Alle inzendingen over Onbeantwoorde vraag

mijn God wegens het uitblijven van uw reactie voel ik me genoodzaakt U weer te schrijven ik stel U wederom met klem deze keer mijn onbeantwoorde vraag waarom kijkt U op mij neer…

Had gezien wat nodig was om rust te hebben, over vragen, die nooit gesteld waren. Nu de code gekregen voor aangename ontdekkingen. Mijn leven lang kan ik dat nu bewaren, wat vroeger onbeantwoorde vragen waren.…

Soms zie ik jouw doodsgezicht in een spiegel vol verwijten herneem ik de intense stilte in een ademloos gevoelig hart voel ik de tijd die ons alleen laat in onbeantwoord vragen ben ik jouw ziel in dood zijn blijven dragen.…

Het leven zit boordevol open einden, wat alsen, en onbeantwoorde vragen. Vol met gevolgen van keuzes die je maakte, afslagen die je oversloeg Het laat zich soms moeilijker leven, dan beschrijven. Er zijn van die dagen waarin je een glimp opvangt van wat had gekund, en je je afvroeg...…

of is deze strijd te zwaar Onbeantwoorde vragen, wist ik de antwoorden maar…

wijn en het lijk der liefde rond de tafel en eronder verwarde resten van gevoerde gesprekken kleven aan de wand het plafond besmeurd met oude vloeken en flarden van onbeantwoorde vragen druipt een silhouet van mislukken daar waar jij net niet stond…

Alles duidt erop Alles is opgehelderd Behalve voor mij Nog altijd die onbeantwoorde vraag De onzekerheid Maar je weet, ik blijf wachten Voor altijd blijf ik wachten Op jouw... liefde De vraag lijkt onbeantwoord te blijven De onzekerheid is het slot van de fantasie Was de fantasie maar waarheid en andersom Maar de fantasie is de schaduw…

Dat is de veelgestelde onbeantwoorde vraag. Wanneer brengt taal klaarheid? En niet woorden zoals waarom, met het ontwijkende antwoord, daarom. Wanneer is liefde, geluk en blijheid en niet in strijd met de werkelijkheid, omdat wij het aaneen breien, door de onduidelijkheid van onze taal.…

Weer verbleekt de herinnering van een gezicht, weer worden straten leger, intens bevolkt met schimmen, weer verdween de ziel van de betekenis in de onbeantwoorde vragen, Weer minder bleef je de stappen trouw wat zo lichtend terugviel in het stof, opgewaaid in berouw.…

Zij steekt dan het fornuis aan met onbeantwoorde vragen, en ‘n pondje zorgen. Na wederom twee slaappillen vat ik alsnog de slaap, maar ik weet zeker dat zij weer komt, waarschijnlijk al morgen.…

Vurig hart, brandend verlangen Mijn hart door jou behangen Warm gevoel, blije tranen Me stilletjesaan in de hemel wanen Ijskoude blik, bevroren dagen Vele onbeantwoorde vragen Gewond en bloedend hart Niets dat die pijn verzacht Eenzaam en verlaten Eén van die vele éénzaten Waarom val ik nu net voor jou, iemand die niet van me houdt.…

Het niet kunnen begrijpen De onbeantwoorde vragen heeft men doen grijpen naar een macht die hoger is dan zijzelf Zich hierdoor te laten vergewissen heeft alle twijfel uitgesloten en niets of niemand zal ooit weten zich te vergissen.…

in mijn gedachten blijf je klein maar die onbeantwoorde vragen zullen er altijd zijn een kindje zonder toekomst maar ook zonder verleden misschien is het maar beter zo je zou teveel hebben geleden…

Ik heb je nog zoveel willen vragen, en nu word je weggedragen..…

Je zult nooit meer zijn dan een droom Ik zal misschien zonder je leven Maar nooit zo veel om een ander geven Je gezicht zal nooit voor me vervagen ik zal verder leven met heel veel onbeantwoorde vragen.…

Hier zit ik dan: Alleen, verloren, opgesloten in een wereld van pijn: met nog zoveel onbeantwoorde vragen. Maar mijn broer, hij blijft dood.…

vraag…

Onbeantwoorde vragen terwijl het antwoord pardoes komt aanwaaien. Zo kan ik met droge ogen nadat de mist is opgetrokken de toekomst zien. Met mijn hersenspinsels die in de realiteit er niet omheen zullen draaien.…

allemaal onbeantwoorde vragen die ik probeer te overdenken met wat ikzelf heb meegemaakt iets dat bij me terugkomt in de trein het is dus niet altijd een voordeel een keertje 1e klas te reizen van Amsterdam naar Leiden en nog wel met een retourtje…

vragen ik zal bij jou, meisje van heden, immer blijven zoeken naar het paradijselijk verleden dat je zeker in je hartje altijd mee zult blijven dragen…

Verdriet bij een ziekte verdriet wie kent het niet verdriet bij een scheiding heftig verdriet zoals je vaak ziet Iemand die dierbaar is, te verliezen hoe dan ook een wisselend gevoel gevoelens die je niet kunt beheersen iets wat gebeurt met een doel Je gaat op zoek naar onbeantwoorde vragen je gaat iemand missen tot en met je bent er helemaal…

Eenzame lege schelpen als gebroken beloftes en onbeantwoorde vragen…. De vuurtoren flitst naar me….. het is tijd tijd om te gaan, …verder te gaan laat nu de zee zich onbelemmerd mengen met jouw liefde in de oneindig deinende oceaan nimmer versagend… altijd in mij…. verankerd…..…

de aarde beefde een enkele keer, daalde dapper machtige marmeren trappen af en toonde onbeantwoorde vragen verrukking op zoek, beefde van angst zelfs een gelukzalige dauwdruppel groot voelde het onbehagen als aanvaarding, zonder dat het geklopt had duizend levens lang zo lijkt het wel voedt ellende het teruggegeven ego, het bloemenzaadje…

Dit blijft een onbeantwoorde vraag Eén kind, ze wilden het zo graag God weet van hun stil verdriet.…

vragen.…

vraag wie heeft hier de touwtjes in handen?…

Er zijn nog zoveel onbeantwoorde vragen. Ik schiet pijlen in een donkere duisternis. De naakte waarheid is wat ik van jou mis. Deze waarheid zweeft als een nevel om jou heen. Jouw verdediging rond jouw ziel lijkt wel van steen. Als ik het einde van jouw labyrint heb weten te vinden, dan blijkt dat jij jezelf aan niemand durft te binden.…

grind hoor ik niet meer, wind slaapt en innerlijke rivieren stromen niet in het land zonder geluk en zonder verdriet zie, afscheid die ik van ons afscheid nam als afstand van onze afstand en zo doofstom zelfs voor de stilte van mijn vriend maar zijn hemelse mededogen dat leert gezegend zijn alle onbeantwoorde vragen zoals momenten toen wij…

vragen bij zich dragen en littekens achterlaten in de ziel met haar wonderlijke inblazingen.…

Ontdek hoe bovenzinnelijk God mij ineens zijn gelaat laat zien en dat ik hem vast mag leggen als slapend kind, al zuigend rondom de speen van oorsprong, zijn eigen schepping er gaat van alles door mij heen tot op de bodem van mijn spil: onbeantwoorde vragen in mijn geest of hij werkelijk slaapt?…