23 resultaten.
Narcissus leunend op een voet van marmer
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.999 kijk daar staat Narcissus geleund
op een voet van marmer zodat
het haast lijkt alsof hijzelf van marmer is
zijn mooi lichaam wil ik in mijn armen
nemen maar het is van marmer en
als een lijk vertroebelt zijn beeltenis
mijn ogen en drijft weg.
Narcissus leunend op een voet van marmer.…
Narcissus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 4.817 in het hart van het water vind ik
een jongen dromend tussen bloemen
en alle jongens van de wereld
zingen in het bos ik ben verliefd
en ga jij mij vinden in de hemel
daar zal ik zijn want zelfs de wolken
zijn eenzaam en masturberen met de zon,
huilend in het natte kleed der aarde
de dagen zingen langs de orgels
van wind naar het strand waar…
De lente breekt aan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 306 Narcissus Trompettus…
Op een blind geboren maar uitstekend schoon kind.
poëzie
3.0 met 1 stemmen 2.613 Het maakte u, als Cupido, blind;
Maar 't wilde, o albekorend kind,
U voor Narcissus' ramp bevrijden.
1795…
Harteloos als steen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 157 De steen valt in de vijver,
en verdwijnt in de diepte.
De rimpels, dat zijn wij.
De rimpels beginnen na te denken.
Over wat menselijk is.
Over wat mensen angstig maakt.
Wat hartelijk. Wat blij.
Narcisten kijken in het rimpelloze water.
Zij zien alleen zichzelf.
Harteloos als steen.…
Narcissus
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 547 Een narcis in het veld die verdort en verwelkt
weet zich, voor het laatst bezongen in verzen,
nog een traan uit zijn bruingevlekte kelk te persen
voor hij voorgoed door God's hand wordt geveld.
Ziet hij niet hoe zijn medebloemen het onderspit delven
en massaal worden vertrapt onder 's-mensenvoet? Ziet hij niet
De Grote Gronden, de Grote Gronden…
Narcissus
gedicht
3.0 met 39 stemmen 14.684 Het is zo moeilijk om te houden
Van de dingen die je maakt -
Je kijkt vertederd naar een hand
Vol kaf en koren
En je bakt je brood verkeerd;
Je last met sleutelende ogen,
Met een hart vol werkzame ontroering
Twee linkerkanten aan mekaar.
Ja het is moeilijk, maar moeilijk
En mooi om jezelf aan te raken, vandaag
En ook definitief, het is…
ALS NARCISSUS
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.062 ALS ze me 's morgens luidruchtig begroeten,
terwijl ik een eenzame nacht heb doorwaakt
ALS hun mobieltje dan onverhoeds rinkelt
en ze gaan praten en laten me naakt
ALS zonder enige ondersteuning
van hoofd en nek ik rechtop word gezet
ALS ze mijn rolstoel onhandig bedienen,
of ze vermorsen mijn voeding op bed
ALS ze te vroeg het toilet…
Narcissus
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 ook altijd bij jou
Mijn ankerpunt
Mijn veilige haven
In mijn illusies
De liefde nooit gevonden
Onderweg
Tussen de liefde en de leegte
Het teken getatoeëerd
op mijn arm
Steeds degene
die ik moest zijn
Mezelf verwoest
en de anderen ook
Nooit mezelf
Van een naam voorzien
Slechts een uiterlijk
Een mooie kop
Narcissus…
Narcissus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 Naakt, slechts een wit kleed dat de spruit bedekt
tot –door voorjaarswarmte afgelegd-
nieuwe trots het hemels blauw omlijnt
en de knop zich naar het leven strekt.
Neerbuigend in winters laatste ademtocht
groepen zij samen, schouder aan schouder,
wachtend op lentes strelende warmte
die in tijdloos ritme sneeuw en ijs bevocht.
Zij, de gouden…
Narcissus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 oh zo mooi
sta jij daar
boven op
een berg
boven allen verheven
wordt jij benijd
was ik maar, zoals jij
oh zo lelijk
sta jij daar
onder in
een afgrond
van alles verwijderd
wat jij wil
eenzaam
was ik maar niet, zoals jij
zoals jij…
Jazzclub ‘Het Papavertje’ nadert een zwart gat
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.579 Narcissus de leider
van het gele blazers ensemble
schudt zijn meeldraden
op het ritme van de wind.
Bijen in gangsterpakken
zuigen bedwelming
uit bloemen aan de rand van
het slinkende etablissement.
De merel gaat onder met stijl
en zingt de blues
terwijl hij in de keel
van het zwarte gat glijdt.…
voorjaarshaiku 4 - 8
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 109 stelpend:
om mij wattige wolken
zon op mijn huid
bij de stille sloot
steekt hij zelf de loftrompet
narcissus
dat verre duin
in de zon op haar rug
een lome vrouw
kijk nou die meerkoet
met plastic overschoenen
pvd!…
weerslag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 daar is het licht
dat steen voor steen de straat beklimt
water beschijnt en druppel na druppel
verdwijnt het zicht op de put
elk hoofd weerspiegelt
als een gerimpelde Narcissus
voordat zij steels verdrinken in zichzelf
en sleets gezichten omranden
daar verliezen wapperende bladeren
hun kleuren in handen
die het venster bestieren…
Monologen als dromen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 zonder geluid en publiek
expressieve mimiek
voorkwam schamen voor tranen
en het stokken van adem
pas achter het vallend gordijn
mocht ieder zichzelf weer zijn
in een demasqué van gevoelens
heb de scenes gelijmd
decors uit het leven genomen
geen monologen als dromen
met publiek en geluid
kunnen mensen weer spelen
eindelijk hun narcissus…
NARCISSUS OF WATER-SPIEGELING IN AMSTERDAM
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.474 Waar water is, wordt alles opgetild.
0 zie die waatren eens rechtlijnig schieten
De brug door tot zo welige verschieten
Dat graft-laan lijken gaat een woud-laan mild
En midde' in stad als eenzame woud-stilt'.
Wat zo de leste wolkjes daarin lieten
Voor donkre diept' haar leste blos verschieten
Eer nog een huivring over 't licht vlak rift?
De…
Liefste van ooit
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.084 De blonde leeuwen
met hun gemelijke
koppen, trekken rondom
lopen kringen
in het losse zand, aleer
zij door de brandende hoepels
springen -
Een koperen pauw
draagt in zijn snavel
je spiegel -
Jij Narcissus die naar
haar evenbeeld kijkt
Ik: altijd bezig je ongrijpbaarheid
te bezweren in het net zo efemere*)
van de liefdesdaad…
narcissus en echo
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.635 in opperste volmaaktheid
ligt hij verwaand in 't nest
bewondert hij zijn naaktheid
en vindt zichzelf het best
in opperste verrukking
neemt hij zichzelf ter hand
ziet zijn gelaatsuitdrukking
in de spiegels aan de wand
in opperste verbazing
blijft bevrediging lang uit
beseft hij zijn verdwazing
als hij zijn ogen sluit?
in opperste verwarring…
Narcissus en de zijne
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 524 stemmig het door jou gekleurde gebeurde
voorbij twijfels en mistige mystiek
over rede tot werelden verweven
bekwam jij geluk, het gulle geven
in gehuppel doorheen druilerige druppels
ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm
plooi jij nooit recht nooit krom maar
beklijft dit universum, uniek en mijn
voor mezelf de ander gelijk
mijn einde…
narcissus pseudonarcissus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 814 wilde narcis bolgewas
Griekse praal
schittert in het gras
je verwacht heel wat
maar wat een prutbloem
in de vaas
slappe was
kroon diepgeel
toont trompet
matgele slippen
vormen bloemdek
kleurt zoals het voelt
alles zo week
de schede kan
ermee door
bruin kleurt
van perkament
eenmaal gesneden
droge doosvrucht
ongelogen
nat m…
Pêche Melba
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 127 Perzikstad las ik
Een sprookjesstad als Babylon
Hingen daar tuinen
Met bloeiende bloesem
En sappige vruchten
Melbabylon
Droomprinses
Roxannexander
Tussen muren van paleizen
Bijtend gif
Van salamander
En doodse poelen
Waar Narcissus
Egozoekend
Stilt de tijd
Achter zijn rug
Loert mee de dood
Zag hij die tuinman
Dan niet staan…
Sociale kinderen van de media
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 314 We zijn bij de tijd we volgen online
de media die ons weten te volgen
Het medium vormt graag de boodschap
waarvoor we de oren mogen spitsen
Het individu trekt zich sociaal terug
Narcissus schiet zichzelf een spiegelbeeld
Mondiaal gaat 1 beeld vlot viraal
De mens die een selfie opneemt
Fraaie omgevingen worden plat decor
om bleke ego’s…
In mijzelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Het kabbelen zingt
voor mij, alleen ik
ben hier, het speelt
met zichzelf en zingt
zo mooi en helder
voor mij, alles
streelt mij met kleuren
en houdt van mij
het jubelt en danst
bekoorlijkheden
boven en onder
verdwijnen
ik besta, ik kan niet meer
denken, voldaan
zak ik weg in de geur
van mijn zaad
gekleed in vlekkerig licht
van…