

Aan de Delftse gracht staat de hele school Zingend op Sinterklaas te wachten Terwijl verderop een geel gemeente busje Met een mijter logo is geparkeerd. Er was op Sinterklaasochtend vroeger bruine chocolade schoolmelk In plaats van de gewone witte. Het was reden voor enorme blijdschap.…

Ik las dat in het kader van een strikte jacht op al wat kruis is kinderen op school op de mijter van de sint geen kruis meer mogen tekenen en dat er enkel en alleen nog kerstbomen zonder kribbe mogen staan.…

Het warme meisje wankelt onder de grijze mijter. Droomt zij een zomerslaap zonder krullen? De overburen klieven goud uit oud hout, wakkeren de haarden en zwaarden. Het warme meisje strekt haar benige tenen, scherpt blanke nagels en splinters. De overburen spannen touwen over het pad. Worden de bouwvallige houtwallen verhangen?…

goedheilig is weer daar de man met staf en mijter witjes in zijn baard te paard met begeleider grabbelzakje mee de piet die moet hem dragen maar schopt dan wel eens keet en heeft zo van die dagen zo komt hij in het boek van minder brave kindjes en vult het eerste blad elk jaar weer gezwindjes want niemand was echt stout…

met mijter, pet de hoogmishoed, de keppel de kardinaalsmuts fier vooruit met boerenkiel, de jellaba de burka en de doekjes driedelig in het strakke pak nog strakker jeugd in korte broekjes feest in den lande, alaaf! nog hieper het hoera!…

Hij is onthaald in vol ornaat en als ware schreed hij, hoog gezeten, op zijn paard Op zijn hoofd de mijter en Pieter hield zijn staf, tot plots een kinderschare de schimmel zette tot een draf Daar ging met wapperende manen als een jockey onze Sint geen lied werd meer gezongen slechts grote ogen bij 't kind Dat zo lange in koude had…

Je hebt wel door dat zo'n meneer die uit een auto stapt, het paard op stal laat, mijter, witte baard, een gouden staf en wat nog meer in zijn verkleedkoffer bewaart, dat die omwille van de sfeer de grote vriend van ieder kind wil imiteren.…

want 't paard kreeg hij kado van Holland van onze Koning die heeft z'n paarden hier gestald Genoeg gras voldoende stro de herfstzon als 'Hollands warmtebron' De Sint stond zich onder de mijter .....te krabben Een zwart paard zou 't niet...…

Mijn mantel, staf en mijter zou ik geven; mijn heiligheid, mijn hele kapitaal, mijn ziel en zaligheid, mijn pietermannen, als dat de koude wreedheid kon verbannen om plaats te maken voor mijn ideaal: in vrede leven en te laten leven..…

proost klinkend uit de fles Totdat Pieterman het niet meer zo zag zitten Bij het arriveren van hun laatste huisbezoek Zocht een perfecte plaats om te gaan pitten En viel prompt in slaap bij de televisiehoek Maar Sinterklaas dat is een echte doorbijter Hij las nog uit het grote boek van verlangen De baard zakte af,en scheef stond zijn mijter…

Die oude man met de mijter blijft zijn zakken vol proppen en denkt nog lang niet aan zijn pensioen. Zet dus die schoen maar klaar! Claire Vanfleteren ©…

De god van de wrake met ogen en hake en kruisen en keizers en mannen met mijters hun credo van macht dat humaan zijn verkracht Die God houdt van feesten van moord en van doodslag kent fatum noch noodlot noch bijbels gebod Natuurlijk wil God daar geen lires, allicht in 't land waar il pape betaalt voor z'n knape il duce met smeergeld…

Op Mijner Wereld regel-rechte banen Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen.…

Donker december duister en zwart ook goud van een kruis op de mijter goed en heilig buiten bootjes waarop spanje kinderen serieus voor de gek krijgen als ze hun best, dan geeft Sint en zij vragen nadien serieus aan elkaar of de ander gelooft nog Instorting van dat teder geloof en wij die ons schuldig hoe voor de gek wij een…

In Amsterdam kwam Sinterklaas een keer incognito: geen tabbaard om geen mijter op; hij kwam er maar es zo, als een gewone oude heer met lange witte baard; hij liet zijn zwarte knecht te huis en in de stal zijn paard. Je had hem nimmer zo herkend in z'n geklede jas; temeer, daar 't in de junimaand en volop zomer was.…

Ja, ja, alweer dit jaar, ‘k dacht eerst ik ben wel klaar met ‘t héle Zwarte Piet gedoe ‘k werd er zo moe van maar zij nog lang niet moe Dus, dan weer mijn mijter op, op mijn oude baarden kop ‘Kom op’, zeiden ze ‘we zijn goed gezind, Sint!’ En door de bomen scheen vannacht de maan en woei de wind Waarop dan nu gewacht?…

De maan schijnt niet meer door de bomen, De makkers gaan weer door met hun geraas. De schoenen hoeven niet meer naast de kachel ’t is kransjes eten en geen speculaas. Als er geklopt wordt hoef je niet te vragen, Staat er een vreemdeling voor de deur, Het kunnen ook Jozef en Maria wezen, Die afkomen op de dennengeur.…

wat verbeeld ik me wel: -kapsones van de laagste plank- Tussen haakjes Dames en Heren: U moet het nu echt voor U zien: ik heb niet eens een toga of habijt om, ik heb geen mijter op, ik ben ongekroond ´t is heel mager, ik geef het toe en waarschijnlijk word ik wel uitgehoond maar vooruit, ik waag het er toch maar op: hier is dan toch voor…

Doodsbenauwd zat ik onder de tafel, banger kon geen mens ooit zijn, van die vent daar met zijn mijter, staf en al die pieten om hem heen. Ook een liedje moeten zingen, van sinterklaas kapoentje, en die maffe man, vroeg met die lange baard ook nog stiekem om een kus, een zoentje.…

Hij was een "Koene Ridder" De Rode Mantel Stofferig in de kou Wilde hij zijn lied zingen Ik hou van jou De “Duizendjarige Mijters” Ze bestonden nog niet Naamloos ontmoette een Samaritaan Ergens van Samaria Het kleine volk met beperkte’ Grondteksten’ Woorspelende dorst zij putte uit Water Wat is trouw Jeruzalem Waar is uw vrouw…

-bij vader breekt het angstzweet uit - De vroedvrouw is net even pleiter en vader schrikt zich plots’ling suf: want daar verschijnt opeens een mijter, tussen de één en and’re puf. Wat hier gebeurt is heel bijzonder: het kindje komt er ook nog uit: dit regelrechte wereldwonder een baard reeds heeft die kleine guit!…

Ja, ieder ambacht heeft zijn kruis; Maar veel is 't mijne waard; Ik ruil mijn klapzweep en mijn buis Voor mijter, kroon, noch zwaard. Ik steek de horen vrolijk op; Ik zet mijn paarden in galop; 'k Stoor mij aan wind en koude niet, En zing, hoezee! mijn vreugdelied. 1829.…

mijters prikten steil omhoog gelijk honderden vulpennen die rood en droog nooit de inktpot zullen kennen. de meeste Sinten schreden statig voort andere zaten deftig op witte paarden en spraken, door mij ongehoord van tussen hun snorren en hun baarden.…