Alle inzendingen over Oud en versleten

Een gure storm steekt op, en blaast hersenspinsels uit mijn oude kop. Versleten gedachten zijn het, die ik niet meer nodig heb. De lente staat alweer klaar, in winterharde knoppen. Wilskrachtig veer ik op, de zomer tegemoet. Toch is het volop herfst. Oude gedachten waaien, uit kaalgeworden bomen.…

is versleten.…

Kijk daar: uw oude jas - versleten leer! Span u nú in voor eeuwige waarden...…

De leren bank oud en versleten loert mij wat wezenloos aan wil mij niets laten weten van al wat hij heeft verstaan De tafel waaraan we zaten is zo ijzig stil jouw woorden hangen nog aan de muren als ik ze horen wil Het bed waarin we samen lagen omarmt ons niet meer de leegte naast me voelt als een afgrond jou niet hier te weten…

jij bent volgroeid een markante boom karakteristiek in de omgeving toch draag je de laatste jaren minder bladeren en meer dood hout jij bent nog echt niet oud en versleten maar ruizelt zacht vergeten de screen is al geweest voor het lichte falen van je geest verborgen wortels komen langzaam bloot in het fysiek mankeren het…

(prodepressiva) ik tel de groeven in mijn droef gelaat vervolgens tel ik ook mijn grijze haren veroorzaakt door het aantal crisisjaren mijn lichaam is in haveloze staat een oud, geheel versleten apparaat dat zelfs de laatste hoop heeft laten varen nog even en u mag me doodverklaren want ook m’n geest is reeds ten einde raad een oude man…

wie heeft je nog nodig, geen hond want die is ook al dood 60 zoveel uren te vullen met niks bezigheidstherapie vrienden zien sterven aan vreselijke uitwassen tumoren, drank en levensmoeheid 60 nu kan je eindelijk rusten alles is oud en versleten de zetels, de potten, je gewrichten jij…

De troedeltjes in oma's kast zijn oud, compleet versleten. Wie troedelt er nog met een flast? Ze zou het echt niet weten. Ze lust geen stroep, ook niet geprakt, geen scheve schoffeloren. Wat oma in de troggel kwakt, het kan haar niet bekoren.…

Je kunt er niet meer omheen oud en versleten te zijn hoge leeftijd bereikt maar vindt je dit wel fijn Door ziektes omgeven valt het niet mee om zo te leven afhankelijk van een ander doet je vaak beven Maar kijk eens terug op een mooi leven breng de mooiste herinneringen naar voren koester ze, bewaar ze, geniet er van laat het je bekoren…

Nadat ik oud en versleten bij de poort werd gedropt ging die half open zodra ik had geklopt Hij vroeg: ‘Hoe is het je vergaan, wat heb je aan goeds gedaan?”…

Oud en versleten, oninteressant en per opbod verkocht de zilveren kandelaars werden gezocht het zilveren theeservies moest gaan het werd gepoetst en geblonken oud zilver niet meer van onze tijd heeft allang aan glans verloren achteloos bezweken en weggeschonken. Geef mij antieke boeken om te lezen, ze staan nu onder het stof.…

ontroerd sprak d’ oude man: “goed dat je me niet vergeet het is al weken dat ik op een blijde boodschap wacht. “ Zij ontstaken de kaarsen en gingen zingen en ’t licht viel in huis op oude en versleten dingen… Een meisje had fruit en gebak op tafel gelegd en een mooie kerstkaart op het buffet gezet.…

omsloten en gevormd door woest gebergte woonde een man oud en versleten in een huis van steen hij kwam er nooit en zou Brusque nooit verlaten want deze man kende slechts de paden rond zijn stenen thuis zijn levenswerk muren scheef als een lach grimassen van steen waarmee hij vocht zolang hij zich herinnerde met de bergen sprak hij…

Ik maak aandenkens van onze rijke jaren aan, koester een vervlogen verleden van omhelzingen, stiltes en zuchten die zo optimaal mogelijk worden beschermd en heel lang intact worden bewaard Op een dag ben ik oud en versleten zowaar afgeschreven en onopgemerkt; waar zal jij zijn?…

laat je in de steek ook al zijn de artsen nog zo goed als het op is, is het op accepteren is wat moet Oud en wijs wat eigenwijs nogal grijs maar wereldwijs…

Is het fijn om oud te worden? Je leven loopt bijna af. Je nam daarvoor diverse horden Om te ontkomen aan je graf. De dokters hielpen daarbij overmatig. Misschien dat er wel iemand loog Of stuurde hij je beroepsmatig Naar een of andere uroloog.…

. --------------------------- uit: 'Oude tuin', 1991.…

Welke zaken zijn versleten een jas, 'n schoen, een sok en opa niet te vergeten loopt al jaren met een stok. Een versleten vriendschap door té intensief gebruik op het trottoir een voetstap het oor van een aarden kruik.…

Een versleten bouwvakker uit Dalen Liep van het kabinetsbesluit vreselijk te balen Ik ben kapot en kan binnenkort met pensioen Wat moet ik hier in hemelsnaam nu aan doen Nu Minister de Geus de touwtjes aan gaat halen…

je levensverhaal is opgetekend in scherpe en in zachte lijnen over de strakke droge vormen van jouw zongetaande verschijning mijn ogen lezen leed en liefde zien je broze handen die ooit krachtig maar ook teder werktuig waren rusten in je moede schoot recht nog de rug op verzwakt gebeente kaatsen je ogen het leven al terug slechts nog in…

Eenzaam gebogen schuifelt de oude man door het verstrijken van de tijd getekend Het lichaam is een oude versleten jas geworden gevuld met vergeelde dromen Het sprankelende kind dat ooit was is vergeten gehuld in de nevelen van het geleefde leven…

Mijn verhaal is tot de draad versleten, ik stop mijn ogen dicht en schrei, gebed diep in oude dromen, zonder eb of vloed, in kansarm tij, in een toonloos duet door menig dichter reeds bezongen, een ultiem lied, van ziel tot hiel gedoopt in een literair verbond tot herhaalde daden werd gedwongen, is het moeilijk te verklaren wat…

Een oude boom staat daar vergeten, tedere woorden, zo versleten. Een oude bank, Ik zet mij neer, mijn gedachten wiegen heen en weer. Een glimlach van weleer.…

In een laat streepje zon Op de grauw-versleten stoel Schuin voor het raam met Bloeiende begonia's Waar eens Een oude vrouw Te breien zat Ligt nu een kat Te spinnen...…

Het oude zware boek onder zijn arm geklemd De oude fauteuil daar in de hoek wacht al op het moment dat de lezer, nog zo jong en klein, met de wereld van verhalen verzonken in zijn kussens zal zijn en uit de werkelijkheid zal dwalen Hij is zo trots, die versleten fauteuil, als die kleine zich heeft ingebed en zoveel liever in het geschrevene…

De oude dame draait zich Om haar wankelende as Ze schud het stof van jaren Van haar tot op de draad versleten jas Haar huid geplooid Haar botten kraken Het eind nabij? De laatste pil zal bitter smaken Haar zuster even oud als zij Zal uit het zicht verdwijnen In de nieuwe tijd Zullen er andere lichten schijnen…

In de oude werkgrot verspreide rommel gebroken balken roestige hamers versleten schoenen behakte stenen die eens gezamenlijk klopten en stampten als meerstemmig koor in het gezellig duister nu: wegterend blijven bestaan.…

Versleten schoenen Vergeten leven Versleten kleren Vergeten mens Versleten lichaam Vergeten wie je ooit was….…

De zeilen zijn versleten en de masten vertonen diepe kloven en houtworm, soms klim ik naar het kraaienest om keihard om mij heen te krijsen, zwaar verbitterd om het zinloze geklots van de golven tegen mijn oude kameraad.…

laat de oude bomen mij opnieuw verleden geven als ruïnes die nog huiveren in verlaten land oude schuren armoe spreken in de stille dorpen, harken aan de kant oude handen met hun vouwen dunne haren grauwig grijs boven de versleten ruggen verdroogde huid in vochtig huis laat dit alles overstemmen wat perfectie heet, het niet meer…