8028 resultaten.
Ode aan Jan Wolkers Thuis
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 2.038 Hij was wel wat verbaasd
toen hij zijn ogen opsloeg
en daar de zee ontwaarde
en om hem heen zag hij verrukt
de met zout water volgezogen aarde.
Het wuivend helmgras op de duinen
ruiste zacht als een oneindig lied
en in de verte aan een groene einder
lag nog veel meer schoonheid in 't verschiet
want daar lag in een zoet herinneren
de tuin:…
Verleidelijke woordkeuze
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 321 van Jan Wolkers bevatte veel meer "gewone" woorden dan voorheen.…
Wolk van een Man
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 210 Hij die als een gedreven boei
Wars door de schimmige ondergroei
Van ons bliksemschichtig bestaan
Zijn pantergang is gegaan
Wiens dwarse vlerken zich ontvouwden
Tot een zinslijpend gevaarte
Van vliesvleugelig aangrijpende
Verlichtheid en klaarte
Hij de introspectieve extravert
Eigenhandig, gevoelig en ad rem
Die krachtens zijn bronstig…
wolkers in de bloemen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.130 de schrijver
jan wolkers
opent de deuren
van de Keukenhof
doopt
een nieuwe tulp
onder de naam
rembrandt
professor tulp
draait zich
in zijn graf om
wat doet
de schepper
van een Roos
van Vlees
in de bollentuin…
Naar Jan Wolkers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 711 een appel betekende eens
verbod
terwijl een vrucht
later schreef van onsterfelijkheid
bedenk maar
kunstzinnige vruchten vochten zich
knap binnen anatomie…
[ De wervelkolom ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 De wervelkolom
van een uitgestorven dier:
scheepstrap op het strand.…
Lees Slauerhoff!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 In Nederland, schreef hij,
kon hij niet leven
Men moet er, te benauwd,
zijn lusten reven
Hij zwierf als scheepsarts,
lust- en rusteloos
Naar China, Portugal,
de Verre Oost
Dat hij een eerlijk
zeemansgraf bewaarde
In schuim en asch
verstrooid over de aarde…
Kremlinzot
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 't Is eer een ode aan de legertros
De oorlogskaravaan met zijn munitie
Een ode aan de cyberwar militie
De hel en de verdoemenis breekt los
Dat hij nu dronken in z'n vuistje lacht
Ligt niet aan hem, maar ons:
O Mensch, gib acht!…
[ Het zwaluwennest ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Het zwaluwennest:
piepend zwiept een eskader --
neer op onze kat.…
Grandeur
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 127 Karina Wolkers grapte wat en ze liet haar
volop opgemaakte gezicht koninklijk in de plooi.
Ze sprak een uur lang op de televisie, want de
biografie van haar overleden man Jan Wolkers
was eindelijk klaar. Zowaar.…
Jan Terlouw en de natuur
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 286 Het kopstuk Jan Terlouw is welbespraakt.
De kijkers thuis, dat geef ik op een briefje,
zijn door zijn ode aan het madeliefje
als broos symbool van de natuur, geraakt.
Een bloempje herwaarderen, goed idee!
Doe maar van plastic; gaat-ie langer mee.…
Doodsoorzaak nummer een
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 1.012 Heel Nederland verdrong zich in de rij
Van mensen die zich vriend van Wolkers noemden
En trots zijn inzet en gastvrijheid roemden
Waarvan hij vast doodmoe werd volgens mij.
Dat Wolkers stierf, heeft dus een goede reden:
Hij is aan al die vrienden overleden.…
Kalkstenen vlinders
gedicht
3.0 met 23 stemmen 14.025 .
-----------------------------------------------------
uit: Verzamelde gedichten van Jan Wolkers, 2008.…
Jan Wolkers bedankt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.153 treurig en in rouw
dankbaar dat je er was
blijft raken en ontroeren
in wat je gaf
* Interview met Jan Wolkers, hij zag de adelaar in beelden van de Tour de France, Volkskrant, blz.17, daterend uit 28/07/07…
VAN TUINJONGEN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 221 TOT SPIEGELAAR
De wolken zijn nomaden
Gaand boven land en zee
Ik reis nu met ze mee
Begrijp waarom ze baden
En hielden hun tiraden
Mijn ouders, dominee
Zo boven, zo benee
Geen wraak, enkel genade
Ik kan Karina zien
Ze tuurt over het water
Leeft tussen toen en later
Ik zie de kleinste kever
Ik ben de grootste wever
Van voorgedrukt…
De vlinder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 451 schuurpapieren stem
die bijzondere lach
ogen die ik zie en zie
telkens weer anders zie
soms vol vuur
vandaag weemoedig
vleugje lachend,
ontroerd een traan
bijzondere liefde
in Jans melancholie
kussend het leven
zo vol verwondering
ook over de dood
ach, voorbij..…
De zomer kan me gestolen worden I
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.648 De zomer kan me gestolen worden.
Fris groen verschrompelt zinderend tot as.
Mijn vader die vurig gelooft
Dat God zijn goudreinetten stooft
In zonlicht van miljarden jaren oud.
De larf vreet zich tot worm des verderfs,
Begeerlijk vruchtvlees roest tot op het bot,
Het klokhuis wordt een tongewelf van smet.
De ledigheid van liggen in het gras,…
De zomer kan me gestolen worden II
gedicht
3.0 met 31 stemmen 9.065 De zomer kan me gestolen worden.
De ramen open op het gekkenhuis
Der wereld. Het knarsend etsgeluid
Van het geschreven woord. Een nagel krast
Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf
Verdrinkt in schuimend biest van de profeet.
'Gij zult geen andere goden!' Kalm nou maar
De sleet zit in de baard van kemelhaar.
Een korte broek geeft brandnetels…
De zomer kan me gestolen worden II
gedicht
3.0 met 20 stemmen 9.063 De zomer kan me gestolen worden.
De ramen open op het gekkenhuis
Der wereld. Het knarsend etsgeluid
Van het geschreven woord. Een nagel krast
Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf
Verdrinkt in schuimend biest van de profeet.
'Gij zult geen andere goden!' kalm nou maar,
De sleet zit in de baard van kemelhaar.
Een korte broek geeft brandnetels…
Mijmerend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 137 Jan Wolkers smeerde nog gauw een boterham
met aardbeienjam alvorens hij aan het leven ontkwam.
Zelf had ik eerder aan een kwartliter wodka gedacht
Poolse, niet uit het land dat mensen afslacht.
Roerloos zal ik dan zitten met een geurige, groenogige kat op schoot
mijmerend over geruisloos ontsnappen, over een milde, voortijdige dood.…
Ode aan de bomen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Ode aan de bomen.
Ode aan het bos.
De longen zullen
schonen. Ze zullen
zuurstof inzuigen
op het mos.
Ode aan de bomen.
Ode aan de groene
levensbron.
Zuurstof voor stikstof
zal ons goed bekomen
als de bosreuzen
levenskracht produceren
onder de zon.…
Spiegelbeeld
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 182 Ooit zag ik 'Broken Mirror'
van Agatha Christie in de
bioscoop van Heerenveen, zoiets,
of dat glaskunstwerk van Jan
Wolkers, zoiets, maar ik drup
nog net niet dood.…
Rozenbottels
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 910 Vuurboetsduin ontzie mij niet
wanneer ik hier uw ziel geniet
met ogen van een kind
dat droomt van overzeese buren
van lantaarntjes op zee
in wat het Vlie hier achter liet
in kokkels van verdronken land
die dreven op een zeemanslied
waar ik als kind U nader riep
met moeder, zusje, vader liep
over dit land van Stortemelk
waar ik stil stond…
Zelfstandig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Katwijkers aan zee zwoegend in de zee
Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree
Tegenover de City That Never Sleeps met daarin
Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn
IJverig leven de twee werelden naast elkaar
Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…
Ketting van gedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 317 Woord gekozen
woord.
Gegoogled
gewikipedied
gespeld
gehoord.
Mijn land
is in slaap.
Het gaat nooit weg,
het is te veel
in mijn hoofd.
Verdwaald in de tekst.
Te veel woorden
geschrapt en geschaafd.
Heerlijk spel.
Nooit klaar.
Restjes
woorden;
Ze slapen nu.
Nooit helemaal
weg.…
ZON-dag.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 Geflaneeerd in fraai joggingpak knalrood
Een ZON-dag om nooit meer te vergeten; hart en ziel bloot.
Genegenheid ook kolkend vuur - heden peperduur -
Uit de hemel gevallen, tergend lang geduld dus vetjes beloond.
Nooit doemdenken of wanhopen, ook niet mistroostig wezen
Wat een cliché - mens, durf te leven - werd toch wel bewezen.
Vallende…
de betere helft.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 167 ik wil eerlijk zijn,
ik zal de waarheid zeggen,
ik weet het maakt mij klein,
maar ik moet het jou uitleggen,
jij bent alles wat ik wil,
ik heb jou nodig,
al zit er een beetje leeftijdsverschil,
ik heb jou echt nodig,
jij en ik horen gewoon samen,
jij en ik horen bij elkaar,
ik hoef mij niet te schamen,
jij bent de betere helft dat is…
Op de fiets naar Tolstoi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 Op de fiets van hier naar Tolstoi
blijkt alles anders te zijn
Opgetild uit alledaagsheid
uit de raderen van de tijd
De fiets wipt uit de groeven
weg van de wereld die ik ken
Peddelend op het stalen ros
van oorlog naar vrede.
Van kindertijd naar de mazurka
met eerste liefde Sonjetska.
Denkend aan Anna K.
haar liefde haar schuld…
DE WOLKVOGEL !
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.293 Dag Jan... bedankt!…
Spiegelboek in Middelsprake
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.717 Halverwege waar de zon scheen
las jij mee in Middelsprake
uit het boek dat je als kind kreeg
spiegelbladeren voorbij
soms als die jongen die heel even
in een sprookje was gebleven
met die kinderlijke ogen
die verbleven over zee
Je schreef verhalen ver vooruit nu
om verspeeld ze voor te lezen
aan twee spiegels die je meenam
diepgenegen aan…